فهرست مطالب
نشریه دانشور پزشکی
پیاپی 160 (امرداد و شهریور 1401)
- تاریخ انتشار: 1401/06/14
- تعداد عناوین: 8
-
صفحات 1-9مقدمه و هدف
مطالعات بسیاری نشان داده اند که مشتقات جفت می توانند در التیام زخم نقش داشته باشند؛ در عین حال، نقش دقیق ماتریکس خارج سلولی جفت در التیام زخم پوستی واضح نیست. بر این اساس مطالعه حاضر به بررسی اثرات ماتریکس خارج سلولی جفت بر التیام زخم دیابتی در مدل حیوانی پرداخته است.
مواد و روش هاطی این تحقیق تجربی-آزمایشگاهی جفت انسانی آسلولار شده و ماتریکس خارج سلولی تهیه گردید. موشهای صحرایی نر نژاد ویستار پس از القای دیابت به وسیله استرپتوزوتوسین به دو گروه کنترل (9 سر) و گروه تیمار با ماتریکس خارج سلولی جفت (9 سر) تقسیم بندی شدند. سپس زخم هایی به قطر 8/0 سانتی متر در ناحیه پشت موش ها ایجاد شد. در روزهای0، 7، 14 و 21 سطح زخم با استفاده از نرم افزار Image J اندازه گیری شد. جهت مقایسه مساحت زخم میان گروه ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه های مکرر دو عاملی استفاده شد.
نتایجمساحت زخم در گروه های کنترل و تیمار در روزهای 14 و 21 پس از تیمارنسبت به اولین روز ترجمه دچار کاهش معناداری شد. بر خلاف گروه تیمار، مساحت زخم در گروه کنترل در روز 7 نسبت به روز صفر تفاوت معناداری نداشت. کاهش مساحت زخم در روز 21 در گروه تیمار با جفت آسلولار نسبت به گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر بود.
نتیجه گیری:
ماتریکس خارج سلولی دارای نقش مهمی در فرآیند تسریع التیام زخم پوستی در موارد دیابت در مدل حیوانی می باشد. یافته های این پژوهش می توانند در حوزه طراحی درمان زخم پوستی در بیماران دیابتی کاربرد داشته باشند.
کلیدواژگان: ماتریکس خارج سلولی، زخم دیابتی -
صفحات 10-22مقدمه و هدف
اینترلوکین-6 یکی از سایتوکاین هایی است که افزایش و نقش آن در پاتوژنز کووید-19 در مطالعات مختلف گزارش شده است. غلظت اینترلوکین-6 تحت تاثیر چندین عامل محیطی و ژنتیکی، ازجمله مکان های پلی مورفیک در ژن IL-6 قرار می گیرد. در مطالعه حاضر، پلی مورفیسم rs1800795 که در ناحیه ژنی IL6 قرار دارد مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش هاافراد شرکت کننده در این مطالعه به دو گروه سرپایی (245 نفر) و بستری (245 نفر) به علت ابتلا به COVID-19 تقسیم شدند. نمونه خون محیطی از بیماران تهیه و DNA آن ها استخراج شد، سپس ژنوتیپ پلی مورفیسم rs1800795 به وسیله روش Tetra Arms PCR مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای دو، تی تست و رگرسیون لجستیک صورت گرفت.
نتایجمیانگین سن بیماران در گروه سرپایی3/12±6/41 سال ولی در گروه بیماران بستری، 1/17±0/61 سال بود (P-value<0.001)؛ همچنین فراوانی افراد سیگاری و بیماران دچار مشکلات کلیوی (P-value<0.05) و همینطور بیماران مبتلا به فشار خون, دیابت ملیتوس و دارای سابقه بیماری قلبی (P-value<0.001) در گروه های سرپایی و بستری اختلاف معنی داری داشت. از نظر فراوانی افراد دارای آلل G در گروه بستری به صورت معنی داری کمتر از گروه سرپایی (P-value= 0.045) بود.
