فهرست مطالب

مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی یزد
سال شانزدهم شماره 1 (بهار 1400)

  • تاریخ انتشار: 1400/03/28
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مسعود میرزایی* صفحه 1
  • شیرازه ارقامی، علیرضا شغلی* صفحات 2-19
    مقدمه

    بیش از یک دهه است که محققان ایرانی دغدغه دانشگاه نسل سوم را داشته و مطالعات گوناگون در این زمینه به اجرا در آورده اند. گردآوری و تحلیل اندیشه هایی معرفی شده در این مطالعات، ممکن است بتواند راهگشای یافتن مسیری برای دگردیسی در حرکت به سوی دانشگاه نسل سوم را فراهم آورد. این مطالعه در تلاش است تا با مرور مقاله های معتبر، الزامات حرکت دانشگاه های ایران به سوی دانشگاه نسل سوم را معرفی کند.

    روش بررسی

    این مطالعه به روش مرور مفهومی و بر پایه چهارچوب معرفی شده از سوی آرسکی و املی در هشت گام به اجرا درآمده است. همه مقالات اصیل سه سال اخیر (1396-1398) در مجلات دارای نمایه علمی-پژوهشی، از پایگاه بانک اطلاعات نشریات کشور و پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی استخراج شدند. سپس با در نظر گرفتن معیارهای خروج، 12 مقاله در این مطالعه باقی ماند.

    نتایج

    مرور مفهومی مقالات، جداسازی و نوترکیبی مولفه ها موجب شکل گیری 9 الزام درون دانشگاهی شد که می توان آن ها را در سه الزام میانجی (فرهنگ و پرورش کارآفرینی)، الزام بنیادین (چشم انداز، رسالت، اهداف و استراتژی و مدیریت و رهبری) و الزام بسترسازی و حمایت (سیاست گذاری های کارآفرینانه و توسعه دانشگاه) جای داد.

    نتیجه گیری: 

    به نظر می رسد مدل پیشنهادی در این مطالعه برای آغاز کارآفرینی دانشگاهی و سپری کردن گام های اولیه مناسب باشد. البته، بر اساس میزان رشد کارآفرینی در هر دانشگاه ممکن است مطالعه بیشتر و عمیق تری برای برخی از این الزامات ضرورت یاید.

    کلیدواژگان: دانشگاه نسل سوم، مرور مفهومی، فرهنگ، مدیریت و رهبری، سیاست گذاری
  • محمود صدیقی، مسلم چرابین*، علی معقول، احمد زنده دل صفحات 20-35
    مقدمه

    پژوهش حاضر با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP) Analytic Hierarchy Process) با هدف اولویت بندی ابعاد و مولفه های توسعه حرفه ای مدیران آموزش پزشکی در دانشگاه های نسل سوم انجام شده است.

    روش بررسی

    این مطالعه از لحاظ هدف، کاربردی، از نظر نوع داده، کمی و در سال 1399-1400 انجام شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش تعداد 12 نفر خبره از مدیران آموزش پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی کشور بودند که به صورت هدفمند و روش تکمیلی گلوله برفی انتخاب شدند. جهت اولویت بندی مولفه ها از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه تحلیل سلسه مراتبی بود که روایی و پایایی آن بر اساس نرخ ناسازگاری تعیین شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Expert Choice 11 استفاده شد.

    نتایج

    بر اساس یافته ها ، ابعاد و مولفه های توسعه حرفه ای مدیران آموزش پزشکی به ترتیب اولویت در شش بعد شامل: توسعه مهارت رهبری (238/0)، توسعه مهارت های مدیریتی (203/0)، توسعه مهارت فردی (174/0)، توسعه مهارت زمینه ای (165/0)، توسعه مهارت پژوهشی (112/0)، توسعه مهارت آموزشی (108/0) طبقه بندی شد.

