تصفیه رواناب های شهری با استفاده از ستون شنی پوشش داده شده با نانوذرات اکسید آهن همراه با میدان مغناطیسی و بدون میدان مغناطیسی

افزایش سطوح نفوذناپذیر، علاوه بر افزایش حجم و پیک جریان، سبب افزایش نوع و مقدار آلاینده ها در رواناب شهری می شود. رواناب آلوده اثرات نامطلوب بسیاری را بر محیط زیست و آدمی می گذارد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی کارایی شن پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن، بدون میدان مغناطیسی و با میدان مغناطیسی و نیز مقایسه این دو روش در تصفیه رواناب های شهری است.
فلزات سنگین موجود در رواناب با دستگاه جذب اتمی، کدورت توسط کدورت سنج و pH با استفاده از pH متر و نیترات و فسفات با دستگاه DR5000 تعیین شد. جهت تعیین اندازه و مشخصات نانوذرات از SEM و برای تعیین درصد ترکیبات موجود در شن از دستگاه آنالیز EDAX استفاده شد.
تصاویر SEM و آنالیز EDAX نشان داد که نانوذرات اکسید آهن به خوبی بر روی شن، پوشش داده شده است. همچنین، در ستون شن پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن بدون میدان مغناطیسی، درصد راندمان حذف برای کدورت (8/90)، سرب (3/73)، روی (8/75)، کادمیوم (6/85)، فسفات (5/67) و نیترات (بدون حذف) و در ستون شن پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن همراه با میدان مغناطیسی، درصد راندمان حذف برای کدورت (7/95)، سرب (5/89)، روی (9/79)، کادمیوم (5/91)، فسفات (6/75) و نیترات (بدون حذف) به دست آمد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین حذف آلاینده های مورد مطالعه در دو ستون وجود دارد.
فیلترهای شنی پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن کارایی بالایی در بهبود کیفیت رواناب های شهری داشتند، ولی در صورتی که این فرایند همراه با میدان مغناطیسی استفاده شود، راندمان تصفیه باز هم بیشتر خواهد بود. ضمن آن که این روش ها در مقایسه با بسیاری از روش های موجود ساده تر، کم هزینه تر و موثرتر می باشند.