فهرست مطالب

دیابت و متابولیسم ایران - پیاپی 1 (پائیز و زمستان 1380)

مجله دیابت و متابولیسم ایران
پیاپی 1 (پائیز و زمستان 1380)

  • 83 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1381/03/13
  • تعداد عناوین: 10
|
  • مقالات مروری
  • همه گیر شناسی دیابت در ایران
    باقر لاریجانی، فرزانه زاهدی صفحه 1
    بیماری دیابت از بیماری های مزمن نسبتا شایع در جهان است که به طور متفاوتی تمام نژادها را درگیر می سازد. شیوع و بروز بیماری در بسیاری از جوامع به ویژه در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش دارد. طی دهه های اخیر، مطالعات همه گیر شناختی (اپیدمیولوژیک) متعددی درباره شیوع دیابت نوع 2 در کشور ایران به انجام رسیده که بر پایه آنها جمعیت دیابتی های ایران بیش از 1.5 میلیون نفر برآورد شده است. نتایج مطالعات نشانگر آن است که شیوع دیابت نوع 2 در شهر تهران و نواحی اطراف آن و شهر اصفهان بین 8% - 7% می باشد. در برخی شهرهای کشور شیوع دیابت از این میزان نیز بالاتر می باشد به نحوی که در شهر یزد (مرکز ایران) و در بوشهر (جنوب کشور) شیوع دیابت نوع 2 به ترتیب 16.3 و 13.6 درصد برآورد گردیده است. اما به نظر می رسد در مناطق روستایی کشور شیوع پایین تر باشد. به عنوان مثال، بر اساس برنامه کشوری پیشگیری و کنترل بیماری دیابت شیوع دیابت نوع 2 در مناطق روستایی غربالگری شده، حدود 3.07% بوده است. در روستاهای زنجان (غرب کشور) نیز شیوع دیابت در حد 5% گزارش شده است. به طور کلی نیمی از بیماران دیابتی از بیماری خود آگاه نیستند. عدم کنترل دقیق بیماری میزان پیدایش عوارض را در آینده افزایش خواهد داد. طی سالهای اخیر طرح های وسیع کشوری برای پیشگیری اولیه از بروز دیابت، پیشگیری ثانویه از طریق شناسایی بیماران و پیشگیری ثالثیه از عوارض طرح ریزی شده است و در حال انجام می باشد. به نظر می رسد شیوع و بروز دیابت در ایران رو به افزایش باشد که این امر لزوم آموزش عموم جامعه در خصوص اصلاح شیوه زندگی، رژیم غذایی مناسب و افزایش فعالیت بدنی را آشکار می سازد.
    کلیدواژگان: دیابت قندی نوع 2، همه گیر شناسی، شیوع، ایران
  • باقر لاریجانی، آرش حسین نژاد صفحه 9
    دیابت در بارداری به دو دسته تقسیم می شود: اول دیابتی که پیش از بیماری تشخیص داده شده و با بارداری همراه می شود و دوم دیابت بارداری که اختلال در تحمل کربوهیدراتهاست و برای نخستین بار در بارداری تشخیص داده می شود. دیابت بارداری شایعترین اختلال متابولیک دوران بارداری است. شیوع دیابت بارداری در جوامع مختلف بین 1 تا 14 درصد کل موارد بارداری گزارش شده است. شیوع دیابت بارداری در شهر تهران در حدود 4.7% بوده است. دیابت همراه با بارداری بر اساس معیارهای (NDDG) National Diabetes Data Group که به تازگی تغییراتی پیدا کرده است، قبل از بارداری تشخیص داده می شود. تشخیص دیابت بارداری به وسیله آزمون تحمل گلوکز 100 گرم سه ساعته انجام می شود که در این آزمون وجود حداقل دو نوع اختلال برای تشخیص ضروری است. غربالگری در دیابت بارداری موضوع مورد اختلاف در جوامع مختلف است. دو روش غربالگری «همگانی» و «انتخابی» پیشنهاد شده است. توصیه های انجمن دیابت آمریکا (ADA) تا سال 1997 در جهت انجام غربالگری همگانی بوده است ولی در چهارمین همایش جهانی دیابت بارداری، غربالگری انتخابی بر اساس عوامل خطرزا مورد توجه قرار گرفته است. علی رغم این پیشنهادها، بعضی از مطالعات به ویژه در مناطقی که بروز بالاتری از دیابت بارداری داشتند، غربالگری همگانی را توصیه نموده اند. همراه شدن دیابت همراه با بارداری عوارض متعددی برای مادر و جنین دارد. عوارض جنینی دیابت همراه بارداری شامل ماکروزومی، هیپو گلیسمی نوزادی، هیپو کلسمی، زردی، سندرم زجر تنفسی،پلی سیتمی، نارس بودن نوزاد، سقط و نقایص مادر زادی است. فرزندان مادران مبتلا به دیابت بارداری استعداد بیشتری برای ابتلا به چاقی و اختلال تحمل گلوکز دارند. پایش قند بعد از غذا همراه با اندازه گیری قند خون ناشتا می تواند در کاهش عوارض دیابت در بارداری موثر باشد. توصیه