فهرست مطالب

دو ماهنامه میکروب شناسی پزشکی ایران
سال سیزدهم شماره 2 (خرداد و تیر 1398)

  • تاریخ انتشار: 1398/06/10
  • تعداد عناوین: 8
|
  • نگار اسدی، خسرو حضرتی تپه، الهام یوسفی، شهرام خادم وطن* صفحات 89-101
    یکی از مشکلات رایج در آزمایشگاه انگل شناسی پزشکی، افتراق انگل ها از سایر عناصر موجود در مدفوع و مایعات بدن است که اصطلاحا «آرتیفکت» نام گذاری شده اند. درحالت کلی به عوامل زنده و غیر زنده ای که به هر طریقی درون نمونه بالینی قرار گرفته و به علت شباهت احتمالی با ارگانیسم های انگلی، آزمایشگاه را دچار اشتباه در تشخیص کند، آرتیفکت گفته می شود.
    آرتیفکت ها جزء جدایی ناپذیر فرایند تشخیص هستند و از عوامل خطای رایج در آزمایشگاه هستند. افتراق آنها از عوامل انگلی پاتوژن با تشخیص درست انجام می شود که منجر به درمان مناسب عفونت های انگلی می شود.
    همان طور که معمولا هر تکنسین بی تجربه، اغلب یک مخمر یا سایر سلول های گیاهی را به اشتباه به عنوان آمیب شناسائی نموده یا پلاکتی را به عنوان انگل مالاریا می پندارد، احتمالا در شناسائی ارگانیسم های انگلی که واقعا در نمونه مدفوع وجود دارد، ناموفق باشد.
    عمده ترین شکل هایی که موجب سردرگمی و تشخیص غلط در آزمایشگاه انگل شناسی می شوند، اسپورها، قطرات چربی، مخمرها، گلبول قرمز و ماکروفاژها هستند. در مقایسه با سایر بخش های آزمایشگاه تشخیص طبی توجه به این اشکال در بخش انگل شناسی کمتر است که پیامد آن، گزارش نتایج مثبت کاذب، درمان اشتباه و آسیب بیماراست. شناسایی، معرفی و افتراق آرتیفکت ها برای پرسنل آزمایشگاه ها، به ویژه افراد بی تجربه، عامل مهمی در تشخیص درست است. درمطالعه حاضر، نکات تشخیصی کلیدی ارگانیسم های انگلی وافتراق آرتیفکت ها از آن ها و همچنین دسته بندی آرتیفکت ها انجام شده است.
    کلیدواژگان: آرتیفکت، مثبت کاذب، انگل، آزمایشگاه
  • مریم رضایی، نادیا کاظمی پور، جلیل وندیوسفی*، فرخ رخ بخش زمین، غلامرضا ایراجیان صفحات 102-113
    زمینه و هدف

    لیستریا منوسیتوژنز یک باکتری درون سلولی اختیاری و عامل بیماری لیستریوزیس است که از طریق مواد غذایی خام و آماده مصرف به انسان منتقل می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی سروواریته های غالب لیستریا منوسیتوژنز جداشده از سقط جنین های خودبخودی با روش های فنوتیپی و ژنوتیپی است.

    مواد و روش کار

    دراین مطالعه تعداد 258 نمونه بالینی شامل ترشحات جفت، سواپ واژن و خون از 123 بیمار مبتلا به سقط جنین خودبخودی بررسی شدند و آزمایش های باکتری شناسی، سرولوژی و تسمت بیماریزایی انجام و سروتیپ های غالب با استفاده از Multiplex PCR  شناسایی شدند.

    یافته ها

    در این پژوهش 28 (18/8%) لیستریا منوسیتوژنز جدا گردید که تعداد21 (17/7%)، 5 (5/7%) و 2 (3/7%) از ترشحات جفت، واژینال و خون جدا شدند که 14 (50%) سروواریته a 1/2 و 10 (35/7%) سروواریته b4 و 4 (14/6%) مورد سروتیپ c2، برای نخستین بار از سقط جنین خودبخودی گزارش گردید. 28 مورد (22/76%)  لیستریا منوسیتوژنز با ژن hlyA و 24 مورد با ژن iap  (19/57 %) در مقایسه با گروه شاهد با اختلاف معنی داری مثبت شدند.