نتیجه گیری:
فراوانی واریانت های پلی مورفیسم rs1800795 اینترلوکین-6 در گروه های مختلف بیماران کووید-19 با شدت علایم بالینی متفاوت، با یکدیگر تفاوت دارد و احتمالا آلل G می تواند نقش حفاظت کننده ای در برابر بیماری COVID-19 داشته باشد.
کلیدواژگان: کووید-19، پلی مورفیسم، اینترلوکین-6، rs1800795 -
صفحات 23-33مقدمه و هدف
نارسایی مزمن کلیوی بیماری پیشرونده و غیر قابل برگشت است که در اثر آن کلیه ها عملکرد خود را از دست می دهند، این بیماری کیفیت زندگی بیماران را نحت تاثیر قرار می دهد. بررسی ابعاد کیفیت زندگی بیماران تحت دیالیز در جهت طراحی مداخلات آموزشی ضروری می باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی اجرا گردید.
مواد و روش هامطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی-تحلیلی می باشد که به بررسی سطح کیفیت زندگی کلیه بیماران نارسایی مزمن کلیه تحت همودیالیز (80 نفر)، در دو بیمارستان امام خمینی (ره) و آیت الله بروجردی، شهرستان بروجرد در سال 1400 پرداخته است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران کلیوی (KDQOL-SF) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی نظیر فراوانی و میانگین و همچنین آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایجمیانگین کل نمره کیفیت زندگی 22/6±86/47 بود، همچنین بین درک بیمار از وضعیت سلامت خود با سطح کیفیت زندگی ارتباط معنی داری وجود داشت (005/0=p)، به طوری که هرچه شخص وضعیت سلامت خود را ضعیف تر قلمداد می کند، نمره کیفیت زندگی نیز کاهش می یابد. همچنین آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی منفی و معنی دار بین سن و کیفیت زندگی وجود دارد (001/0p=، 390/0r=-).
نتیجه گیری:
نتایج این مطالعه بیانگر سطح متوسط کیفیت زندگی در بیماران نارسایی مزمن تحت همودیالیز بود.
کلیدواژگان: کیفیت زندگی، دیالیز کلیوی، نارسایی مزمن کلیه -
صفحات 34-41مقدمه و هدف
از آنجا که ژنهای stx1 و stx2 پلاسمیدی می باشند و قابل انتقال بین سویه ها و گونه های اشرشیا هستند، لذا اشرشیایی که واجد یک یا هر دوی این ژنها باشد، وروتوکسیژنیک خواهد بود. این تحقیق برای اولین بار در ایران و با هدف بررسی حضور ژنهای stx1 و stx2 در اشریشیا آلبرتی های شناسایی شده از بیماران مبتلا به اسهال و عفونتهای ادراری در شهر کرمانشاه انجام گرفت.
مواد و روش هاتعداد 60 نمونه ادراری و40 نمونه مدفوعی که در آزمایشگاه های بالینی اشریشیاکلی شناسایی شده بودند، مجددا از نظر ویژگی های فنوتیپی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس با استفاده از جفت پرایمرهای اختصاصی، ردیابی دو ژن lysP و mdh برای اشریشیا آلبرتی و ژن uidA برای اشریشیاکلی و متعاقبا ژنهایstx1 و stx2 به روش PCR انجام شد.
نتایجتست های فنوتیپی و بیوشیمیایی حاکی از مطابقت تمامی نمونه ها با ویژگی های اشریشیاکلی بود، اما یافته های به دست آمده از PCR نشان داد که 6 مورد از آنها متعلق به گونه اشریشیا آلبرتی است (6%). همچنین وجود ژن stx1را در یک نمونه از 6 نمونه اشریشیا آلبرتی نشان داده شد (66/16%).