های ADA برای کنترل قند خون مادران دیابتی شامل قند خون ناشتا بین مقادیر 60 و 95 میلی گرم در دسی لیتر و قند خون دو ساعت پس از صرف غذا بین مقادیر 80 و120 میلی گرم در دسی لیتر است. اندازه گیری کتون ادرار در مواردی که محدودیت کالری در رژیم غذایی وجود دارد، توصیه شده است. کنترل قند خون نیاز به تغییر شیوه زندگی به ویژه در زمینه عادات غذایی و ورزش دارد. نیاز به انسولین با افزایش سن آبستنی افزایش یافته و گاهی در اواخر بارداری و نزدیک به زایمان ثابت می ماند یا کاهش پیدا می کند. بنابراین باید به مقادیر انسولین بر اساس نیاز بیمار توجه کافی شود. رژیم غذایی مناسب باید با توجه به افزایش وزن بیمار در طی بارداری تغییر کند. دیابت آثار متعددی بر مادر و جنین می گذارد و شیوع بالای دیابت بارداری، دلالت بر ضرورت طراحی شیوه ای روشن برای غربالگری، تشخیص و کنترل و درمان دیابت در بارداری دارد.
    کلیدواژگان: دیابت بارداری، غربالگری، تشخیص، درمان، عوارض
  • مقالات پژوهشی
  • القای ترشح انسولین به وسیله فراکسیون استخراج شده از عصاره گیاه گزنه در پریفیوژن جزایر لانگرهانس موش صحرایی و بررسی اثر in vivo آن در موشهای سالم و دیابتی
    بیژن فرزامی، داود احمدوند، صفورا ورداسبی، شهناز خاقانی صفحه 23
    مقدمه
    در کتابهای پزشکی قدیمی، عصاره برگ گیاه گزنه برای درمان قند خون بالا توصیه شده است.
    روش ها
    در این مطالعه با ایجاد سیستم پریفیوژن، تعداد معینی از جزایر لانگر هانس بدست آمده از موش صحرایی (رت) در معرض یک جزء تلخیص شده از عصاره گزنه که با روش کروموتوگرافی لایه نازک (TLC) جداسازی شده بود، قرار گرفت. سپس برای ارزیابی پاسخ در محیط زنده، جزء فعال شده به درون صفاق رت های طبیعی و دیابتی تزریق شد.
    یافته ها
    اندازه گیری قابلیت ترشح انسولین به روش ELISA افزایش قابل توجهی در نمونه های حاوی جزء جداشده از عصاره گیاه گزنه ایجاد کرد. تزریق درون صفاقی محلول حاوی ماده موثر به موش صحرایی باعث افزایش انسولین در سرم خون حیوان گردید. در آزمایش in vivo علاوه بر افزایش انسولین سرم بعد از 60 دقیقه از زمان تزریق، کاهش قند نیز در زمان مشابه در سرم مشاهده شد. افزایش انسولین 120 دقیقه بعد از تزریق، تقریبا به 5 برابر میزان اولیه خود رسید. همچنین کاهش قند خون همزمان با افزایش انسولین ایجاد گردید و تا حدودی دامنه تغییرات مشابه بود.
    نتیجه گیری
    نتایج تزریق عصاره گیاه برگ گزنه در موشهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین مشابه موشهای سالم اما دامنه تغییرات نسبت به آنها تا حدودی کاهش یافته بود.
    کلیدواژگان: گزنه، پریفیوژن، انسولین، اثر هیپوگلیسمیک، جزایر لانگرهانس، دیابت قندی
  • آرش حسین نژاد، باقر لاریجانی صفحه 31
    مقدمه
    برآورد هزینه- اثر بخشی خدمات سلامت و همچنین هزینه- فایده در طراحی و ارزیابی نظام های سلامت نقش اساسی بر عهده دارند. بیماری های متابولیک و بویژه دیابت با توجه به شیوع بالا و رو به افزایش بیماری و هزینه های سنگین از جمله مهمترین مسائل نظامهای سلامت به شمار می روند. در این رابطه دیابت بارداری به عنوان شایعترین اختلال متابولیک دوران بارداری و عوارض متعددی که برای مادر و جنین دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعات زیادی درباره روش های غربالگری دیابت بارداری انجام شده تا با در نظر گرفتن معیارهای مختلف، جامعه مورد بررسی محدود شده تا در نهایت هزینه های غربالگری کاهش یابد. دراین مقاله سعی شده تا با تحلیل نتایج بدست آمده از یک مطالعه مقطعی که درباره دیابت بارداری در تهران انجام شده، بتوان روش های غربالگری را بر پایه تحلیل هزینه ها با هم مقایسه و مناسبترین روش غربالگری رابا توجه به بافت نژادی و فرهنگی- اقتصادی جامعه پیشنهاد نمود.
    روش ها
    دراین مطالعه 2416 خانم باردار در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران با روش غربالگری همگانی بررسی شدند و کلیه عوامل خطرزا و نتایج آزمایشها و معاینات بالینی برای هر بیمار ثبت گردید. آزمون (Glucose Challenge Test) GCT 50 gm به عنوان آزمون غربالگری و آزمون (Glucose Challenge Test) GCT 100 gm جهت تشخیص دیابت بارداری استفاده شده است.