    نتیجه گیری

     در این مطالعه مشخص گردید وجود ژن های hlyA و iap افزاینده شدت بیماریزایی بودند و برای اولین بار نشان داده شد سروتیپ های فاقد ژن iap از شدت بیماریزایی کمتری در موش ها برخوردار بودند. این نتیجه حاصل شد که در صورت عدم دسترسی به تشخیص های مولکولی، انجام PI-PLC، کونگورد و بیماریزایی in vivo می توانند در تشخیص لیستریا موثر باشند.

    کلیدواژگان: لیستریا منوسیتوژنز، سروتیپ های غالب، ژن های iap و hly، سقط جنین خودبخودی، مولتی پلکس PCR
  • فاطمه معصومی پور، مهدی حسن شاهیان، حسینعلی ساسان*، طیبه جعفری نسب صفحات 114-124
    زمینه و هدف

    بیوفیلم های میکروبی علت 65 درصد از عفونت های انسانی و مقاومت آنتی بیوتیکی هستند. بنابراین یافتن راهی مناسب برای جلوگیری از عفونت ها و تشکیل بیوفیلم ضروری است. گیاهان دارویی، بهترین کاندید برای مهار مقاومت آنتی بیوتیکی به ویژه در فرم بیوفیلم هستند. در این پژوهش اثر ضدمیکروبی عصاره ترکیبی سه گیاه کلپوره، چای سبز و فلفل سیاه (T.C.P) (متانولی و اتانولی) بر 6 باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک به صورت منفرد و بیوفیلم بررسی شد.

    مواد و روش کار

    فعالیت ضدمیکروبی عصاره ها بر فرم منفرد و بیوفیلم باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک، به کمک روش انتشار دیسک، ماکروبراث دایلوشن و میکروپلیت تیتر صورت گرفت.

    یافته ها

    با توجه به آزمون انتشار دیسک (MBC و MIC)، عصاره ها بر فرم منفرد باکتری ها اثر مهاری داشتند. با این حال عصاره اتانولی اثربخشی بیشتری نسبت به عصاره متانولی داشت. قابلیت عصاره ها در مهار تشکیل بیوفیلم، تخریب بیوفیلم تشکیل شده و جلوگیری از فعالیت متابولیک باکتری ها به طور مستقیم با غلظت ارتباط داشت. بیشترین اثر مهاری عصاره اتانولی ترکیبی T.C.P در تشکیل بیوفیلم، تخریب بیوفیلم تشکیل شده و مهار فعالیت متابولیک باکتری در بیوفیلم به ترتیب روی باکتری های S. aureus (98/13 درصد)، S. aureus (96/3 درصد) و E. coli (81/16 درصد) مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، عصاره ترکیبی T.C.P را می توان به عنوان ترکیبی جایگزین با قابلیت مهار باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک در فرم منفرد و بیوفیلم استفاده کرد.

    کلیدواژگان: بیوفیلم، گیاهان دارویی، مقاومت آنتی بیوتیکی، اثر ضدمیکروبی
  • سمیرا دهاقین، رضا حسینی دوست، رضا میرنژاد* صفحات 125-131
    زمینه و هدف

    اندومتریوز یکی از شایع ترین بیماری های زنان در جهان است که علت و منشا دقیق آن ناشناخته است. در این مطالعه عامل باکتریایی به عنوان یکی از عوامل فرضی و احتمالی موثر در این بیماری در نظر گرفته شده و میزان فراوانی دو باکتری Ureaplasma Urealyticum  و Chlamydia trachomatis در این بیماری بررسی شد.

