بررسی ارتباط میزان استرس شغلی با غیبت های ناشی از کار در پرسنل اداری مرکز بهداشت استان اصفهان

استرس شغلی زمانی رخ می دهد که نیازهای شغلی با توانایی ها حمایت ها و نیازهای فرد شاغل همخوانی نداشته باشد. استرس شغلی علاوه بر این که می تواند بر سلامت جسمی و روانی افراد تاثیر منفی بگذارد، باعث کاهش کارایی آن ها شده، بهره وری را در سازمان ها کاهش دهد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی ارتباط میزان نمره استرس شغلی با غیبت های ناشی از کار در پرسنل اداری مرکز بهداشت استان اصفهان انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که 82 نفر از پرسنل مرکز بهداشت استان اصفهان به طور کاملا تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه شامل اطلاعات دموگرافیک به همراه پرسش نامه استرس شغلی Davis و همکاران با ضریب روایی همزمان (روایی ملاک) معادل 701/0 و ضریب پایایی به شیوه Cronbach’s alpha معادل 863/0 استفاده شد. حداقل نمره استرس صفر و حداکثر نمره 48 بود. اطلاعات از طریق نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون های همبستگی Pearson، همبستگی Spearman، t مستقل و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، و نتایج اعلام شد.

در این بررسی 51 نفر (2/62 درصد) از افراد تحت مطالعه زن و 31 نفر (8/37 درصد) مرد بودند. میانگین و انحراف معیار نمره استرس 04/12 ± 05/19 به دست آمد. میانگین و انحراف معیار تعداد روزهای غیبت 6/7 ± 7/2 بود. آزمون همبستگی Pearson نشان داد که رابطه معنی داری بین نمره استرس و غیبت ناشی از کار وجود ندارد (122/0 = r، 141/0 = P). میانگین نمره استرس در خانم ها 45/12 ± 80/20 و در مردان 91/10 ± 16/16 است. آزمون t مستقل نشان داد که بین نمره استرس و جنس رابطه معنی داری وجود دارد، به این ترتیب که نمره استرس در خانم ها بیشتر از آقایان بود (046/0 = P). همچنین آزمون همبستگی Pearson نشان داد که بین نمره استرس و درآمد رابطه معکوس وجود دارد (221/0- = r، 023/0 = P).

نتایج مربوط به نمره استرس شغلی در پرسنل اداری مرکز بهداشت استان اصفهان نشان داد که 7/20 درصد از افراد تحت مطالعه از استرس شغلی رنج می برند. با توجه به نمره استرس شغلی در کارکنان برای سازمان ضروری است که با به کارگیری راه کارهای حمایتی از تاثیرات درازمدت استرس شغلی بر کارکنان پیش گیری کنند.