    یافته ها
    در تحلیل هزینه های مستقیم انجام آزمایشهای غربالگری و تشخیصی، در روش غربالگری همگانی با معیار130 mg/dl، هزینه برای هر خانم باردار در حدود 30410 ریال معادل 3.80 دلار برآورد شده است و به ازای هر بیمار تشخیص داده شده با این روش 644488 ریال معادل 80.56 دلار هزینه دارد. در روش غربالگری همگانی با ملاک 140 mg/dl حساسیت غربالگری 12% کاهش یافته و به 88% می رسد و هزینه غربالگری به ازای هر خانم باردار به 25641 ریال معادل 3.20 دلار و به ازای تشخیص هر بیمار به 69500 ریال معادل 77.43 می یابد. بنابراین با 15.6% کاهش در هزینه سرانه غربالگری و 3.87% کاهش در هزینه صرف شده برای تشخیص هر بیمار، حساسیت غربالگری 12% کاهش می یابد.
    نتیجه گیری
    در مجموع با توجه به شیوع بالای بیماری در گروه کم خطر و پایین بودن سطح مراقبتهای سلامت نسبت به جوامعی که روش انتخابی را پیشنهاد می کنند و همچنین پایین بودن هزینه انجام آزمونهای غربالگری و تشخیصی نسبت به جوامع فوق و شیوع عوارض بیماری که خود هزینه بالایی رابر نظام سلامت تحمیل می کند، به نظر می رسد انجام روش غربالگری همگانی علاوه بر حساسیت بالای غربالگری توجیه اقتصادی نیز داشته باشد.
    کلیدواژگان: دیابت بارداری، هزینه، اثر بخشی، هزینه، فایده، غربالگری، اقتصاد سلامت
  • مهدی زمانی، جان نیروپ، ژانژاک کاسیمان صفحه 41
    مقدمه
    مطالعات و تحقیقات زیادی نشان داده است که دیابت نوع 1 با چند شکلی ژنهای ناحیه HLA روی کروموزوم(6P21)6 ارتباط دارد اخیرا نتایج تحقیقات شاهد دار در جمعیت بلژیک در سطح DNA نشان داد که بین دیابت نوع 1 و بعضی ژنهای HLA کلاس II به ویژه DRB1Lys71+ ارتباط معنی داری از نظر اماری وجود دارد.
    روش ها
    هشتاد و یک خانواده دانمارکی (با حداقل دو فرد مبتلا در هر خانواده) و 82 فرد سالم به عنوان شاهد برای چند شکلی ژنهای HLA- DRB و 54 خانواده از 81 خانواده برای چند شکلی ژنهای DQB1-HLA-B، DQA1،HLA-B و ژنهای TNFA و TNFB مطالعه شدند. پیوستگی بین دیابت نوع 1 با الل های ژن DRB1 که Lys71+ را رمز دهی می کند با آنالیز خواهر برادرهای مبتلای هر خانواده (affected sib pair analysis) مطالعه شد.
    یافته ها
    در جمعیت مورد بررسی، ژن هوموزیگوت DRBlLys71+ دارای خطر نسبی 103.5 (RR)و پیوستگی بین دیابت نوع 1 با الل های ژن DRB1Lys71+ فوق العاده قوی (p<1×10-6) بود. مطالعه مبتنی بر خانواده (association study family based) ارتباط ژن با بیماری نشان داد که DRB1Lys71+ مهمترین ژن درناحیه HLA می باشد که فرد را برای ابتلا به بیماری دیابت نوع 1 مستعد می سازد (haplotype relative risk=8.38). آنالیز هاپلوتیپ این یافته را تایید کرد.
    نتیجه گیری
    به نظر می آید که DRB1Lys71+ ژن اصلی مستعد کننده برای دیابت نوع 1 باشد.
    کلیدواژگان: پیوستگی ژنی، دیابت نوع 1، چند شکلی HLA، مطالعات خانواده ها، خطر نسبی هاپلوتیپ
  • حسین حسین زاده، فرید ایلامی صفحه 52
    هدف
    ارزیابی اثر هیپرگلیسمی بر فعالیت ضد درد باکلوفن (آگونیست گیرنده GABAB در موشها)
    روش ها
    اثر ضد درد باکلوفن 2.5-7.5 mg/kg)، درون صفاقی) در موشهای دیابتی شده با آلوکسان به مدت 4 و14 روز با استفاده از آزمون صفحه داغ بررسی شد.
    یافته ها
    اثر ضد درد وابسته به دوز در پی تجویز باکلوفن در موشهای سالم و موشهای دیابتی تفاوت معنی داری نداشت. اثر ضد درد مرفین 10 mg/kg)، درون صفاقی) در گروه دیابتی نسبت به گروه سالم کاهش یافت.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد دیابت اثر کمتری روی فعالیت ضد درد باکلوفن نسبت به مرفین داشته باشد.
    کلیدواژگان: باکلوفن، هیپرگلیسمی، فعالیت ضد درد، گابا، مرفین
  • شهین یار احمدی، باقر لاریجانی *، محمدحسن باستان حق، محمد پژوهی، رضا برادر جلیلی، فرزانه زاهدی، محمدرضا امینی، کاظم زنده دل صفحه 59
    مقدمه