    مواد و روش کار

     این مطالعه روی نمونه های پاپ اسمیر 50 زن مبتلا به اندومتریوز، 48 زن سالم  (غیراندومتریوز) مراجعه کننده به بیمارستان های شمال شهر تهران در سال 1396 تا 1397 انجام شد. نمونه ها پس از انتقال به آزمایشگاه و استخراج DNA، با روش PCR بررسی و از طریق آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. معیار انتخاب نمونه براساس تعداد نمونه هایی بود که مراکز در اختیار ما قرار دادند.

    یافته ها

    در این پژوهش با انجام تست PCR برای باکتری U.urealyticum، از بین پاپ اسمیر افراد مبتلا به اندومتریوز و افراد غیراندومتریوز به ترتیب 27 نمونه (54%) و 25 نمونه (52%) مثبت شدند، در صورتی که هیچ کدام از نمونه ها آلودگی به C. trachomatis نداشتند. بیشترین فراوانی باکتری U. urealyticum در هر دو گروه اندومتریوز و سالم، در گروه سنی 35-30 سال مشاهده شد.

    نتیجه گیری

     با توجه به اینکه میزان شیوع U. urealyticum در افراد مبتلا به اندومتریوز و افراد سالم (غیراندومتریوز) در مطالعه حاضر نسبتا مشابه و به اندازه فلور نرمال بوده است و از سوی دیگر هیچ گونه آلودگی با باکتری ها C. trachomatis نیز در بین این افراد یافت نشد، ارتباط معنی داری بین این باکتری ها و بیماری اندومتریوز یافت نشد. لذا این گونه مطالعات باید در جامعه آماری بالاتر برای نتایج دقیق تر انجام شود.

    کلیدواژگان: PCR، Ureaplasma Urealyticum، Chlamydia trachomatis، اندومتریوز
  • سپیده یوسفی، محمود پوریوسف میاندوآب*، شهرام آرمیده صفحات 132-136
    زمینه و هدف

    با توجه به بیماری زایی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس Staphylococcus aureus)) و درمان طولانی مدت آن با آنتی بیوتیک ها که موجب اثرات سوء روی ارگان های بدن و مقاومت باکتری به آنتی بیوتیک ها می شود، استفاده از ترکیبات طبیعی و گیاهی مورد توجه است.

    مواد و روش کار

    در مطالعه حاضر اثرات روغن های آفتابگردان (Helianthus annuus) و کنجد (Sesamum indicum)  ازونه شده 72 ساعته در رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس از نظر قطر هاله عدم رشد (آنتی بیوگرام) و آزمون حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی  بررسی شد.

    یافته ها و بحث

     در بررسی قطر هاله مهاری رشد بین روغن های کنجد و آفتابگردان (ازونه 72 ساعته) با روغن کنجد و آفتابگردان خالص و دیسک آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین و همچنین دیسک کنترل منفی آب مقطر بعد از 24 و 48 ساعت اختلاف معنی داری مشاهده شد (0/05 ≤ P). نتایج نشان داد آنتی بیوتیک، آب ازونه، روغن کنجد و آفتابگردان ازونه به ترتیب 12، 8، 4 و 3 میلی متر قطر هاله عدم رشد بعد از 24 ساعت روی کشت باکتری استافیلوکوکوس اورئوس دارند. مقادیر MBC و MICحاصل از روغن های آفتابگردان و کنجد ازونه روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 0/064، 0/022، 0/032 و 0/028 میلی گرم بر میلی لیتر حاصل شد. روغن های کنجد و آفتابگردان ازونه می توانند به عنوان عامل بازدارنده از رشد این باکتری در فرمولاسیون های دارویی نظیر پماد ترمیم زخم و سوختگی مورد استفاده قرار گیرند.

    کلیدواژگان: روغن آفتابگردان ازونه، روغن کنجد ازونه، استافیلوکوکوس اورئوس، تست بیوگرام
  • احسان یوسفی، بهاره قوچان نژاد نورنیا، افسانه یوسفی، فائزه فکور* صفحات 137-141
    زمینه و هدف

    اشریشیا کلی سویه O157:H7 به عنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده بیماری های منتقل شونده به وسیله مواد غذایی از جمله گوشت و فرآورده های گوشتی است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی شیوع آلودگی گوشت گاو کشتار شده در مشهد به اشریشیا کلی سویه O157:H7 با ردیابی ژن rfbE بود.