    نتیجه گیری:

     با توجه به اینکه اولویت اول در الگوی توسعه حرفه ای مدیران آموزش پزشکی در دانشگاه نسل سوم، توسعه مهارت رهبری است، توجه ویژه به آن در برنامه ریزی های استراتژیک توسعه حرفه ای دانشگاه های نسل سوم، اهمیت دارد.

    کلیدواژگان: تحلیل سلسله مراتبی AHP، توسعه حرفه ای، مدیران آموزش پزشکی، دانشگاه نسل سوم
  • مریم برادران بی نظیر، فریبا حیدری* صفحات 36-46
    مقدمه

    یک بخش مهم در یک آموزش بالینی موثر، بررسی وضعیت آن می باشد و برای یافتن نقاط قوت و نقاطی که نیاز به ارتقا وجود دارد، مورد استفاده قرار می گیرد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی وضعیت آموزش بالینی در بخش های طب داخلی دانشگاه علوم پزشکی تبریز برمبنای استانداردهای تهیه شده وزارت بهداشت بود.

    روش بررسی

    یک مطالعه مقطعی از دی ماه الی اسفند ماه 1398 در بخش های طب داخلی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام پذیرفت. شرکت کنندگان، همه اساتید و دانشجویان پزشکی بودند که در زمان انجام این تحقیق در بخش ها حاضر بودند. ابزار مطالعه یک چک لیست از استانداردها بود شامل چهار حیطه ی راند آموزشی، گزارش صبحگاهی، ژورنال کلاب و کلینیک سرپایی. با توجه به تعداد متفاوت گویه های چک لیست در قسمت های مختلف آن، برای هر قسمت نمره استاندارد محاسبه شد. برای مقایسه نمرات چک لیست اساتید و دانشجویان پزشکی، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) مورد استفاده قرار گرفت.

    نتایج

    بطور کلی، 155 استاد و دانشجوی پزشکی در این مطالعه مشارکت داشتند. در میان آنها، تعداد 58 نفر (4/37 درصد) دانشجوی پزشکی سال پنج، 58 نفر (4/37 درصد) دانشجوی سال آخر پزشکی و 39 نفر (2/25 درصد) عضو هیات علمی بودند. میانگین نمره استاندارد حیطه های مختلف آموزش بالینی که توسط دانشجویان و اساتید داده شده بودند، تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشتند.

    نتیجه گیری:

     با توجه به برگزاری مطلوب آموزش در کلینیک سرپایی، گزارش صبحگاهی و ژورنال کلاب از دیدگاه کارورزان و کارآموزان برخی مداخلات آموزشی برای افزایش آگاهی و رعایت بهتر استانداردهای آموزش بالینی وزارت بهداشت، ضروری است.

    کلیدواژگان: آموزش بالینی، استانداردها، دانشجویان پزشکی، اساتید، بخش داخلی
  • مریم سعادت، نگین مرادی*، محمدجعفر شاطرزاده، ندا اورکی فر، معصومه حسینی بیدختی، امین بهداروندان، بهنوش طحان زاده، مجید سلطانی، ناهید پیرایه، مهرنوش کریمی، پیمان زمانی، پروانه رحیمی فر، مایده مقتدر، حسن خرمشاهی صفحات 47-54
    مقدمه

    با شیوع ویروس کرونا و ناتوانی و عدم حضور دانشجویان در محیط های بالینی، سیستم آموزشی دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور جهت رفع کمبودهای آموزش بالینی تصمیم به برگزاری گراند راند مجازی در آموزش واحدهای مذکور گرفت. هدف از این پژوهش، بررسی میزان رضایت و سطح یادگیری دانشجویان از برگزاری گراند راند بود.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه مورد مطالعه 36 تا از دانشجویان کارشناسی دو رشته فیزیوتراپی و گفتار درمانی بودند؛ گراند راند در موارد خاص بیماری برای دانشجویان در آموزش واحدهای بالینی به شکل مجازی ارایه گردید. جمع آوری اطلاعات با استفاده از یک پرسش نامه محقق ساخته برای ارزیابی میزان رضایت از برگزاری گراند راند مجازی و همچنین یک آزمون الکترونیک جهت بررسی میزان یادگیری از مباحث مطرح شده صورت گرفت.