    مطالعات مربوط به آثار متابولیک روزه داری اسلامی در بیماران دچار دیابت نوع 2 نتایج همسانی نداشته اند.

    روش ها

    پنجاه و هفت داوطلب دچار بیماری دیابت نوع 2 قبل از ماه رمضان و در روزهای 14 و28 این ماه تحت ارزیابی های تن سنجی (anthropometric) و بیو شیمیایی قرار گرفتند. نشانگرهای بیوشیمیایی با استفاده از روش های آزمایشگاهی استاندارد اندازه گیری شدند. اندازه گیری های تن سنجی بر اساس معیارهای سازمان جهانی سلامت (WHO) انجام گردید. برای تحلیل آماری از روش آنالیز واریانس برای اندازه گیری های تکرار شونده و آنالیز واریانس دو سویه فریدمن با بهره گیری از نرم افزار SPSS v6 استفاده شد.

    یافته ها

    میزان دریافت روزانه کلسترول در همه بیماران افزایش یافت(p<0.03). در خانمها شاخص توده بدن (BMI) افزایش یافت (p<0.03) اما در آقایان BMI و نسبت دور کمر به باسن هر دو کاهش نشان داد (p<0.01). در طول مطالعه میزان فشار خون و غلظت های گلوکز ناشتا و فروکتوزآمین سرم تغییر نکرد. غلظت انسولین پلاسما (p<0.05) و پیتید (p<0.01) C و مقاومت به انسولین (p<0.01) تنها در بیماران مذکر کاهش یافت. طی مطالعه، غلظتهای کلسترول تام و LDL در همه بیماران بطور معنی داری افزایش پیدا کرد.

    نتیجه گیری

    در صورت آموزش تغذیه و تنظیم درست داروهای ضد دیابت خوراکی، روزه داری اسلامی متابولیسم کربوهیدرات ها یا حساسیت بافتها به انسولین را در بیماران دیابت نوع 2 تغییر نمی دهد. به دلیل تغییرات ایجاد شده در رژیم غذایی و پاسخ بیوشیمیایی به بی غذایی (starvation)، وضعیت لیپیدهای خون به طور نامطلوبی تغییر می کند. اخصهای تن سنجی در مردان برخلاف زنان بهبود یافت که این ممکن است ناشی از کاهش فعالیت بدنی در خانمها باشد.

