بررسی تاثیر جنس لباس کار بر شاخص استرین فیزیولوژیکی (PSI) مردان در شرایط آب و هوایی گرم در اتاقک شرایط جوی

لباس کار می تواند تبادلات حرارتی میان انسان و محیط را محدود کند و سبب ایجاد تنش های حرارتی، اختلالات جسمانی و روانی و کاهش راندمان کار و بهره وری گردد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر جنس لباس کار بر شاخص استرین فیزیولوژیکی (PSI یا Physiological Strain Index) مردان در شرایط آب و هوایی گرم در اتاقک شرایط جوی انجام گرفت.
این پژوهش به صورت مداخله ای بر روی 18 دانشجوی پسر در 16 حالت ترکیبی از چهار نوع لباس کار معمولی (1، 2، 3، 4)، دو سطح فعالیت (سبک و متوسط) و دو نوع شرایط آب و هوایی (گرم و خشک، گرم و مرطوب) انجام شد. ضربان قلب و دمای عمقی افراد به ترتیب با استفاده از دستگاه های پایش ضربان قلب (Polar RS100) و پایش دمای عمقی بدن از طریق گوش (Questemp II) اندازه گیری و ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تکرار مشاهدات توسط نرم افزار SPSS انجام گرفت.
نتایج نشان داد که در شرایط گرم و مرطوب، کمترین مقدار PSI در فعالیت سبک و متوسط به ترتیب مربوط به لباس نوع 100 درصد پنبه و 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر بود. در شرایط گرم و خشک، کمترین مقدار PSI در هر دو فعالیت، مربوط به لباس نوع 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر بود. میانگین شاخص PSI در شرایط گرم و مرطوب و هنگام انجام فعالیت متوسط، برای انواع لباس ها اختلاف معنی داری را نشان داد (044/0 = P).
یافته های تحقیق نشان داد که در راستای کاهش استرین گرمایی برای شرایط گرم و مرطوب در سطح فعالیت سبک، لباس 100 درصد پنبه و در فعالیت متوسط لباس 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر و در شرایط گرم و خشک لباس 30 درصد پنبه- 70 درصد پلی استر مناسب تر است.
واژه های کلیدی: لباس کار، شاخص استرین فیزیولوژیکی، شرایط آب و هوایی گرم، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان