امکان سنجی پیش بینی لیشمانیوز جلدی در پلدختر با استفاده از متغیرهای اقلیمی

روند رو به افزایش مبتلایان به بیماری سالک در شهرستان پلدختر طی ده سال گذشته و پیشرفت تکنولوژی در تولید داده، ضرورت ساخت مدل های پیش بینی شیوع بیماری را در منطقه افزایش داده است. لذا در این بررسی از متغیرهای اقلیمی در پیش بینی بیماری سالک استفاده شده است.
در این تحقیق با کمک مدل رگرسیونی رابطه بین آمار تعداد مبتلایان به بیماری و سیگنال های اقلیمی به صورت همزمان و با یک، دو، سه و چهار ماه تاخیر رگرسیون گرفته شده است.
در مجموع بین بیماران بهمن با سیگنال اقلیمی nino1 دی، بیماران اسفند با سیگنال اقلیمی pna بهمن، بیماران فروردین با سیگنال اقلیمی AAMM اسفند، بیماران اردیبهشت با سیگنال اقلیمی AO فروردین و بیماران مرداد با سیگنال اقلیمی tsa خرداد، در سطح 5 درصد رابطه معنادار وجود داشت. همچنین بین بیماران بهمن با سیگنال اقلیمی nino1 دی در سطح 10 درصد رابطه معنادار وجود داشت.
این بررسی نشان داد که استفاده از سیگنال های اقلیمی با تاخیر برای پیش بینی بیماری، بهتر از به کارگیری سیگنال ها و بیماری به صورت همزمان است. بین آمار ابتلا به بیماری در کل دوره با سیگنال pdo با دو ماه تاخیر بیشترین میزان همبستگی (53/84 %) به دست آمد. علاوه بر این نتایج نشان داد که تقریبا در نیمی از ماه های سال همبستگی خوبی بین شیوع بیماری سالک و سیگنال های اقلیمی وجود دارد و درنتیجه می توان با استفاده از سیگنال های اقلیمی به شیوع بیماری سالک پی برد.