    کلیدواژگان: روزه داری، دیابت قندی، تن سنجی، پاسخ به انسولین، متابولیسم کربوهیدرات ها، وضعیت لیپیدها
  • مسعود امینی، مهرداد حسین پور، گشتاسب ستاری، ساسان حقیقی صفحه 67
    مقدمه
    هر چند آزمون تحمل گلوکز خوراکی به عنوان استاندارد طلایی جهت تشخیص دیابت و اختلال تحمل گلوکز شناخته می شود، انجام آن مشکل است و از نظر زمانی وقت گیر می باشد. با توجه به مزیتهای فراوان هموگلوبین گلیکوزیله (HbAlc)، در این تحقیق تلاش شده است تا از این معیار جهت غربالگری و تشخیص دیابت و اختلال تحمل گلوکز مورد بررسی قرار گیرد.
    روش ها
    در یک مطالعه مقطعی، 497 فرد ارجاع شده جهت انجام آزمون تحمل گلوکز خوراکی، همزمان از جهت میزان HbAlc مورد بررسی قرار گرفتند. پس از این تعیین موارد دیابتی، اختلال تحمل گلوکز (IGT) و نرمال (بر مبنای معیار سازمان جهانی سلامت) حساسیت و ویژگی نقاط قطع برابر با میانگین HbAlc (در افراد نرمال) به علاوه یک، دو، سه و چهار انحراف معیار جهت تشخیص موارد دیابتی،IGT و مجموع دو گروه یاد شده بررسی و منحنی های ROC ترسیم گردید. جهت سنجش اختلاف سطحHbAlc در گروه های مختلف از آزمون t غیر زوج و آنالیز واریانس استفاده گردید. در تمامی مواردp<0.05 معنی دار تلقی شد.
    یافته ها
    میانگین HbAlc در گروه های بیماران دیابتی،IGT، مجموع دو گروه یاد شده و افراد نرمال به ترتیب برابر با 9.2±1.5، 8.4±1.3 و 6.8±0.7 درصد بود که اختلافات مشاهده شده بین تمامی گروه ها با مقادیر P=0.000 معنی دار بود. پس از بررسی نتایج و منحنی های ROC مشخص گردید که نقطه قطع 7.5 (میانگین + یک انحراف معیار) در مجموع از مناسب ترین حساسیت (97.53 برای شناسایی بیماران دیابتی، 66.37 برای شناسایی موارد IGT و 80.22 برای شناسایی مجموع دو گروه یاد شده) و ویژگی (73.8 برای شناسایی بیماران دیابتی، 69.44 برای شناسایی موارد IGT و 86.66 برای شناسایی مجموع دو گروه یاد شده) برخوردار می باشد.
    نتیجه گیری
    سطح هموگلوبین Alc برابر با 7.5 درصد، میتواند معیاری حساس با ویژگی مناسب جهت غربالگری به ویژه در رابطه با مجموع بیماران دیابتی IGT+ و بیماران دیابتی (به تنهایی) محسوب گردد. لذا پیشنهاد می شود با انجام تحقیقات مشابه در سطح کشوری، ارزش این روش برای غربالگری موارد دیابت و IGT مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.
    کلیدواژگان: هموگلوبین گلیکوزیله، HbAlc، دیابت قندی، اختلال تحمل گلوکز، غربالگری، حساسیت، ویژگی
  • فرزانه زاهدی، باقر لاریجانی * صفحه 73
    مقدمه

    مطالعه قلب Framingham از اولین و بزرگترین مطالعاتی است که د رزمینه شناسایی عوامل خطرزای بیماری عروق کرونر در جوامع صورت پذیرفته است. بر اساس این مطالعه، انجمن قلب آمریکا (AHA) معادله و جدول استانداردی را برای پیش بینی خطر ابتلا به بیماری کرونری قلب (CHD) طرح ریزی نموده است.

    روش ها

    این معادله دربرآورد میزان خطر CHD در بیماران دیابتی نوع 2 طی یک مطالعه مقطعی در درمانگاه دیابت مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، مورد استفاده قرار گرفته است. عوامل خطر زایی که در این معادله مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از: سن، کلسترول تام، HDL-C، فشار خون سیستولی، مصرف سیگار،دیابت و هیپرتروفی بطن چپ در نوار قلب. بیماران بر اساس میزان خطر برآورد شده به چهار گروه تقسیم شدند و با توجه به اینکه در ارزیابی میزان خطر در این معادله برخی عوامل خطرزای دیگر لحاظ نگردیده است، عوامل خطرزای دیگری همچون چاقی (با شاخص توده بدن و نسبت کمر به باسن)، تری گلیسرید، LDL-C و فشار خون دیاستولی در این مطالعه بررسی شد و ارتباط آنها بامیزان خطر محاسبه شده با استفاده از آزمونهای آماری رگرسیون خطی و آنالیز واریانس یک سویه در نرم افزار SPSS.V6 مورد تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    در بیماران مورد بررسی که شامل 91 زن و 48 مرد بودند، افزایش میزان خطر ده ساله نسبت به آمار AHA بارز بود. میزان خطر پنج و ده ساله در مردان نسبت به زنان افزایش مشخص نشان می داد. به طور کلی عوامل خطر زای مورد بررسی در کل بیماران فراوان بالایی داشتند؛ به عنوان مثال، در 4.36% بیماران میزان HDL-C کمتر یا مساوی 35 mg/dl بود. نسبت کلسترول تام به HDL-C که عامل ارزیابی کننده مهم خطر ابتلا به CHD به شمار می آید. به ترتیب درمردان و زنان 1.76±6.18 و 2.12±5.97 بود. ارتباط بین میزان خطر پنج و دو ساله با نسبت دورکمر به باسن، شاخص توده بدن و غلظت تری گلیسرید معنی دار نبود اما تفاوت معنی داری بین میزان خطر پنج و دو ساله با فشار خون دیاستولی (به ترتیب (P=0.0001، P=0.0006 و LDL-C (به ترتیب (P=0.001، P=0.005 یافت شد.

