بررسی ارتباط برنامه کاری و خستگی در پرسنل مرکز فوریت های پزشکی شهر اصفهان به روش استاندارد CIS20Rدر سال 1389*

خستگی یکی از علایم شایع تظاهر کننده در حیطه مراقبت های اولیه است که بر انجام کار، زندگی خانوادگی و روابط اجتماعی اثرات منفی می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط برنامه کاری و خستگی پرسنل مرکز فوریت های پزشکی شهر اصفهان به روش استاندارد CIS20Rدر سال 1389 انجام شد.
این مطالعه از نوع مقطعی بود که بر روی 72 نفر از پرسنل مرکز فوریت های پزشکی شهر اصفهان انجام شد. برای سنجش برنامه کاری از یک پرسش نامه 23 سوالی و همچنین برای اندازه گیری خستگی از پرسش نامه CIS20R که شامل 20 سوال بود، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری رگرسیون توسط نرم افزار 16SPSS انجام گردید.
نتایج نشان داد که بین برنامه کاری و خستگی ارتباط معنی داری وجود دارد (001/0 > P). به طوری که از بین فاکتورهای برنامه کاری، رضایت از طول ساعات کاری، وقفه های استراحت و نظم کاری بر روی خستگی موثر بودند و فاکتور قابلیت پیش بینی بر روی خستگی موثر نبود. همچنین، نتایج نشان داد که برنامه کاری به طور عمده بر روی خستگی ذهنی موثر است. بدین صورت که ارتباط معنی داری بین رضایت از طول ساعات کاری، وقفه های استراحت و نظم کاری با خستگی ذهنی به دست آمد.
با افزایش رضایت از طول ساعت کاری، وقفه های استراحتی و همچنین افزایش نظم کاری، می توان میزان خستگی پرسنل مرکز فوریت های پزشکی را کاهش داد.