نتیجه گیری:
یافته های این تحقیق نشان داد که اشریشیا آلبرتی که به اشتباه در آزمایشگاه های بالینی به عنوان اشریشیاکلی تشخیص داده می شود می تواند واجد ژن های stx باشد که از نظر بالینی حایز اهمیت است. از این رو کاربرد روش های مولکولی می تواند به شناسایی هرچه بیشتر و دقیق تر آن کمک کند.
کلیدواژگان: اشریشیا آلبرتی، stx1، stx2، عفونت ادراری، عفونت گوارشی -
صفحات 42-51مقدمه و هدف
هدف مدیریت دیابت، پیشگیری از بروز عوارض بیماری با ارتقاء رفتارهای سلامتی است که مستلزم تغییر در سبک زندگی است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل اعتقاد سلامتی بر سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد.
مواد و روش هااین یک مطالعه نیمهتجربی است که در سال 1400 انجام شد. نمونهها 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو بودند که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب و با نرم افزار تصادفی سازی آنلاین به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای گرداوری داده پرسشنامههای جمعیتشناختی و سبک زندگی والکر بود. نمونهها قبل از مداخله به پرسشنامههای مذکور پاسخ گفتند. گروه مداخله، رفتارهای سلامتی در دیابت را در 8 جلسه 5/1ساعته مبتنی بر مدل اعتقاد سلامتی آموزش دیدند. گروه کنترل آموزشهای روتین را دریافت کردند. یکماه بعد مجددا پرسشنامه والکر تکمیل شد. تحلیل داده ها با روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (تی زوجی، مستقل، کای دو، منویتنی) در نرم افزار SPSS-20 انجام شد.
نتایجمیانگین نمره سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت قبل از مداخله در دو گروه اختلاف معنا دار نداشت (05/0=p) اما بعد از مداخله بطور معنادار بیشتر از گروه کنترل بود (0=p). میانگین نمره مذکور قبل و بعد از آموزش در گروه مداخله تفاوت معنادار داشت (0=p). اما در گروه کنترل معنادار نبود (563/0=p).
نتیجه گیری:
آموزش براساس مدل اعتقاد سلامتی می تواند سبک زندگی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو ارتقا دهد که لازم است در آموزش بیماران براساس مسایل فرهنگی حاکم بر جامعه مورد توجه قرارگیرد.
کلیدواژگان: آموزش، مدل اعتقاد سلامتی، دیابت نوع دو، سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت -
صفحات 52-61مقدمه و هدف
سرطان روده ی بزرگ از جمله سرطان های شایع است که مرگ ومیر بسیاری را در سراسر جهان موجب می شود. تلاش برای یافتن ترکیبات دارای پتانسیل ضد سرطانی به ویژه از محیط های دریایی با توجه به غنی بودن این محیط ها در زمینه ی دارا بودن ارگانیسم های تولید کننده ی ترکیبات فعال زیستی، از جمله موضوعات مورد توجه محققین است. بر همین اساس هدف از تحقیق حاصل، بررسی اثر عصاره ی جلبک دریایی Sargassum tenerrimum بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروق (VEGF) در سلول های سرطانی کولورکتال بود.
مواد و روش هادر تحقیق حاضر سه عصاره ی متانولی، کلروفرمی و هیدروالکلی از جلبک دریایی Sargassum tenerrimum خلیج فارس، تهیه شد و اثر سه غلظت 250، 500 و 750 میلی گرم بر میلی لیتر هر یک از عصاره ها بر روی بیان ژن VEGF در سلول های SW742 رده ی سرطان کولورکتال با استفاده از روش Real Time PCR ارزیابی گردید. آنالیز داده های حاصل با استفاده از آزمون One Way ANOVA همراه با تست LSD انجام شد.
نتایجنتایج حاصل نشان داد که عصاره ی هیدروالکلی در غلظت 500 و 750 میلی گرم بر میلی لیتر و عصاره های کلروفرمی و متانولی در غلظت 700 میلی گرم بر میلی لیتر موجب کاهش معنادار بیان VEGF در سلول های مورد مطالعه می شوند (05/0<p).