    مواد و روش کار

     تعداد 148 نمونه گوشت گاو کشتار شده در مشهد (بهار تا زمستان 1397) به طور تصادفی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شد. شناسایی اشریشیا کلی سویه O157:H7 با روش های بیوشیمیایی و ردیابی ژن rfbE به روش کلنی PCR صورت پذیرفت.

    یافته ها و بحث

     بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، اشریشیا کلی سویه O157:H7 در تعداد 7 (4/73 درصد) نمونه از گوشت گاوهای کشتار شده جداسازی و پس از انجام کلنی PCR، در 2 (1/35 درصد) عدد از این 7 نمونه تایید شد. با توجه به نتایج این مطالعه، می توان استنباط کرد گوشت گاو می تواند به عنوان یک مخزن اصلی و مهم برای اشریشیا کلی سویه O157:H7 باشد و احتمال انتقال این پاتوژن به انسان با مصرف گوشت گاو و فرآورده های آن وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پرایمرهای اختصاصی ژن rfbEبه خوبی قادر به افتراق کلنی های اشریشیا کلی سویه O157:H7 از سایر کلنی های رشد یافته روی محیط کشت، طی فرآیند PCR هستند. تحقیق حاضر برای اولین بار است که در شهرستان مشهد انجام می شود.

    کلیدواژگان: اشریشیا کلی سویه O157:H7، ژن rfbE، کلنی PCR، گوشت گاو
  • معصومه بیگ، محمدرضا عربستانی* صفحات 142-150
    زمینه و هدف

    سودوموناس آئروژینوزا از جمله عوامل مهم عفونت های بیمارستانی به ویژه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) است که مقاوم به طیف گسترده ای از آنتی بیوتیک ها به خصوص کارباپنم ها است. از جمله مکانیسم های مقاومت به کارباپنم ها افلاکس پمپ MexAB-OprM است. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی سطح بیان ژن های افلاکس پمپ MexAB-OprM در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بخش ICU بود.

    مواد و روش کار

     33 ایزوله بالینی از بیماران بستری در بخش ICU از بیمارستان های آموزشی همدان در طی سال های 1396-1397 جمع آوری شدند. آزمون تست حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به روش دیسک دیفیوژن و تعیین حداقل غلظت مهاری (MIC) برای ایمی پنم به روش Etest انجام شد. سطح بیان ژن های افلاکس پمپ MexAB-OprM توسط Real-Time PCR اندازه گیری شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بالاترین میزان مقاومت در برابر سفتریاکسون 21 (63/63%) و کمترین مقاومت در برابر پیپراسیلین 11 (33/33%) بود. حداقل غلظت مهارکنندگی ایمی پنم نشان داد که از میان 33 نمونه سودوموناس آئروژینوزا ایزوله شده از بخش ICU، 14 (42/42٪) و 19 (57/57%) ایزوله به ترتیب MIC مقاوم و حساس را نشان دادند. افزایش بیان ژن های MexA، MexB، OprM در مقایسه با سویه کنترل به ترتیب در 20% (4/20)، 25% (5/20) و 20% (4/20) از ایزوله ها مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    افزایش بیان ژن های افلاکس پمپ MexAB-OprM  از جمله مکانیسم های شایع در مقاومت ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا در برابر آنتی بیوتیک های کارباپنم در بخش های مختلف بیمارستان به ویژه مراقبت های ویژه می باشد. لذا شناسایی مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک های کارباپنم می تواند در کنترل و درمان چنین سویه های مقاومی مفید باشد.