    نتیجه گیری

    هر چند خطر افزوده بروز CHD در بیماران دیابتی در این مطالعه نشان داده شده است، به نظر می رسد خطر واقعی بیش از این میزان باشد. از سوی دیگر نبود ارتباط معنی دار بین نسبت دورکمر به باسن، شاخص توده بدن و غلظت تری گلیسرید با میزان خطر CHD می تواند تا حدودی ارزشمندی این معادله در بیماران دیابتی را زیر سوال ببرد. در هر حال مطالعات دقیق آینده نگر ضرورت دارد.

    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، بیماری عروق کرونر، مطالعه فرامینگهام، عوامل خطرزا، بروز، پیشگیری
  • باقرلاریجانی، محمدحسن باستان حق، محمد پژوهی، منصوره خانی، معصومه شجریان، مژگان افشاری صفحه 83
    مقدمه
    دیابت یکی از بیماری های مزمن شایع با عوارض متعدد ناتوان کننده می باشد که تا اندازه زیادی این عوارض قابل پیشگیری و کنترل می باشندو از طرفی کنترل عوارض آن و به ویژه عوارض مربوط به پا، با صرف وقت و هزینه های بسیار همراه است.
    روش ها
    در این مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته نگر، پرونده بیماران دیابتی بستری شده در بیمارستانهای امام خمینی وشریعتی تهران بررسی شد.
    یافته ها
    از بین 101 بیمار 56.4%) مرد و 43.6% زن) بستری شده به دلیل زخم پای دیابتی، در 34.7% موارد آمپوتاسیون انجام شده بود.
    نتیجه گیری
    شیوع بالای آمپوتاسیون در بیماران مورد مطالعه، نشان دهنده نیاز به رسیدگی و برنامه ریزی مراقبتی بیشتر برای کاهش عوارض و عوامل خطرزای زخم پای دیابتی است
    کلیدواژگان: پای دیابتی، آمپوتاسیون، دیابت قندی، عوارض
|
  • EPIDEMIOLOGY OF DIABETES MELLITUS IN IRAN
    Bagher Larijani, Bagher Larijani Page 1
    Diabetes mellitus is a common disease and its incidence and prevalence are increasing in most populations. The trend is particularly worrying in developing countries. The number of diabetic patients in Iran is estimated at 1.5 million. The distribution of diabetes in Iran has been the subject of several surveys. Disease prevalence rates, for all forms of diabetes, of 7-17% have been variously reported in several adult urban populations. Geographical prevalence is not uniform, however, and the prevalence of type 2 diabetes mellitus has been reported at 3-5% in rural communities. A screening program conducted at different locations of Iran revealed that nearly 50% of people with type 2 diabetes were unaware of their condition. Not surprisingly, therefore, that the incidence of complications for diabetes is high in Iran. A battle is being waged on all fronts at present to control the socio-economic scourge that is diabetes mellitus. A national program has been designed for the primary, secondary, and tertiary prevention of diabetes. The major strategies that it puts forwards are screening, the identification of high-risk groups, public education, and the training of specialist care providers. This article reviews the epidemiological features of diabetes in Iran.
  • Bagher Larijani, Arash Hossein-Nezhad Page 9
    Diabetes during pregnancy is either concurrent diabetes, diagnosed before pregnancy, or ‘gestational diabetes mellitus’ (GDM), first diagnosed in pregnancy. GDM is the commonest metabolic disorder of pregnancy, with a prevalence of one to 14 percent, depending on the reporting team. The prevalence of GDM in Tehran is 4.7%. Diabetes concurrent with pregnancy is diagnosed according to the recently revised criteria of the National Diabetes Data Group (NDDG). GDM is diagnosed with a 100-gram 3-hour glucose tolerance test (3hGTT100), with at least two abnormally high readings being required for a definite diagnosis. Screening for GDM is still a matter of dispute. Universal or selective screening? Each has its supporters. The American Diabetes Association (ADA) recommended universal screening until 1997, and this is still recommended for areas with a high prevalence of GDM. Diabetes during pregnancy has multiple potential consequences for mother and fetus; fetal macrosomia being the commonest. The children of diabetic mothers are also more likely to become overweight and develop impaired glucose tolerance. ADA recommendations for glycemic control in diabetic mothers-to-be include maintaining their fasting blood glucose between 60 and 95mg/dl, and their postprandial blood glucose between 80 and 120mg/dl. Measurement of urinary ketones is recommended when the patient is on a calorie-restricted diet. Lifestyle changes are an integral part of management. Insulin requirements and calorie intake must be adjusted in line with weight gain as pregnancy progresses.
  • INDUCTION OF INSULIN BY URTICA DIOICA LEAF EXTRACT IN PERIFUSED ISLETS OF LANGERHANS AND ITS EFFECT IN NORMAL AND DIABETIC RATS
    Bijan Farzami Page 23
    Background
    Urtica dioica, or the stinging nettle, is recommended by ancient medical texts for the treatment of high blood sugar.
    Methods