نتیجه گیری:
این نتایج پتانسیل ضد سرطانی عصاره ی Sargassum tenerrimum را از طریق کاهش بیان VEGF و آنژیوژنز نشان می دهد.
کلیدواژگان: سرطان کولورکتال، سارگاسوم، مهارکنندگان رگ زایی، فاکتور رشد اندوتلیال عروق -
صفحات 62-71مقدمه و هدف
کبد به عنوان بزرگ ترین غده بدن با وظایف متعدد است. متوترکسات سبب آسیب حاد و مزمن در کبد می شود. در این مطالعه اثر دیوسجنین به عنوان ساپوژنین استروییدی، بر پتانسیل غشاء میتوکندری (MMP) و فعالیت انفیلتراسیون نوتروفیلی در مدل آسیب کبد القاء شده با متوترکسات درموش بزرگ آزمایشگاهی نر بررسی شد.
مواد و روش هاتعداد 40 موش به 5 گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با دیوسجنین 50 mg/kg، متوترکسات با دوز 20 mg/kg (i.p) و دو گروه تحت تیمار دیوسجنین با دوزهای 10, 50 mg/kg (گاواژ) تقسیم شدند. با رعایت اخلاق موش ها بی هوش و پس از کشته شدن بافت کبد جدا شد. پس از تهیه هموژنه بافتی فعالیت انفیلتراسیون نوتروفیلی و پتانسیل غشاء میتوکندری سنجش شد. برای آنالیز آماری داده ها از آزمون آنووای یکطرفه و تست تعقیبی توکی استفاده شد و سطح معنی داری p<0.05 مقررشد.
نتایجپتانسیل غشاء میتوکندری در گروه متوترکسات و تحت تیمار با دیوسجنین 10 mg/kg نسبت به کنترل کاهش معنی دار و در گروه تحت تیمار با دیوسجنین 50 mg/kg نسبت به متوترکسات افزایش معنی دار داشت. از طرفی میلوپراکسیداز در گروه متوترکسات و گروه تحت تیمار با دیوسجنین 10 mg/kg نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار و در گروه تحت تیمار با دیوسجنین 50 mg/kg نسبت به گروه متوترکسات کاهش معنی دار داشت.
نتیجه گیری:
دیوسجنین با دوز 50 mg/kg در مدل آسیب کبد القاء شده با متوترکسات توانست باعث بهبود سلامت میتوکندری و نیز کاهش انفیلتراسیون نوتروفیلی گردد.
کلیدواژگان: کبد، متوترکسات، دیوسجنین، سلامت میتوکندری، انفیلتراسیون نوتروفیلی -
صفحات 72-83مقدمه و هدف
سرم آمیلویید A (SAA) یک عامل التهابی است که نقش مهمی در پاتوژنز مقاومت به انسولین دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پروتیین SAA و مقاومت به انسولین در زنان چاق اجرا شده است.
مواد و روش ها24 زن چاق غیرفعال 20 تا 35 سال در دو گروه کنترل (12 نفر) و تمرین مقاومتی (12 نفر) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین مقاومتی طی 12 هفته/سه جلسه در هفته با شدت 75 درصد قدرت یک تکرار بیشینه (1RM) و چهار ست با 12-8 تکرار اجرا شد. قبل از شروع برنامه تمرین مقاومتی و دو روز بعد از جلسه آخر تمرین ورزشی، نمونه های خونی جمع آوری شد و سطوح SAA، انسولین و گلوکز سنجیده شد. یافته های حاضر با نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شد. از آزمون آنالیز کوواریانس به منظور مقایسه تغییرات بین گروهی استفاده شد و تغییرات درون گروهی نیز با آزمون t زوجی تعیین شد.