    نتایج

    اکثریت دانشجویان رضایت متوسط تا زیاد بالای 70 درصد از برگزاری گراند راند مجازی در دو گروه گفتاردرمانی و فیزیوتراپی داشتند. اختلاف معنی داری بین نمرات آزمون علمی قبل و بعد از گراند راند گروه گفتاردرمانی نشان داده شد (002/0 = p-value). در حالیکه در گروه فیزیوتراپی اختلاف معنی داری بین نمرات قبل و بعد از آزمون به دست نیامد (3/0 =p-value).

    نتیجه گیری:

     با توجه به میزان رضایت دانشجویان از برگزاری گراند راند و افزایش سطح دانش آنها پیشنهاد می شود به خصوص در شرایط پاندمی ویروس کرونا و عدم امکان آموزش حضوری، برگزاری بحث های گروهی مجازی در واحد های آموزش بالینی در سایر دانشکده های علوم توانبخشی و رشته های وابسته صورت گیرد.

    کلیدواژگان: گراند راند، مجازی، رضایتمندی، یادگیری
  • محبوبه السادات میرزاده، حسین سلیمانی صالح آبادی*، محسن آخوندی میبدی صفحات 55-65
    مقدمه

    در امتحانات معمولا سطح آگاهی دانشجویان ارزیابی میگردد که نتایج آن ممکن است با توانمندی حرفه ای آنان تفاوت داشته باشد. تاکنون به خود ارزیابی برای سنجش آمادگی حرفه ای دانشجویان پزشکی کمتر توجه شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان توانایی کارورزان پزشکی در مدیریت تشخیص و درمان بیماران بخش داخلی از طریق خود ارزیابی می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه توصیفی مقطعی 115 کارورز پزشکی دانشکده پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1396 با سرشماری انتخاب شدند. توانایی مدیریت کردن بیماریهای داخلی با پرسشنامه خود ارزیابی شد. روایی و پایایی پرسشنامه توسط متخصصین داخلی (با ضریب آلفای کرونباخ 76/0 تا 93/0 در حیطه های مختلف) تایید شد. داده ها با آمار توصیفی فراوانی و میانگین نمره خود ارزیابی و آزمون کی-دو در نرم افزار SPSS آنالیز شد.

    نتایج

    بالاترین درصد توانایی توسط کارورزان در مدیریت بیماری های گوارش (9/63 درصد)، تنفس (3/62 درصد) و قلب (1/56 درصد)  بود و برای بیماری های غدد (8/49 درصد) کم ترین توانایی را داشتند. بالاترین درصد توانایی در مدیریت خون ریزی گوارشی (8/65 درصد)، درد سینه (3/64 درصد)، درد شکم و ریفلاکس (5/62 درصد)، تهوع/ استفراغ (6/61 درصد) و دیابت (4/61 درصد) اظهار شد. 7/94 درصد مهارت لازم گرفتن شرح حال مناسب را داشته و 6/85 درصد اخلاق پزشکی را رعایت می کنند. کارورزان در تجویز منطقی دارو و تصمیم گیری برای بیمار کم ترین توانایی را در خود دیده اند.

    نتیجه گیری: 

    در 23 درصد بیماری های شایع، حداقل 50 درصد کارورزان در خود توانایی مدیریت مستقل بیماری را می بینند که بیانگر عدم کسب توانایی کارورزان در مدیریت بیماری های شایع از نگاه خودشان است. این شیوه ارزیابی باید همراه با ارزشیابی رایج در اولویت بندی مباحث آموزشی کارورزی به ویژه آموزش درمانگاهی مدنظر اساتید قرار گیرد.