    کلیدواژگان: سودوموناس آئروژینوزا، Real-TimePCR، PCR، MexAB-OprM
  • فدرا مختاری*، مسعود قانع صفحات 151-152

    سر دبیر محترم

    باکتری سکته مغزی یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در دنیا است که همواره در کنار هزینه های سنگین درمانی و نگهداری بیماران، تبعات جسمانی و روانی بسیاری را برای افراد مبتلا و خانواده های آنان دارد. احتمال بروز این بیماری در بعضی نژادها از جمله آمریکایی های آفریقایی تبار بیشتر است و میزان مرگ و میر ناشی از آن تا سال 2030 دو برابر تخمین زده شده است (1). در ایران نیز بروز سکته مغزی شیوع زیادی دارد و سن ابتلا به آن یک دهه پایین تر از کشورهای غربی است (2).
    با توجه به نکات گفته شده، شناخت ریسک عوامل بیماری می تواند در پیشگیری و محدود ساختن گسترش آن مفید واقع شود و مطالعه حاضر را از این حیث حائز اهمیت می سازد. در این راستا علاوه بر عوامل خطر رایج برای ابتلا به سکته مغزی، عفونت های ویروسی نیز از عوامل خطر مطرح در زمینه بروز سکته مغزی در نظر گرفته می شوند. تاکنون در این زمینه مطالعات گوناگونی روی تعدادی از ویروس ها انجام گرفته و ارتباط و مکانسیم علمی و پاتوژنیک بین ویروس و ابتلا به سکته مغزی ثابت شده است. یکی از ویروس های مدنظر، سایتومگالوویروس از اعضای خانواده هرپس ویریده است. از شاخصه های این خانواده ویروسی تمایل آنها به سیستم عصبی است. این ویروس در ایران به عنوان عامل خطری در بروز بیماری های عروق کرونری شناخته شده است (3).
    در میان مطالعات صورت گرفته بر ارتباط ویروس سایتومگال و بروز سکته مغزی، برخی مطالعات نشان دادند سایتومگالوویروس با بروز سکته مغزی مرتبط است، در حالی که برخی دیگر از تحقیقات این ارتباط را تایید نمی کنند. این تناقص در نتایج مطالعات می تواند به دلیل روش های استفاده شده در تشخیص و جداسازی ویروس و یا تفاوت های اپیدمیولوژیکی باشد.
    از این رو در مطالعه حاضر حضور ویروس سایتومگال در بیماران مبتلا به سکته مغزی در شمال ایران بررسی شد. بدین منظور 56 نمونه شامل نمونه های خون بیماران مبتلا به سکته مغزی (28 نمونه) بستری در بخش آی سی یو (ICU) تعدادی از بیمارستان های شمال ایران در سال 1394-1395 مطالعه شد. نمونه های خون گروه کنترل (28 نمونه) نیز با رعایت تطابق عوامل دموگرافیک جمع آوری شد و پس از آن DNA  از نمونه ها استخراج  شد. خلوص DNA استخراج شده بر اساس جذب در طول موج های 260 و 280 نانومتر با بیوفوتومتر تجزیه و تحلیل شد. برای اطمینان از سلامت و ایمنی استخراج DNA، برای ژن بتا گلوبین انسانی واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با پرایمرهای اختصاصی انجام شد (4). پس از آن به منظور تشخیص حضور ژنوم سایتومگالوویروس در نمونه ها، واکنش PCR برای تکثیر ژنوم ویروس با پرایمرهای اختصاصی صورت گرفت و تمام محصولات PCR برای بررسی های نهایی روی ژل آگارز 5/1 درصد برده شدند (شکل 1 و 2).
     