نتایجبر اساس نتایج حاضر، سطوح سرمی SAA در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه با گروه گروه کنترل به صورت معناداری کاهش یافته است (015/0=p). علاوه بر این، کاهش معنادار میزان مقاومت به انسولین در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (001/0=p). بررسی تغییرات درون گروهی، کاهش معنادار سطوح SAA در گروه تمرین مقاومتی (048/0=p) و عدم تغییر معنادار در گروه کنترل را نشان داد (389/0=p).
نتیجه گیری:
برنامه تمرین مقاومتی بواسطه تنظیم کاهشی سطوح عوامل التهابی از قبیل SAA، منجر به بهبود مقاومت به انسولین در زنان چاق می شود. باوجود این، شناسایی سازوکارهای کاهش سطوح SAA با تمرین ورزشی نیازمند بررسی بیشتر است.
کلیدواژگان: زنان چاق غیرفعال، انسولین، گلوکز، تمرین ورزشی، سرم آمیلوئید A
-
Pages 1-9Background and Objective
Many studies have shown that placenta derivatives can play a role in wound healing; however, the exact role of the placenta extracellular matrix in skin wound healing is unclear. Accordingly, the present study investigated the effects of placental extracellular matrix on diabetic wound healing in an animal model.
Materials and MethodsIn this experimental-laboratory study, human placenta was decellularized and extracellular matrix was prepared. Streptozotocin induced diabetic male Wistar rats were divided into two groups: control group (n=9) and group treated with placental extracellular matrix (n=9). Wounds with a diameter of 0.8 cm were created in the back of rats. On days 0, 7, 14 and 21 the wound area was measured using ImageJ software. Two-way repeated-measures ANOVA was used to compare wound area between groups.
ResultsWound area significantly decreased on the 14th and 21st days after treatment compared to the first day of experiment in control and treatment groups. Unlike the treatment group, the wound area was not significantly different 7 days after treatment compared to the first day of experiment in control group. There was more reduction in wound area on day 21 in treatment group than the group treated with acellular placenta.
ConclusionThe extracellular matrix has a significant role in accelerating the healing process of skin wounds in diabetic cases in an animal model. The findings of this study can be applied to the treatment plan of skin wounds in diabetic patients.
Keywords: Extracellular matrix, Diabetic wound -
Pages 10-22Background and Objective
Interleukin-6 is one of the cytokines whose increase and role in the pathogenesis of Covid-19 has been reported in various studies. Interleukin-6 affects environmental factors and genes, including polymorphic sites in the IL-6 gene. In the present study, the rs1800795 polymorphism located in the IL6 gene region was investigated.
Materials and MethodsParticipants in this study were divided into outpatient (n=245) and inpatient (n=245) groups due to COVID-19. Peripheral blood samples were taken from patients and their DNA was extracted, then rs1800795 polymorphism genotype was measured by Tetra Arms PCR. Data were analyzed using SPSS software and Chi-Square and t-test students.
ResultsThe mean age of patients in the outpatient group was 41.6±12.3 years but in the inpatient group was 61±17.1 years (P-value <0.001); There was also a significant difference in the frequency of smokers and patients with kidney problems (P-value <0.05) as well as patients with hypertension, diabetes mellitus and a history of heart disease (P-value <0.001) in outpatient and inpatient groups. The frequency of G alleles in the inpatient group was significantly lower than the outpatient group (P-value = 0.045).
ConclusionThe frequency of polymorphism variants of rs1800795 interleukin-6 varies in different groups of Covid-19 patients with varying degrees of clinical symptoms, and the G allele may possibly play a protective role against COVID-19.
Keywords: COVID-19, Polymorphism, Interleukin-6, rs1800795 -
Pages 23-33Background and Objective
Chronic renal failure is a progressive and irreversible disease in which the kidneys lose their function. This disease affects the quality of life of patients. The study of the dimensions of quality of life in patients undergoing dialysis is necessary to design educational interventions. This study was performed with the aim of determining the factors affecting the quality of life in hemodialysis patients.