    We set up a perifusion system, in which an exact number of islets of Langerhans were exposed to an active component of the leaf extract of Urtica dioica, obtained by TLC. The active component was then injected into the peritoneum of both normal and diabetic rats to evaluate response in vivo.
    Results
    There was a marked increase in insulin secretion in vitro, as determined by ELISA. In vivo, there was an increase in blood insulin content following intraperitoneal injection. The increase in serum insulin observed at 60 minutes was associated with a decrease in blood glucose, checked several times during the observation period. Maximum insulin release over 120 minutes was equal to five times the baseline value. The decrease in blood sugar correlated with both the timing and magnitude of insulin release.
    Conclusion
    Notwithstanding the magnitude of the changes observed, the results obtained in normal and diabetic rats were similar.
  • Arash Hossein-Nezhad, Bagher Larijani Page 31
    Background
    Estimation of cost effectiveness and cost benefit are intrinsic to the design and evaluation of healthcare systems. The aim of most studies of gestational diabetes screening has been to modulate screening parameters to reduce the eligible population and therefore costs. We analysed the findings of a cross-sectional study of gestational diabetes mellitus carried out in Tehran to determine the screening method best suited to the socio-economic profile of our population.
    Methods
    2416 pregnant women were universally screened in Tehran teaching hospitals. Each patient's risk factors and laboratory results were recorded. The 50gGCT was used to screen and the 100gOGTT to confirm a diagnosis of GDM.
    Results
    Switching from the 130mg/dl to the 140mg/dl threshold, case-detection sensitivity declined by 12% (to 88%), with the per-pregnancy cost dropping from 30,410 to 25,641 Rials (from US$3.80 to 3.20) [-15.6%], and the cost per detected case from 644,488 to 619,500 Rials (from US$80.56 to 77.43) [-3.87%].
    Conclusion
    We recommend adoption of the universal screening approach in Iran for 4 reasons: (1) The high prevalence of gestational diabetes in the low-risk group; (2) The poor level of healthcare provided in Iran compared with societies that have opted for the selective approach; (3) The lower cost of screening and diagnostic tests in Iran compared with the aforementioned; and (4) The high cost of treating the complications of diabetes.
  • Mehdi Zamani, Jean Neijrupjean-Jacques Kasmian Page 41
    Background
    Numerous studies have confirmed the association between type 1 diabetes mellitus (DM1) and polymorphisms of HLA genes on chromosome 6p21. Controlled DNA studies in Belgium recently have found a statistically significant association between DM1 and certain HLA class II genes, especially DRB1Lys71+.
    Methods
    81 Danish families (each with at least 2 members with DM1) and 82 healthy controls were assessed for HLA polymorphisms. 54 of the 81 diabetic families were also assessed for polymorphisms at the HLA-B-DQB1, HLA-B-DQA1, and TNF-A and TNF-B loci. Affected sib-pair analysis was used to study correlation between DM1 and DRB1 alleles encoding Lys71+.
    Results
    Homozygous expression of DRB1Lys71+ carried a relative risk (RR) of 103.5 for DM1. There was a very strong correlation (p<1×10-6) between DM1 and DRB1 alleles encoding Lys71+. Family-based association studies showed that DRB1Lys71+ was the most important determinant of DM1 in carriers (haplotype relative risk = 8.38). Haplotype analysis confirmed this.
    Conclusion
    The DRB1Lys71+ allele confers genetic predisposition to DM1 most strongly of all.
  • Hossein Hosseinzadeh, Farid Ilami Page 52
    Objective
    To evaluate the effect of hyperglycemia on the antinociceptive activity of baclofen, a GABAB agonist, in mice.
    Methods
    We examined the antinociceptive effect of baclofen (2.5-7.5mg/kg injected intraperitoneally) in alloxan-induced mice using the hot-plate and tail-flick tests, both thermal tests.
    Results
    Baclofen produced a dose-dependent inhibition of hot-plate response in both normoglycemic and diabetic mice. The antinociceptive activity of baclofen was slightly reduced in diabetic mice. In comparison, the antinociceptive activity of morphine (10mg/kg), used as control, was significantly reduced in diabetic mice.
    Conclusion
    Our results show that hyperglycemia reduces the antinociceptive action of baclofen less than it does that of morphine.
  • Shahin Yarahmadi, Bagher Larijani, Mohammad-Hassan Bastanhagh, Mohammad Pajouhi, Reza Baradar-Jalili, Farzaneh Zahedi, Mohammad-Reza Amini, Kazem Zendehdel Page 59
    Background