    شکل 1. آگاروز ژل الکتروفورزیس ژن بتاگلوبین
    L: نشانگر استاندارد 1000-100 bp؛ چاهک شماره 1 و 2 نمونه های بررسی شده بیمار سکته مغزی؛ چاهک شماره 3 کنترل منفی.
    شکل 2. آگاروز ژل الکتروفورزیس سایتومگالوویروس
    L: نشانگر استاندارد 1000-100 bp؛ چاهک شماره 1 کنترل مثبت؛ چاهک شماره 2 تا 5 نمونه های مثبت؛ چاهک شماره 6 کنترل منفی
    بررسی و آنالیز آماری بر پایه آزمون کای دو و استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. در نتیجه این مطالعه و مشاهده قطعه 167 bp و تشخیص حضور ویروس، تعداد 4 نمونه (14/3 درصد) از بیماران سکته مغزی از نظر حضور ویروس مثبت بودند، در حالی که هیچ یک از نمونه های گروه کنترل به CMV آلوده نبودند. طبق آزمون کای دو و با توجه به اینکه مقدار P برای آزمون استقلال کای دو برابر با 0/038 و کوچک تر از 0/05 بود، در سطح اطمینان 95 درصد، فرض پژوهش یعنی رابطه بین میزان سایتومگالوویروس و سکته مغزی تایید می شود. با توجه به اینکه اطلاعات و مطالعات در زمینه نقش CMV در سکته مغزی محدود بود و این مطالعه نوآوری خوبی داشت، مطالعات بیشتر در این زمینه و استفاده از روش های تاییدی نظیر وسترن بلات و هیبریداسیون DNA و بررسی همزمان نمونه خون و مایع مغزی نخاعی بیماران به طور همزمان پیشنهاد می شود.

|
  • Negar Asadi, Khosrow Hazrati Tappeh, Elham Yousefi, Shahram Khademvatan* Pages 89-101
    One of the common problems in the medical parasitology laboratory is the differentiation of parasites from other elements in the stool and body fluids so-called "artifacts". Artifacts generally referred to living or abiotic agents that embedded in the clinical sample and may misleading the lab because of their similarity to parasitic organisms. Artifacts are an integral part of the diagnosis process and they are cause of common misdiagnosis in the laboratory.
    Their differentiation from pathogenic parasitic agents is done by proper diagnosis, which leads to proper treatment of parasitic infections. As usually an inexperienced technician often misdiagnosed a yeast or other plant cell as amoeba or considers a platelet as a malaria parasite, it may be unsuccessful to identify parasitic organisms that really exist in the stool sample.
    The major forms that cause confusion and misdiagnosis in parasitology laboratory are spores, fat droplets, yeast, red blood cells, and macrophages.Compared with other parts of the medical laboratory, in parasitology lab less attention observe  to this problem. The consequence is the reporting of false positive results, incorrect treatment, and patient injury.
     Identifying, introducing, and differentiating artifacts for laboratory personnel, especially inexperienced, are an important factor in accurate diagnosis. In the present study, key diagnostic points of parasitic organisms and artifacts have been categories.
    Keywords: Parasite, Artifact, False positive, laboratory
  • Maryam Rezaei, Nadia Kazemipour, Jalil Vandyousefi*, Farokh Rokhbakhshzamin, Gholamreza Irajian Pages 102-113
    Background and Aims

    Listeria monocytogenes, a gram positive, facultative, intracellular bacterium is the causative agent of listeriosis that is transmitted to human through raw and ready-to-eat foods. The aim of the present study was to determine dominant serovars of L. monocytogenes isolated from spontaneous abortion using phenotypic and genotypic methods.

    Materials and Methods

    In present study, 258 clinical specimens including placental secretions, vaginal swabs and blood samples from 123 patients with abortion were selected in sterile condition then bacteriological, serological and molecular tests were conducted; dominant serotypes were identified by Multiplex PCR.

    Results

    Out of 28 (%18.8) isolates of L. monocytogenes 21 (%17.7), 5 (%5.7) and 2 (%3.37) were isolated from placental secretions, vaginal swabs and blood respectively. Maximum and minimum isolated of bacteria related to placental secretions and vaginal swabs with 21 and 2 isolates respectively, of which 14 (%50) 1/2a, 10 (%35.7) 4b and 4 (%14.6) 2c serovars were reported for the first time. All of serovars played a key role in the spontaneous abortion as dominant and common serotypes in Iran. All of the isolates 28 (%22.76) showed hlyA gene and 24 isolates (%19.57) were positive for iap gene and compaired with control group there was significant different between the two groups (P<0.0002).