Materials and MethodsThe study was a cross-sectional study that examined the quality of life of all patients with chronic renal failure undergoing hemodialysis (80 people) in two hospitals of Imam Khomeini and Ayatollah Boroujerdi, Boroujerd city in 2021. Data collection was the standard quality of life questionnaire for kidney patients (KDQOL-SF). Data were analyzed using descriptive statistics such as frequency and mean as well as independent t-test, analysis of variance, Pearson correlation coefficient.
ResultsThe mean of the total quality of life score was 47.86± 6.22. Also, there was a significant relationship between the patient's perception of health status and the quality of life level (p = 0.005); so that the more a person considered his health status weaker the quality of life score also decreases. Also, Pearson correlation test showed that there was a significant negative correlation between age and quality of life (p=0.001, r=0.390).
ConclusionThe results of this study showed a low level of quality of life in patients undergoing hemodialysis.
Keywords: Quality of Life, Renal Dialysis, Chronic kidney disease -
Pages 34-41Background and Objective
Since stx1 and stx2 genes are plasmids and can be transferred between strains and species of Escherichia, therefore Escherichia that has one or both of these genes will be verotoxigenic. This research was conducted for the first time in Iran with the aim of investigating the presence of stx1 and stx2 genes in Escherichia alberti identified from patients with diarrhea and urinary infections in Kermanshah city.
Materials and Methods60 urine samples and 40 fecal samples that were identified in Escherichia coli clinical laboratories were re-investigated in terms of phenotypic and biochemical characteristics. Then, by using the specific primers, detection of lysP, mdh genes for E. albertii, uidA gene for E. coli and subsequently stx1, stx2 genes was performed by PCR method.
ResultsPhenotypic and biochemical tests indicated that all specimens matched the characteristics of Escherichia coli, but PCR findings showed that six of them belonged to Escherichia albertii (6%). The presence of the stx1 gene in one of the six Escherichia albertii samples was also demonstrated (16.66%).
ConclusionThe findings of this study showed that Escherichia albertii which is mistakenly diagnosed as Escherichia coli in clinical laboratories, can harbor stx genes and this matter is important in clinical aspects. Therefore, the use of molecular methods can help identify it more accurately.
Keywords: Escherichia albertii, stx1, stx2, Urinary tract infection, gastrointestinal infection -
Pages 42-51Background and Objective
The goal of diabetes management is to prevent the complications of the disease by promoting health behaviors that require lifestyle changes. This study was conducted to determine the effect of education based on the Health Belief Model on the health-promoting lifestyle of patients with type 2 diabetes.
Materials and MethodsThis was a quasi-experimental study conducted in 2021. The samples were 60 patients with type 2 diabetes who were selected by available sampling and divided into intervention and control groups with randomization software. Data collection tools were demographic and Walker lifestyle questionnaires. The samples answered the questionnaires before the intervention. The intervention group trained in 8 sessions of 1.5 hours based on the health belief model. The control group received routine training. One month later, the Walker questionnaire was completed again. Data analysis was performed using descriptive (mean, standard deviation) and inferential statistical methods (paired, independent t-test, chi-square, Mann-Whitney) in SPSS-20 software.
ResultsThe mean score of health-promoting lifestyle before the intervention was not significantly different between the two groups (p=0.05) but after the intervention was significantly higher than the control group (p=0). The mean score before and after training was significantly different in the intervention group (p=0), but was not significant in the control group (p=0.563).
ConclusionEducation based on the Health Belief Model can improve the lifestyle of patients with type 2 diabetes, which needs to be considered in educating patients based on cultural issues governing society.
Keywords: Education, Health-Belief Model, Type 2 Diabetes, Health promoting lifestyle -
Pages 52-61Background and Objective
Colon cancer is one of the most common cancers that causes many deaths worldwide. Efforts to find compounds with anti-cancer potential, especially from marine environments due to the richness of these environments in the field of organisms producing bioactive compounds, are among the topics of interest to researchers. Accordingly, the aim of this study was to investigate the effect of Sargassum tenerrimum seaweed extract on the expression of vascular endothelial growth factor (VEGF) gene in colorectal cancer cells.