    کلیدواژگان: کارورزی پزشکی، خودارزیابی، بیماریهای داخلی، مهارت بالینی
  • سینا ولیئی، پروانه تیموری*، طاهره پاشائی، افشین بهمنی صفحات 66-76
    مقدمه

    یکی از بخش های مهم دوران تحصیلات تکمیلی نگارش پایان نامه است که جنبه آموزشی و پژوهشی داشته و برای دانشجو و اساتید تجربه ای منحصر به فرد می باشد. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب اساتید دانشگاه علوم پزشکی کردستان در روند نگارش پایان نامه دانشجویان تحصیلات تکمیلی انجام شد.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوای قراردادی در سال 1398 انجام شد. با روش نمونه گیری هدفمند 12 استاد شاغل در دانشگاه علوم پزشکی کردستان با تجربه مشارکت در پایان نامه دانشجویان تحصیلات تکمیلی به عنوان استاد راهنما انتخاب و با آنان مصاحبه نیمه ساختارمند به عمل آمد. مصاحبه ها ضبط، دست نویس و با روش تحلیل محتوی قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    نتایج

    از تحلیل داده ها چهار طبقه 1) آماده نبودن دانشجو، 2) اولویت نداشتن تحصیل، 3) کار گروهی ضعیف و 4) مشکلات اجرایی در رابطه با تجارب مشارکت کنندگان در روند نگارش پایان نامه استخراج گردید.

    نتیجه گیری:

     با توجه به یافته های مطالعه و نقش مهم اساتید و دانشجویان در روند نگارش پایان نامه ایجاد آمادگی و درگیر شدن بیشتر دانشجویان با روند نگارش پایان نامه، برنامه ریزی جهت هماهنگی بین بخش های مختلف، تقویت روحیه کار گروهی و بهبود سیاست ها جهت ارتقاء روند نگارش پایان نامه پیشنهاد می گردد.

    کلیدواژگان: تجربه، استاد، پایان نامه، تحصیلات تکمیلی، مطالعه کیفی
  • محمدرضا شیخی چمان، اقدس صوراسرافیل، نسرین ابوالحسن بیگی، میترا بذرافشان، تورج هراتی خلیل آباد* صفحات 77-79

    شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید-19 که سرآغاز تحولی عظیم در جهان بود برای نخستین بار از شهر ووهان واقع در کشور چین گزارش شد و در تاریخ 31 ماه دسامبر سال 2019 (10 دی سال 1398) سازمان جهانی بهداشت وقوع اپیدمی ناشی از ویروس را رسما اعلام کرد. در ادامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تاریخ 19 فوریه سال 2020 (30 بهمن سال 1398) اعلام کرد که نتایج آزمایش اولیه 2 مورد مشکوک ابتلا به کرونا در شهر قم مثبت بوده و این موضوع مقدمه تایید حضور ویروس کرونا در ایران بود (1،2). این اپیدمی همه بخش های کشور اعم از امور آموزشی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی را مختل کرد و تغییراتی بنیادی در آن ها متناسب با شرایط جدید صورت گرفت. نظام آموزشی کشور نیز که تا قبل از وقوع اپیدمی عمدتا مبتنی بر سیستم آموزشی سنتی (حضوری) بود از گزند این اپیدمی در امان نماند و مراکز مختلف آموزشی در سطوح گوناگون در راستای پیشگیری از شیوع هر چه بیشتر بیماری به تعطیلی کشیده و عمده آموزش ها صرفا بصورت مجازی ارایه شد. بدین ترتیب مراکز تجربه نسبتا جدیدی را در این زمینه تجربه کرده و همین موضوع چالش هایی را برای ارایه دهندگان و گیرندگان آموزش عالی ایجاد کرد که تمرکز این مقاله از نوع نامه به سردبیر صرفا حوزه علوم پزشکی می باشد. همچنین در همه قسمت های نامه، دانشجو معادل فراگیر، آموزش مجازی معادل آموزش الکترونیکی و آموزش سنتی معادل آموزش حضوری است. دروس دانشگاهی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور به گروه های اصلی مختلف اعم از تیوری، عملی، بالینی،آزمایشگاهی، کارآموزی و کارورزی تقسیم بندی شده که هر کدام الزامات و زیر ساخت های آموزشی خود را داشته و در کنار اجرای این برنامه ها، کارگاه های توانمندسازی متنوعی نیز از سوی مراکز آموزشی برگزار می شود تا با بکارگیری همه این ظرفیت ها فارغ التحصیلانی توانمند وارد عرصه ارایه خدمات مراقبت سلامت شوند و سلامت مردم که از اهداف اصلی و بنیادی در هر دولت و سیستم سلامتی است به شکل مطلوبی تامین شود، لذا ضروری است با توجه به حساسیت موضوع به مسایل آموزشی در این حیطه توجه کافی شود. از زمان آغاز اپیدمی تا بدین لحظه اقدامات پراکنده ای نیز از طرف مراکز آموزشی انجام گرفته که به نظر می رسد در راستای ایجاد خروجی مطلوب کافی نبوده اند و همچنان درصد قابل توجهی از دانشجویان از دریافت آموزش های با کیفیت محروم هستند. صرف نظر از اقدامات صورت گرفته گذشته، مشورت با صاحب نظران حوزه آموزشی، بررسی تجربه کشورهای موفق و پیشرو، قابلیت اجرا، کاربردی بودن، میزان تاثیرگذاری بر هدف مورد نظر و همچنین درنظرگرفتن شرایط فعلی نظام آموزشی کشور، می توان راهکارهای زیر را مطابق جدول شماره 1 در راستای بهبود وضعیت موجود امورات آموزشی-پژوهشی و بسط عدالت آموزشی پیشنهاد داد که در چهار حیطه کلی مدیران آموزشی دانشگاه، اساتید، طراحی سامانه و همکاری بین بخشی بیان شده اند: حیطه اقدام متناسب مدیران آموزشی دانشگاه برگزاری دوره آموزشی توانمند سازی اساتید در راستای فراگیری الزامات آموزش به شکل مجازی و پیوند با این نوع آموزش توسط آنان تشکیل کمیته های ارزیابی کیفیت آموزش در طول ترم تحصیلی و ارایه بازخورد متناسب به اساتید و دانشجویان برگزاری جلسات منظم اشتراک گذاری تجربیات کار با سیستم های آموزشی مجازی برای اساتید شناسایی کامل سایت های علمی و دانشگاهی و رایگان نمودن ترافیک آن ها برای استفاده اساتید و دانشجویان طراحی و اجرای پژوهش های کمی و کیفی با هدف ارزیابی تداوم بلند مدت مدل های آموزش مجازی و انتخاب مدل بهینه از منظر اساتید و دانشجویان اعطای وام خرید تجهیزات الکترونیکی همچون گوشی همراه و لپ تاپ بدون بهره و با اقساط بلند مدت به دانشجویان و اعطای تجهیزات رایگان به دانشجویان دارای خانوار کم درآمد اساتید نگاه اختصاصی و تفکیک بندی کامل دروس بر مبنای نوع الزامات مورد نیاز و ارایه آموزش های متناسب با آن تقسیم نمره دروس در طول ترم تحصیلی به بخش های مختلف و تعریف فعالیت های متنوع برای هر بخش طراحی سامانه تقویت سامانه های داخلی ارایه دهنده سرویس های آموزش مجازی با امکان اتصال آسان تعداد زیادی از کاربران طراحی سامانه های دسترسی به متن کامل پایان نامه های دانشگاهی طراحی سامانه های جامع انجام امور اداری همکاری بین بخشی همکاری مراکز با یکدیگر و استفاده از ظرفیت دانشگاه های مختلف کشور برای واحدهای عملی و آزمایشگاهی در راستای استفاده دانشجویان از امکانات آموزشی شهر محل سکونتشان امکان گذراندن دوره های کارآموزی و کاروزی فراگیران رشته های بالینی در شهر محل سکونتشان به منظور مهارت افزایی دانشجویان و متقابلا استفاده از ظرفیتشان برای کمک به کادر نظام سلامت کشور در اختیار قرار دادن داده های خام و همکاری سازمان ها و مراکز تحقیقاتی با دانشجویان در راستای جمع آوری اطلاعات و تکمیل پژوهش های نیمه تمام مرتبط با قبل از اپیدمی و در حین اپیدمی جدول شماره 1: سیاست گذاری آموزشی در دوره اپیدمی کووید-19     در مجموع باید توجه داشت که بخشی عمده ای از تامین و تضمین نیازهای سلامت آحاد مختلف جامعه در گروی نظام سلامتی کارآمد با سرمایه انسانی و ارایه دهندگان ماهر و شایسته در همه سطوح خدمات بهداشتی، درمانی و توانبخشی است (3) که تحقق این مهم در گروی ارایه آموزش های با کیفیت می باشد (4)، لذا نیاز است تا در طول دوره اپیدمی کووید-19 در کشور سیاست گذاری‎ و برنامه ریزی های استراتژیک، جامع و با رویکرد مبتنی بر شواهد در حوزه آموزش علوم پزشکی انجام شود تا با تامین زیر ساخت های مورد نیاز و رفع کاستی ها و نواقص موجود فعلی، نظام آموزشی کشور با تغییرات حاصله ناشی از اپیدمی بیش از پیش همگام شود. همچنین در صورت اعمال صحیح اصلاحات و پایه ریزی دقیق آموزش مجازی در کشور، در دوره پس از اپیدمی نیز می توان در راستای اهداف مختلفی همچون کاهش هزینه ها، کاهش رفت وآمدهای غیر ضروری، توجه بهتر به نیاز مخاطبین، سهولت دسترسی به منابع آموزشی متنوع، امکان ضبط فعالیت ها و همچنین امکان به روز رسانی سریع اطلاعات از ظرفیت آموزش مجازی استفاده بهینه کرد (5). در پایان ذکر این نکته خالی از لطف نیست که برخی از کاستی های موجود فعلی همانند عدم پوشش شبکه سراسری اینترنت و مشکلات مرتبط با این شبکه در کشور نیازمند اقدامات زیرساختی در سطحی کلان و وجود همکاری های بین بخشی نظام سلامت با سایر سازمان ها بوده و بعضا خارج از حیطه سیاست گذاری آموزشی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد.

    کلیدواژگان: سیاست گذاری، کووید-19، آموزش مجازی
|
  • Masoud Mirzaei* Page 1
  • Shirazeh Arghami, Alireza Shoghli* Pages 2-19
    Introduction

    For more than a decade, Iranian researchers have been concerned about the third- generation university and have conducted various studies in this field. Collecting and analyzing the ideas presented in these studies may pave the way for finding a path for transformation into third-generation university. This study tries to introduce the requirements of moving Iranian universities towards the third generation university by reviewing reliable articles.

    Methods

    This study formed on the conceptual review method using the framework introduced by Arksey and Ochr('39')Malley in eight steps. All original articles of the last three years (2017-2019) in journals with scientific-research index were extracted from the database for information of national publication and the database of the Scientific Information Center for education, culture and research. By considering the exclusion criteria, 12 articles remained in this study.

    Result

    Conceptual review of articles, separation and recombination of components led to the formation of 9 intra-university requirements divided into: intermediate requirements (entrepreneurship culture and development), basic requirements (vision, mission, goals and strategy, and management and leadership), and providing platform and support (entrepreneurial policy-making, and university development).

    Conclusion

    It appears that the proposed model in this study is suitable for starting to move towards university entrepreneurship and taking the first steps. Of course, depending on the growth rate of entrepreneurship in each university, intense studies of these requirements may be necessary.

