ارتباط شاخص و بار گلیسمیک با دیابت نوع دو در جامعه بزرگسالان ایرانی: برنامه قلب سالم اصفهان

با توجه به اثرات متناقض شاخص گلیسمیک (Glycemic Index) و بار گلیسمیک (Glycemic load) روی بروز دیابت، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شاخص و بار گلیسمیک با دیابت نوع دو در یک جامعه بزرگسال ایرانی انجام گرفت.

این مطالعه مقطعی روی یک زیرگروه 1754 نفری از افراد بالای 19 سال جامعه شهری اصفهان، نجف آباد و اراک مورد بررسی در مرحله اول برنامه قلب سالم اصفهان انجام شد. اطلاعات سن، جنس، میزان تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن و میزان فعالیت فیزیکی افراد به وسیله پرسش نامه جمع آوری شد. برای تعیین وضعیت تغذیه افراد و محاسبه شاخص و بار گلیسمیک از پرسش نامه یادآمد 24 ساعته خوراک استفاده شد. وزن، قد، قند خون ناشتا و قند خون دو ساعته افراد نیز اندازه گیری شد.

دیابت و عدم تحمل گلوکز با میزان انرژی دریافتی و بار گلیسمیک ارتباط معکوس معناداری داشت (05/0P<)، ولی با شاخص گلیسمیک ارتباط معناداری نداشت. میزان قند خون ناشتا در پنجک های شاخص گلیسمیک و بار گلیسمیک تعدیل شده بر اساس انرژی، اختلاف معناداری مشاهده نشد. این در حالی است که با افزایش میزان شاخص و بار گلیسمیک، میزان قند خون دو ساعته به طور معناداری کاهش داشت (001/0P<).

بر اساس نتایج مطالعه حاضر، ارتباطی بین بار گلیسمیک و شاخص گلیسمیک غذایی با عدم تحمل گلوکز و دیابت نوع دو مشاهده نشد و از این رو نیاز به بررسی های بیش تر به منظور تعیین عوامل غذایی موثر در بروز این بیماری ضروری به نظر می رسد.