Materials and MethodsIn the present study, three methanolic, chloroform and hydroalcoholic extracts of Sargassum tenerrimum seaweed from Persian Gulf were prepared and the effect of three concentrations 250, 500 and 750 mg/ml of each extract on VEGF expression was evaluated in SW742 cells of colorectal cancer using Real Time PCR. Data were analyzed using One Way ANOVA along with LSD test.
ResultsThe results showed that hydroalcoholic extracts at concentrations of 500 and 750 mg/ml and chloroform and methanolic extracts at concentrations of 700 mg/ml caused a significant decrease in VEGF expression in SW742 cells (P <0.05).
ConclusionThese results indicate the anti-cancer potential of Sargassum tenerrimum extract by reducing VEGF expression and angiogenesis.
Keywords: Colorectal cancer, Sargassum, Angiogenesis inhibitors, Vascular Endothelial Growth Factors -
Pages 62-71Background and Objective
The liver is the largest gland in the body with multiple functions. Methotrexate causes acute and chronic liver damage. In this study, the effects of diosgenin were investigated as a steroidal sapogenin on mitochondrial membrane potential (MMP) and neutrophil infiltration activity in a methotrexate-induced liver injury model in male rats.
Materials and Methods40 rats in 5 groups; control, control treated with diosgenin 50 mg/kg, methotrexate at a dose of 20 mg/kg (i.p) and two groups treated with diosgenin at doses 10, 50 mg/kg (gavage) were divided. The rats were anesthetized and the liver tissue was isolated after killing. After tissue homogeneity, neutrophil infiltration activity and mitochondrial membrane potential were measured. For statistical analysis, one-way ANOVA and Tukey post-test were used, and the significance level was p <0.05.
ResultsThe potential of the mitochondrial membrane in the methotrexate group treated with diosgenin 10 mg/kg was significantly reduced compared to the control group and in the group treated with diosgenin 50 mg/kg was significantly increased compared to methotrexate. On the other hand, myeloperoxidase increased significantly in the methotrexate group and treated with diosgenin 10 mg/kg compared to the control group and decreased significantly in the group treated with diosgenin 50 mg/kg compared to the methotrexate group.
ConclusionDiosgenin at a dose of 50 mg/kg in the methotrexate-induced liver injury model was able to improve mitochondrial health and reduced neutrophil infiltration.
Keywords: Liver, Methotrexate, Diosgenin, Mitochondrial health, Neutrophilic infiltration -
Pages 72-83Background and Objective
Serum amyloid A (SAA) is an inflammatory factor which has an important role in pathogenesis of insulin resistance. Aim of present study was to investigate the effect of 12 weeks resistance training on serum amyloid A protein levels and insulin resistance in sedentary obese women.
Materials and Methods24 sedentary obese women aged 20 to 35 years old assigned to control (12 person) and resistance training (12 person) groups. Resistance training program completed during 12 weeks/ three sessions per week with 75 percent of 1 repetition maximum (1RM) and four sets with 8-12 repetitions. Before starting training program and two days after last training session, blood samples collected and SAA, glucose and insulin levels were measured. Present findings analyzed with SPSS software version 24. Analysis of covariance test were used for comparing groups changes, and intra-group changes determined using paired t test.
ResultsAccording to study findings, serum levels of SAA in resistance training program group compared to control group significantly decreased (p=0.015). In addition, significant decrease in insulin resistance in resistance training group compared to control group was observed (p=0.001). Intra-group analysis represented a significant decrease in SAA levels in the resistance training group (p=0.048) and non-significant changes in the control group (p=0.389).
ConclusionThe resistance training program leads to the improvement of insulin resistance in obese women by reducing the levels of inflammatory factors such as SAA. Nevertheless, identifying the mechanisms of reducing SAA levels by exercise training requires further investigation.
Keywords: Sedentary Obese Women, Insulin, glucose, Exercise training, Serum amyloid A