    Keywords: Third generation university, Conceptual review, Culture, Management, leadership, Policy making
  • Mahmoud Seddighi, Moslem Charabin*, Ali Magool, Ahmad Zendedel Pages 20-35
    Introduction

    The present study was conducted using the Analytic Hierarchy Process (AHP) model to prioritize the dimensions and components of professional development of medical education managers in third-generation universities.

    Methods

    This study was conducted in terms of practical purpose, quantitative data type in 2020-2021.Participants in the study were 12 directors of medical education of medical universities (experts in the field of medical education) who were selected purposefully and as a complementary method of snowball. AHP hierarchical analysis method was used to prioritize the components. The data collection tool is Hierarchical Analysis Questionnaire (AHP) whose validity and reliability are determined based on the incompatibility rate. Expert Choice 11 software was used to analyze the data.

    Result

    Based on the findings, the dimensions and components of professional development of medical education managers in order of priority in six dimensions, including leadership skills development (0.238), management skills development (0.203), individual skills development (0.174), development Basic skills (0.165), research skills development (0.112) and educational skills development (0.108) were classified.

    Conclusion

    Given that the first priority in the professional development model of medical education managers in the third generation university is the development of leadership skills, special attention is paid to it in the strategic planning of professional development of third generation universities.

    Keywords: AHP Hierarchical Analysis, Professional Development Medical, Education Managers, Third Generation University
  • Maryam Baradaran Binazir, Fariba Heidari* Pages 36-46
    Introduction

    Investigating the situation of clinical teaching is an important part of beneficial clinical teaching and it is used in finding domains of strength and domains needed to improve. Thus, the goal of this study was to evaluate clinical teaching situation in the internal medicine wards at Tabriz University of medical sciences, based on standards prepared by the Ministry of Health.

    Methods

    This was a cross-sectional study conducted from January to March 2019 in the Internal medicine wards. Participants were all academic members and medical students who were present in these wards during this investigation. The study tool was a checklist of standards that contained four areas: teaching rounds, morning reports, journal club, and outpatient clinic. Because of the varying number of items in the different parts of the checklist, we calculated the standard score for each part.  Analysis of variance (ANOVA) was used to compare scores on the checklist among academic members and medical students.

    Result

    Totally, 155 medical students and academic members participated in this study. Among them, 58 (37.4 %) were 5th-year medical students, 58 (37.4%) were final-year medical students and 39 (25.2%) were academic members. No statistically significant differences were found in mean standard scores for various areas of clinical teaching among academic members and medical students.

    Conclusion

    Regarding the favorable running of outpatient clinics, morning reports, and journal clubs from viewpoints of medical students, some educational interventions are necessary to make better awareness and adherence to the Ministry of Health clinical teaching standards.

    Keywords: Clinical education, Standards, Medical students, Academic members, Internal ward
  • Maryam Saadat, Negin Moradi*, Mohammadjafar Shaterzadeh, Neda Orakifar, Masoumeh Hosseini Beidokhti, Amin Behdarvandan, Behnoosh Tahanzadeh, Majid Soltani, Nahid Pirayeh, Mehrnoosh Karimi, Peyman Zamani, Parvaneh Rahimifar, Maedeh Moghtader, Hassan Khoramshahi Pages 47-54
    Introduction

    With the Coronavirus pandemic, disability and the students’ absence in clinical settings, the educational system of the Faculty of Rehabilitation Sciences of Jundishapur University of Medical Sciences decided to hold a virtual grand round, teaching the clinical courses to address the shortcomings of clinical education. This study aimed to investigate the level of satisfaction and learning of students from holding the Grand Round.

    Methods

    The present study was quasi-experimental study. The study population consisted of 36 undergraduate students in physiotherapy and speech therapy; The Grand Round in specific cases of the disease was presented to students, in the clinical training. Data were collected using a researcher-made questionnaire to assess the level of satisfaction with the virtual grand round and an electronic test to assess learning from the topics.

