نشریه آموزش مدیریت دولتی
پیاپی 13 (بهار 1401)

منابع انسانی مهم ترین دارایی یک سازمان و مدیریت اثربخش نیروی انسانی یکی از عوامل مهم موفقیت در سازمان ها می باشد که توسعه فن آوری اطلاعات اثرات مهمی بر روی آن می تواند داشته باشد. در این تحقیق به بررسی تاثیر فن آوری بر عملکردهای مدیریت منابع انسانی و از این طریق بر عملکرد کارکنان دانشگاه زنجان پرداخته شده است. تحقیق از حیث هدف تحقیق «کاربردی» و از نظر نوع «توصیفی همبستگی» می باشد. جامعه آماری تحقیق، کارکنان دانشگاه زنجان بوده و نمونه آماری با روش نمونه گیری هدفمند، مدیران و روسای واحدهای مختلف دانشگاه به تعداد 104 نفر تعیین گردید. روش گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده و روایی پرسش نامه توسط اساتید ارزیابی و پایایی ان از طریق ضریب آلفای کرونباخ معادل 0.949 به دست آمد. نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون های کشیدگی و چولگی و کولموگروف - اسمیرنوف و با نرم افزار SPSS بررسی و پذیرفته گردید. آزمون فرضیه ها با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری و نرم افزار PLS صورت گرفت. یافته ها نشان دهنده معنی دار بودن اثر «فن آوری اطلاعات» بر «عملکردهای مدیریت منابع انسانی» با ضریب مسیر 0.952، و معنی دار بودن اثر «عملکردهای مدیریت منابع انسانی» بر «عملکرد کارکنان» با ضریب مسیر 0.639 می باشد، معنی دار بودن اثر مستقیم «فن آوری اطلاعات» بر «عملکرد کارکنان» با ضریب مسیر 0.346 و معنی دار بودن اثر فن آوری اطلاعات بر عملکرد کارکنان از طریق عملکردهای مدیریت منابع انسانی با ضریب 0.609 را نشان می دهد.

آموزش و بهسازی به عنوان عامل اساسی در موفقیت سازمان ها و توسعه و پرورش افراد نقش دارد. قرار گرفتن کارمندان در معرض آموزش های مرتبط و مداوم می تواند به سازمان ها در بهبود عملکرد و افزایش نتایج در محل کار نیز کمک کند. آموزش کارکنان به عنوان یکی از مهم ترین آموزش های مداوم جهت دستیابی افراد به شایستگی های شغلی است. از این رو انتخاب یک یا چند روش آموزشی مناسب برای یک موقعیت آموزشی خاص با توجه به تغییر پارادایم آموزش و بهسازی منابع انسانی از آموزش به یادگیری که موجب ایجاد تحولات بسیار وسیعی در ارکان و بخش های مختلف آموزش و بهسازی منابع انسانی شده است، نقش موثری در پیشبرد اهداف سازمانی خواهد داشت. بنابراین هدف از این پژوهش، تبیین روش های آموزش کارکنان در سازمان با رویکرد آموزش و بهسازی سرمایه های انسانی می باشد. پژوهش حاضر به صورت بررسی مروری و از طریق مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است و با انجام این پژوهش و روشن شدن ابعاد موضوع می توان گام مهمی در جهت تدوین اهداف و سیاست گذاری، تخصیص منابع و امکانات و برنامه ریزی های مناسب آموزشی در زمینه توسعه و گسترش برنامه ها و اجرای بهتر برنامه های آموزش تخصصی در سازمان برداشته و پیشنهادهایی در جهت توسعه و ارایه مطلوب برنامه های آموزش سازمانی و انتقال مناسب دانش و مهارت های شغلی ارایه داد.

بحران همه گیری کرونا با تمام چالش هایی که در کلیه عرصه ها به همراه داشت، فرصتی مناسب برای شناسایی تغییرات ایجاد شده به ویژه در حوزه آموزش و ابداع روش ها و رویکردهای نوین برای رویارویی با پیامدهای حاصل از تغییر است. موسسات آموزشی می بایست دیدگاه آموزشی خود را وسیع تر کرده و افق دید خود را به دوران پساکرونا گسترش دهند. بر اساس اظهارات صاحب نظران در شرایط کنونی باید از آموزش مجازی اورژانسی به سمت یادگیری ترکیبی استاندارد حرکت کنیم و سازمان ها رویکرد یادگیری ترکیبی را در تدوین استراتژی های خود مورد توجه قرار داده تا بتوانند محتوای آموزشی مناسب را در چارچوبی بهینه برای افراد و در زمان مناسب به کار گیرند. بر این اساس، در این مقاله سعی شده است پس از مطالعه و بررسی تجربه کشورهای پیشرو، مدل یادگیری ترکیبی به عنوان مدل پیشنهادی آموزش در زمان پس از کرونا مورد بررسی قرار گرفته و اجزای آن تشریح شود.

امروزه در عصر انقلاب نوین اطلاعاتی و جهانی شدن، سازمان ها نیز جهت پیروزی در عرصه های رقابتی می بایست همگام با تکنولوژی و فناوری های روز دنیا رو به جلو حرکت نمایند. در چنین شرایطی آموزش به عنوان یک ابزار موثر و کارآمد نقش مهمی در توسعه منابع انسانی و بهسازی و توانمندسازی کارکنان دارد. پرورش نیروهای انسانی متخصص، خلاق و نوآور، آینده نگر، فعال و باانگیزه می تواند منجر به افزایش بهره وری سازمان ها شود. استفاده از فناوری های نوین آموزشی و روش های نوآورانه در آموزش از یک سو به عنوان ابزاری مفید به مدرسان کارگاه ها و دوره های آموزشی کمک می نماید تا دور ه هایی با کیفیت بهتر و اثربخشی مطلوب تر برگزار نمایند و از سوی دیگر با ایجاد جذابیت بیشتر برای فراگیران، انگیزه یادگیری و تمایل به کسب دانش های جدید را در مخاطبان افزایش داده و فرایند یادگیری را تسریع می نماید. تحقیق انجام شده یک مطالعه مروری و تطبیقی می باشد که از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نوع داده ها کیفی است. مبنای مطالعه حاضر تحلیل منابع به دست آمده از پایگاه های اطلاعاتی بر اساس کلیدواژه ها بوده است. در نهایت از مقالات جستجو شده تعداد 6 مقاله مورد مطالعه قرار گرفته و تحلیل منابع به صورت تحلیل محتوای اسنادی صورت گرفت. در این مقاله به بررسی شیوه های نوین آموزشی با استفاده از فناوری های جدید اطلاعات و ارتباطات و ویژگی های آن می پردازیم. بر اساس مطالعات انجام شده در این تحقیق روش های نوین آموزش، شامل روش های جدید آموزش حضوری (شیوه های سخنرانی، بازگویی، پرسش و پاسخ، تمرینی، نمایشی، آزمایشی، کنفرانس، حل مساله، ایفای نقش، روش پروژه ای و کارگاهی) و آموزش های الکترونیکی (خودرهبر، تسهیل کننده، مربی-رهبر) می باشد.

همه گیری جهانی بیماری کوید 19، روش تدریس و یادگیری را در سراسر دنیا تغییر داده است. در این مقاله به بررسی ده مورد از آخرین روندهای فناوری های آموزشی که ضرورت دارد مورد توجه قرار گیرند، پرداخته شده است.