    Studies of the metabolic effects of Ramadan fasting on patients with type 2 diabetes mellitus are inconclusive.

    Methods

    Fifty-seven volunteers with type 2 diabetes underwent anthropometric and biochemical evaluation before and on the 14th and 28th days of Ramadan. Biochemical markers were measured by standard laboratory methods. Anthropometric measurements followed WHO criteria. Statistical analysis was by ANOVA for repeated measurements and Friedman's two-way ANOVA, using SPSSv6 software.

    Results

    Daily cholesterol intake increased in all subjects (p<0.03). Body mass index increased (p<0.03) in women, but body mass index (BMI) and waist-to-hip ratio both decreased (p<0.01) in men. Blood pressure, fasting blood glucose and serum fructosamine did not change during the study. Plasma insulin (p<0.05), C-peptide (p<0.01) and insulin resistance (p<0.01) decreased only in men. Total and LDL cholesterol increased significantly in all subjects during the study.

    Conclusion

    Ramadan fasting does not alter carbohydrate metabolism or tissue insulin sensitivity in type 2 diabetes patients, given appropriate dietary education and rescheduling of oral hypoglycaemic medication. Lipid profile is unfavourably altered due to changes in both diet and biochemical response to starvation. Anthropometric indices improve in men but not women, possibly because of reduced physical activity in the latter.

  • Mehrdad Hosseinpour, Gashtasb Sattari, Sassan Haghighi, Massoud Amini Page 67
    Background
    Oral glucose tolerance testing (OGTT) is the gold standard for the diagnosis of diabetes mellitus and impaired glucose tolerance (IGT), but is time-consuming and difficult to perform. We investigated the value of glycosylated hemoglobin (HbA1C) in screening for diabetes mellitus and IGT.
    Methods
    In a cross-sectional study, we measured the HBA1C levels of 497 people referred for OGTT. We calculated the sensitivity and specificity of HbA1C at 1, 2, 3 and 4 SD above the normal mean. We plotted receiver operating characteristic (ROC) curves after assigning our subjects to the diabetic, IGT, ‘diabetic+IGT', or normal group, based on WHO criteria for OGTT.
    Results
    HbA1C levels (mean ± SD) in the four groups were 9.2±1.5, 8.4±1.3, 7.9±0.8 and 6.8±0.7 percent in the diabetic, diabetic+IGT, IGT and normal groups, respectively. All differences were statistically significant (p<0.0001). ROC curve analysis showed that HbA1C levels above 7.5% (mean + 1SD) gave the best combination of sensitivity and specificity for the detection of diabetes (97.53% and 73.8%), IGT (66.37 and 69.44%), and diabetes+IGT (80.22% and 86.66%).
    Conclusions
    An HbA1C level of >7.5% is an optimal cutoff point for diabetes screening programs.
  • Farzaneh Zahedi, Bagher Larijani Page 73
    Background

    The American Heart Association used the findings of the Framingham Heart Study to design an equation that quantifies the risk of coronary heart disease (CHD).

    Methods

    The variables in this equation are age, total cholesterol, HDL-cholesterol, systolic blood pressure, cigarette smoking, diabetes mellitus and evidence of left ventricular hypertrophy on electrocardiography. We calculated the CHD risk of 139 patients, with type 2 diabetes mellitus, who attended our diabetes clinic. We also assessed risk factors not taken into account by the Framingham equation, such as obesity (body mass index (BMI) or waist-hip ratio (WHR)), plasma triglyceride, LDL-cholesterol (LDL-C), and diastolic blood pressure (DBP). We used the linear regression and one-way ANOVA functions on the SPSS.v6 software to analyze our data.

    Results

    Ninety-one women and 48 men enrolled in the study. Men had a higher five- and ten-year CHD risk than women. 36.4% of our subjects had plasma HDL-C <35mg/dl. The TC:HDL-C ratio was 6.18±1.76 in men and 5.97±2.21 in women. We found no significant correlation between two- and five-year CHD risk and WHR, BMI or triglyceride levels. There was a significant correlation between two- and five-year CHD risk and DBP (p=0.0006 and p=0.0001) and LDL-C (p=0.005 and p=0.001).

    Conclusion

    Patients with diabetes mellitus have a higher, but smaller than expected, risk of CHD. The value of the Framingham equation in diabetic patients is equivocal, given the absence of correlation between obesity markers and CHD risk. Larger, prospective, studies are needed to clarify the matter.

  • Bagher Larijani, Mohammad-Hassan Bastanhagh, Mohammad Pajouhi, Mojgan Afshari, Mansoureh Khani, Masoumeh Shajarian Page 83
    Background
    Diabetes mellitus is a common chronic disorder with multiple disabling long- and shorter-term complications, the majority of which can be controlled if not prevented. The management of diabetic patients is a major drain on both health budgets and time.
    Methods
    We reviewed the records of 101 patients with diabetic foot ulcer, who had received treatment at either Doctor Shariati or Imam Khomeini hospital.
    Results
    Out of 101 patients (56.4% male and 43.6% female) with diabetic foot ulcer, 34.7% had eventually undergone amputation.
    Conclusion
    Our findings highlight the need for control and prevention programmes aimed at reducing the risk factors for and complications of diabetic foot ulcer.