نیازهای روانی- عاطفی دختران نوجوان

بدون تردید هیچ نظام مراقبتی بهداشتی نه توانسته و نه می تواند همه نیازهای فرد و جامعه را با زیرمجموعه گسترده آن برآورده کند. به همین دلیل اولویت بندی نیازها ضرورت می یابد. نیازسنجی به معنی ترجیح مطلق یک نیاز بر نیاز دیگر نیست؛ بلکه تشخیص مهم ترین نیازها، تعیین نقاط اشتراک نیازها و سنجش نسبت توجه به هر نیاز در هدف گذاری برنامه های سلامت است. این مطالعه با هدف ارزیابی نیازهای روانی- عاطفی دختران نوجوان انجام شد.

در این مطالعه مقطعی، 2010 دختر دانش آموز مقاطع راهنمایی و متوسطه استان مازندران، طی نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. نیازهای روانی- عاطفی مشارکت کنندگان به کمک پرسشنامه نیازهای سلامت دختران نوجوان که ابزاری روان سنجی شده مطابق با فرهنگ ایرانی می باشد، به روش خود اظهاری توسط مشارکت کنندگان بررسی گردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.

میانگین و انحراف معیار نمره نیازهای روانی- عاطفی مشارکت کنندگان 23/14 ±83/35% بود. همچنین میانگین نمره نیازهای نوجوانان شهری (14 ±85/36%) به طور معناداری از نوجوانان روستایی (99/14 ±82/24%) بالاتر بود (001/0 > p). در این مطالعه بین نمره نیازهای روانی- عاطفی نوجوانان با سن آنان(001/0> (p و مدرک تحصیلی مادرانشان (03/0 = p) ارتباط معنادار آماری وجود داشت.

نیازسنجی، مبتنی بر تبیین فاصله بین وضع مطلوب و وضع موجود به عنوان یک روش ضروری جهت کشف ابعاد مختلف نیازهای سلامت روانی- عاطفی دختران نوجوان و اولویت بندی موضوعی آن پیشنهاد می گردد.