    Conclusion

    The present study showed the isolation dominant and common serotypes of L. monocytogenes from spontaneous abortion and demonstrated that the presence of hlyA and iap were effective genes in increasing aggressive and pathogenicity. Serotypes that lacked the iap gene have less pathogenicity and influenced the pathogenesis in mice. It was also concluded that in the absence of access to molecular tests, performing PI-PLC, Congored and in vivo pathogenicity can be effective in detecting pathogenic serotypes from non-pathogenic L. monocytogenes.

    Keywords: Listeria monocytogenes, Dominant serotypes, iap, hly, Spontaneous abortion, Multiplex-PCR
  • Fatemeh Masoumipour, Mehdi Hassanshahian, Hosseinali Sasan*, Tayebeh Jafarinasab Pages 114-124
    Background and Aims

    Microbial biofilms are responsible for 65% of human infections and antibiotic resistance. Therefore, finding appropriate ways to prevent infection and biofilm formation is essential. Medicinal plants are one of the suitable candidates to inhibit the antibiotics resistance particularly in biofilm forms. In this study, antimicrobial effects of T.C.P combined extracts (methanolic and ethanolic) were evaluated for 6 antibiotic resistant bacteria in planktonic and biofilm forms.

    Materials and Methods

    The antibacterial activity of extracts on planktonic and biofilm form of antibiotic resistant bacteria, were evaluated by disk diffusion method, macrobroth dilution technique and microtiter plate method.

    Results

    According to disc diffusion test (MBC and MIC), extracts were efficient for inhibition of planktonic forms of bacteria. Although the ethanolic extract was more effective compared to the methanol extract. The T.C.P combined extracts could inhibit biofilm formation and destruct synthetized biofilms. Inhibitory effects on metabolic activity of bacteria had a direct association with the concentration of extract. The maximum inhibitory effects of T.C.P combined extracts on biofilm formation, destruction of synthetized biofilms and inhibition of metabolic activity were observed for S. aureus, (98.13%), S. aureus, (96.3%) and E. coli (81.16%) respectively.
     

    Conclusion

    T.C.P combined extracts can be used as an alternative component with inhibitory antibiotic resistant bacteria in planktonic and biofilm form.

    Keywords: Biofilm, Medicinal plants, Antibiotic resistant, Antibacterial activity
  • Samira Dahaghin, Reza Hosseini Doust, Reza Mirnejad* Pages 125-131
    Background and Aims

    Endometriosis is considered to be one of the most common women's diseases in the world. The exact cause of endometriosis is unknown. In this study, the bacterial agents were considered as the probable factors influencing this disease and the frequency of two bacteria U. urealyticum and C. trachomatis was studied in this disease.

    Materials and Methods

    This study was performed on Pap smear samples of 50 women with endometriosis, 48 ​​healthy women referred to hospitals in north of Tehran. The recommend samples were transferred to the laboratory, their DNA was extracted, and PCR method was performed. They were analyzed by descriptive statistics.

    Results

    Performing PCR test for U. urealyticum detection among the pap smears of people with endometriosis and non_endometriosis, 27 samples (54%) and 25 samples (52%) were positive respectively but none of the samples had contamination with C. trachomatis. The highest prevalence of U. urealyticum in both endometriosis and healthy subjects was observed in the age group of 30-35 years.
     

    Conclusion

    The prevalence of U. urealyticum in patients with endometriosis and healthy subjects (non-sedation) was relatively similar and the same as normal flora. There was no infection with C. trachomatis in these individuals, therefore there was no significant association between this bacterium and endometriosis. For more accurate results such studies should be done in a higher statistical society.

    Keywords: PCR, U. urealyticum, C. trachomatis, Endometriosis
  • Sepideh Yousefi, Mahmoud Pooryousef Miandoab*, Shahram Aramideh Pages 132-136
    Background and Aims

    Staphylococcus aureus infection needs long-term treatment with antibiotics which may cause adverse effects on many body organs and antibiotics resistance. Therefore, the use of natural and herbal compounds has been under consideration.

    Materials and Methods

    In the present study, the effects of sunflower (Helianthus annuus) and sesame (Sesamum indicum) oils were assessed on S. aureus growth regarding zone of inhibited growth (Antibiogram test), Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and Minimum Bactericidal Concentration (MBC).

