فلسفه تکفل روزی ها از جانب خداوند در قرآن

بی گمان یکی از مهم ترین نیازهای آدمی، نیاز به رزق و روزی است؛ ازاین رو، ادامه زندگی بشر، منهای برآورده شدن این نیازش امکان پذیر به نظر نمی رسد. بنابراین، خدای سبحان که به همه چیز آگاه است، روزی رسانی را عهده دار گردیده و در قرآن کریم تضمین روزی ها را وعده داده است؛ همین وعده الهی سبب شده تا برخی آن را حق واجبی از آن خودشان بر عهده خداوند تلقی نمایند! تامل در چنین نگرشی، بطلان آن را از آن جهت اعلام می دارد که مفهوم واجب و وجوب تنها درمورد عناصری صادق خواهد بود که نفوذ زیان در وجودشان قابل تصور بوده و مجازات شان ممکن باشد؛ در حالی که وجود خداوند از چنین کاستی ها و ضعف هایی مبراست؛ اندیشه بیشتر در فلسفه صدور این وعده، عبث ناپذیری و هدف داربودن آن را_ همچون سایر افعال باری تعالی_ به اثبات رسانده و مفهومی توحیدی را از آن به دست می دهد.