فهرست مطالب
مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال ششم شماره 3 (پیاپی 23، پاییز 1389)
- تاریخ انتشار: 1389/09/07
- تعداد عناوین: 9
-
- مقاله پژوهشی
-
صفحه 165مقدمهمواد مختلفی جهت ترمیم پرفوریشن استفاده شده اند که در میان آنها، MTA به عنوان ماده انتخابی به کار می رود؛ اما سمان پرتلند با قیمت کمتر و شباهت ساختمانی به MTA به عنوان جایگزینی برای آن مطرح شده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی بالینی و رادیوگرافی ترمیم پرفوریشن های مکانیکی دندان های مولر انسان توسط سمان پرتلند و مقایسه آن با MTA خاکستری بود.مواد و روش هادر این پژوهش مقایسه ای کارآزمایی بالینی، نواحی پرفوریشن 30 دندان از 30 بیمار داوطلب در دانشکده دندان پزشکی مشهد مورد درمان قرار گرفت. در یک گروه MTA خاکستری و در گروه دیگر سمان پرتلند تایپ IV برای ترمیم استفاده شد. بیماران در فاصله های 3 و 6 ماه بعد فراخوانده شدند. معاینات بالینی یا رادیوگرافی توسط دو متخصص معالجه ریشه صورت گرفت و موفقیت یا عدم موفقیت درمان ثبت شد. جهت بررسی نتایج از آزمون آماری x2 استفاده شد.یافته هادر هر یک از دو گروه سمان پرتلند و MTA در بررسی های 3 و 6 ماه پس از ترمیم پرفوریشن، یک مورد به علت ایجاد ضایعه رادیوگرافی به عنوان شکست در نظر گرفته شد و بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (1 = p value).نتیجه گیریدر ترمیم پرفوریشن های مناطقی که اهمیت زیبایی ندارد، با توجه به نتایج یکسان ترمیمی و ارزانتر بودن، می توان از سمان پرتلند تایپ IV به جای MTA خاکستری استفاده نمود.
کلیدواژگان: کار آزمایی بالینی، پرفوریشن ریشه، سمان پرتلند، مولر دایمی -
صفحه 173مقدمهانجام پرتونگاری مستلزم تنظیم و تصور صحیح اشعه مرکزی می باشد. بعضی از خطاهای تکنیکی خطاهایی هستند که به علت عدم تنظیم صحیح اشعه مرکزی ایجاد می شوند. مبتدیان و پرتونگارانی که در حین یادگیری پرتونگاری هستند در ابتدا تصور کاملی از اشعه مرکزی ندارند. استفاده از یک نشانگر لیزری اشعه مرکزی در مبتدیانی که بر روی فانتوم آموزش می گیرند در تنظیم اشعه مرکزی و یادگیری سریعتر موثر است.مواد و روش هاپژوهش حاضر یک پژوهش آزمایشگاهی تجربی می باشد که در بخش رادیولوژی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان توسط دو گروه 9 نفره دانشجو که درس عملی رادیولوژی (1) را داشتند انجام شد. در گروه اول، آموزش تکنیک پری اپیکال نیمساز بدون استفاده از نشانگر لیزری و در گروه دوم آموزش تکنیک پری اپیکال نیمساز با استفاده از نشانگر لیزری ارایه شد. سپس هر گروه به طور تصادفی اقدام به تهیه کلیشه های رادیوگرافی از فانتوم موجود در بخش رادیولوژی نمودند.
نشانگر لیزری اشعه مرکزی شامل دو دیود لیزری قرمز رنگ می باشد که دو پرتو با زاویه 90 درجه نسبت به یکدیگر (به صورت علامت «به علاوه» +) در مرکز تیوب می سازند. مرکز علامت محل خروج اشعه مرکزی را نشان می دهد. در کل، 216 کلیشه تهیه شد. فیلم ها از نظر کیفیت و وجود خطاهای تکنیکی بررسی شدند و یافته ها با استفاده از آنالیز آماری Chi-square و Mann-Whitney در سطح معنی داری 05/0 = α مقایسه گردیدند.یافته هادر این بررسی با استفاده از تیوب رادیوگرافی با و بدون نشانگر لیزری اشعه مرکزی، خطاهای کن کات (014/0 = p value) و طویل شدگی تصویر (001/0 > p value) و هم پوشانی (018/0 = p value) اختلاف معنی دار نشان دادند. در بررسی ذهنی (Subjective)، کیفیت فیلم های تهیه شده با استفاده از دو روش فوق اختلاف معنی داری داشتند (001/0 > p value).نتیجه گیریاستفاده از نشانگر لیزری اشعه مرکزی باعث سهولت یادگیری دانشجویان مبتدی در تنظیم اشعه مرکزی و کاهش اشکالات تکنیکی خطاهای کن کات، طویل شدگی تصویر و هم پوشانی می شود و نیاز به تکرار رادیوگرافی ها کاهش می یابد.
کلیدواژگان: نشانگر لیزری اشعه مرکزی، اشکالات تکنیکی، رادیوگرافی داخل دهانی، کن کات، طویل شدگی تصویر، هم پوشانی، کوتاه شدگی تصویر -
صفحه 180مقدمه
بیماری لیکن پلان اولسراتیو، یک بیماری پوستی– مخاطی مزمن با علایم بالینی و پاتولوژیک مشخص با اتیولوژی نامعلوم می باشد. از جمله عوامل موضعی موثر، ترکیبات موجود در بزاق دهان می باشد. بزاق و ترکیبات آن نقش مهمی در هموستاز حفره دهان ایفا می کنند و هر گونه تغییر در کیفیت یا کمیت بزاق ممکن است در ابتلا به بیماری های مختلف دهان از جمله لیکن پلان نقش داشته باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی میزان پراکسیداز بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان در مقایسه با افراد سالم می باشد.