    Results

    The majority of students were moderate to highly satisfied (more than 70%) with the virtual grand round in speech therapy and physiotherapy groups. There was a significant difference between test scores before and after the grand round of the speech therapy group (P= 0.002), whereas, in the physiotherapy group there was no significant difference between the scores before and after the test (P= 0.3).

    Conclusions

    Regarding the level of studentschr('39') satisfaction retaining the Grand Round and increasing their level of knowledge, it is suggested that virtual group discussions be held in clinical education courses in other faculties of rehabilitation sciences and related fields, especially during pandemic conditions of coronavirus and the impossibility of face-to-face training.

    Keywords: Virtual grand round, Satisfaction, Learning, Physical therapy, Speech therapy
  • Mahboobah Sadat Mirzadeh, Hossein Soleymani Salehabadi*, Mohsen Akhondi Meybodi Pages 55-65
    Introduction

    Knowledge of medical students is usually assessed by exams, but it is not related to their sense of readiness. Self-assessment is one of the methods for measuring medical professional readiness that has been less considered in medical education. This study aimed to determine the degree of acquisition of professional skills of medical interns in the management of inpatients through self-assessment in the internal ward.

    Methods

    In this cross-sectional descriptive study, 115 selected medical interns of Shahid Sadoughi Medical School in Yazd participated by census in 2017. Ability to manage internal diseases was assessed by self-reported. The internist experts confirmed questionnaire validity and reliability (Cronbachchr('39')s alpha: 0.76-0.93). Data were analyzed using descriptive statistics and chi-square test by SPSS.

    Result

    The highest expressed ability by interns was for management of gastrointestinal (63.9%), respiratory (62.3%), and cardiovascular disease (56.1%). They had the lowest ability for endocrine diseases (49.8%). The highest ability to manage gastrointestinal bleeding (65.8%), chest pain (64.3%), abdominal pain and reflux (62.5%), nausea/vomiting (61.6%), and diabetes (61.4%) was stated. 94.7% have sufficient skills to take a history and 85.6% follow medical ethics. The least expressed ability was in drug prescribing and patient decision-making.

    Conclusion

    In 23% of common diseases, 50% of interns can manage disorders independently, which indicates that interns do not consider themselves capable of managing them. The professors must consider Self-assessment and evaluation in prioritizing internship training topics, especially clinical skills.

    Keywords: Medical Internship, self-assessment, internal diseases, clinical skills
  • Sina Valiee, Parvaneh Timori*, Tahereh Pashaei, Afshin Bahmani Pages 66-76
    Introduction

    One of the essential parts of postgraduate education is writing a thesis that has educational and research aspects which is an exclusive experience to students and teachers. The purpose of this study was to explore the teachers chr('39')experiences of Kurdistan University of Medical Sciences on the process of writing a dissertation among postgraduate students.

    Methods

    The present study was carried out with a qualitative approach and a qualitative content analysis method in 2019. By using the purposeful sampling method, 12 professors who worked at the Kurdistan University of Medical Sciences and having experience as a supervisor dissertation of postgraduate students have been selected and the semi-structured interviews conducted with them. The interviews recorded, transcribed, and analyzed by the content analysis method.

    Results

    From data analysis of experiences of the participants as a supervisor at the dissertation of postgraduate students writing process, four categories of results have been extracted: 1. Student unpreparedness, 2. Not a priority of education, 3. Poor teamwork, and 4. Executive problems.

    Conclusion

    According to the findings, to prepare and more involving students with the process of writing a dissertation, to plan for coordination between different sections, to strengthen the spirit of teamwork, to improve policies and to upgrade the process of writing a dissertation recommended.

    Keywords: Experience, Professor, Dissertation, Postgraduate Education, Qualitative Study
  • Mohammadreza Sheikhy Chaman, Aghdas Souresrafil, Nasrin Abulhasanbeigi, Mitra Bazrafshan, Touraj Harati Khalilabad* Pages 77-79