    Results & Discussion

    considering antibiogram test, there was a statistically significant difference between sesame and sunflower oil (72 hours ozonate) and pure sesame and sunflower oils and ciprofloxacin antibiotic, as well as negative control distilled water after 24 and 48 hours (P≤0.05). The results showed that antibiotic, ozonated water, ozonated sesame and sunflower oils had 12, 8, 4, and 3 mm inhibition zones after 24 hours on S. aureus bacteria, respectively. The MBC and MIC values of ozonated sunflower and sesame oil on S. aureus were 0.064, 0.022, 0.032 and 0.028 mg/mL, respectively.
    Sesame and sunflower oils can be used as inhibitors of the growth of S. aureus in pharmaceutical formulations such as wound and burn healing ointments.

    Keywords: Ozonated sunflower oil, Ozonated sesame oil, Staphylococcus aureus, Antibiogram test
  • Ehsan Yousefi, Bahareh Ghouchannezhad Nournia, Afsaneh Yousefi, Faeze Fakour* Pages 137-141
    Background and Aims

    Escherichia coli O157:H7 is one of the main causes of transmitted diseases by food, including meat and meat products. The purpose of this study was to investigate the prevalence of E. coli O157:H7 contamination in Mashhad with the detection of rfbE gene.

    Materials and Methods

    For this study, 148 slaughtered beef samples from Mashhad (spring to winter, 2018) were randomly collected and transferred to the laboratory. The identification of E. coli O157:H7 was performed by biochemical methods and rfbE gene was detected by PCR colony method.

    Results & Discussion

    Based on biochemical tests, E. coli O157:H7 was isolated in 7 (4.73%) samples of slaughtered beef and after PCR colony; only 2 (1.35%) of these 7 samples were approved.
    According to the results of this study, it can be concluded that beef can be considered as a major reservoir for E. coli O157:H7 and there is a potential for transmission of this pathogen to humans through the consumption of beef and its products. Also, the specific primers of rfbE gene were able to differentiate the E. coli O157:H7 colonies from other cultured colonies on the culture medium during the PCR process. The present research was performed for the first time in the city of Mashhad.

    Keywords: Escherichia coli O157:H7, rfbE gene, PCR colony, Beef
  • Masomeh Beig, Mohammad Reza Arabestani* Pages 142-150
    Background and Aims

    Pseudomonas aeruginosa is one of the most important pathogens of nosocomial infections, especially in the ICU (Intensive Care Unit), which has resistance to a wide range of antibiotics, especially Carbapenems. Among the most important resistance mechanisms of this bacteria against carbapenems are MexAB-OprM efflux pump. Therefore, the aim of this study was to evaluate the gene expression of MexAB-OprM efflux pump in clinical isolates of P. aeruginosa that isolated from ICU.

    Materials and Methods

     A total of 33 sampales were isolated from patient in ICU units from different Hamadan hospitals, since november 2018 to May 2019. Antibiotic susceptibility testing was performed using disk diffusion and Minimal Inhibitory Concentration (MIC) methods by Etest for imipenem. Expression levels of MexAB-OprM efflux pump genes were measured by Real-Time PCR.

    Results

    The results of statistical analysis showed that the highest resistance was to Ceftriaxone 21 (63.63%) and the lowest resistance was to piperacillin, 11 (33.33%). The results of the MIC of imipenem showed that among off 33 samples isolated from the ICU, 14 (42.42%) and 19 (57.57%) isolates were resistant and susceptible, respectively. Increased expression of of MexA, MexB and OprM genes compared with control strain were observed in 20% (4/20), 25% (5/20) and 20% (4/20) of isolates, respectively.

    Conclusion

    Increased expression of MexAB-OprM efflux pump is one of the most common mechanisms in the resistance of P. aeruginosa isolates against Carbapenem antibiotics in different units of hospitals especially intensive care unit. So identification of resistance mechanisms to Carbapenem antibiotics can be useful in controlling and treating such resistant isolates.

    Keywords: Pseudomonas aeruginosa, Real-TimePCR, PCR, MexAB-OprM