مواد و روش هادر این پژوهش مورد-شاهدی از نوع توصیفی-تحلیلی، 20 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی (با میانگین سنی 4/35 سال) در گروه مورد و 20 فرد سالم (با میانگین سنی 3/39 سال) در گروه شاهد انتخاب شدند. بزاق هر فرد شرکت کننده با استفاده از روش spitting غیر تحریکی بین ساعات10-8 صبح جمع آوری شد و در مدت زمان 5 دقیقه درون لوله های مدرج (1/0 میلی متری) تخلیه شد. میزان پراکسیداز بزاق مطابق با روش putter and becker اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقادیر 05/0>α از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هامیانگین سطح پراکسیداز بزاق در گروه بیماران لیکن پلان 71/0 ± 59/3 و در گروه کنترل 74/1 ± 69/3 به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (669/0 = p value).
نتیجه گیریتفاوت بارزی در میزان پراکسیداز بزاق بین بیماران لیکن پلان وافراد سالم دیده نشد. به نظر می رسد که پراکسیداز بزاق نقشی در پاتوژنز لیکن پلان دهانی ندارد.
کلیدواژگان: پراکسیداز، بزاق، لیکن پلان دهانی -
صفحه 185مقدمهتغییرات هورمونی و وجود پدیده هایی همچون بلوغ، بارداری و یائسگی در زنان سبب شده تا این گروه از افراد جامعه به عنوان افرادی خاص از نظر بسیاری از بیماری ها مورد توجه قرار گیرند. هدف از این پژوهش، مقایسه شیوع تظاهرات دهانی در زنان در دوران یائسگی و پیش از آن بود.مواد و روش هادر این پژوهش مقطعی و توصیفی– تحلیلی، تعداد 205 نفر شامل 133 نفر شاهد (9/64 درصد) و 72 نفر مورد (1/35 درصد) از بیماران زن مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی که در سنین 55-44 سال بودند مورد معاینه و بررسی دهانی قرار گرفتند. سمپتوم های دهانی شامل خشکی دهان، اختلال در درک مزه، خونریزی از لثه ها و سوزش دهان در این افراد مورد بررسی قرار گرفت. بعد از ثبت اطلاعات، داده ها و یافته های این پروژه با استفاده از آزمون کای اسکور، t-test و برنامه SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هابر مبنای یافته های این پژوهش، شایع ترین سمپتوم بیماران در این بررسی، خشکی دهان (5/40 درصد) می باشد. سایر سمپتوم های دهانی به ترتیب شامل اختلال در درک مزه (6/14 درصد)، خونریزی از لثه ها (6/14 درصد) و سوزش دهان (3/6) بودند. زنان یائسه 5/3 برابر افراد غیر یائسه از اختلال چشایی شکایت داشتند. در ضمن، افراد یائسه 8/1 برابر افراد غیر یائسه به خشکی دهان دچار بودند. سوزش دهان در افراد یائسه 1/4 برابر افراد غیر یائسه گزارش گردید. در ضمن افراد غیر یائسه 2/1 برابر نسبت به افراد یائسه از خونریزی لثه شکایت داشتند. همچنین بعد از حذف عامل سن، خشکی دهان در زنان یائسه به صورت معنی داری بیش از زنان غیر یائسه گزارش شد.نتیجه گیریاین پژوهش نشان داد که عوارض دهانی یکی از مشکلات دوران یائسگی است که در بعضی موارد ممکن است بدون علایم بالینی ویژه ای باشد. بنابراین دندان پزشکان باید زنانی را که مورد مراقبت متخصص زنان نمی باشند به متخصص ارجاع دهند تا در ضمن در نظر گرفتن خطرات احتمالی هورمون درمانی، مشکلات سیستمیک و دهانی آنها درمان شود.
کلیدواژگان: شیوع، تظاهرات دهانی، یائسگی، زنان -
صفحه 195مقدمهقدرت باند بین رزین های بیس دنچر و انواع مواد ریلاین دارای ضعف هایی می باشد که سعی شده با استفاده از مواد مشابه رزین بیس دنچر و عوامل باندینگ جبران شود. در پژوهش حاضر، قدرت باند و میزان خمش دو نوع رزین بیس دنچر پس از اتصال با یک ماده ریلاین مورد مقایسه قرارگرفت.مواد و روش هادراین پژوهش تجربی، 54 نمونه رزینی به ابعاد 5/2 × 10 × 65 میلی متر ساخته شد. گروه ها شامل گروه های رزین گرما سخت (Meliodent، M) سالم و سرما سخت (Futura Gen، F) سالم، رزین M و F ریلاین شده باخودشان (M-M) و (F-F)، رزین M و F ریلاین شده با ریلاین سخت Chairside (GC=G)، (M-G) و (F-G) بودند. تعداد نمونه در هر یک از گروه ها 9 عدد بود. نمونه ها به مدت 3 ماه روزانه 8 ساعت در محلول ضد عفونی کننده هیپوکلریت سدیم (1:3) نگهداری شدند و تحت 2000 سیکل حرارتی (5 تا 55 درجه سانتی گراد) قرارگرفتند. استحکام باند عرضی (F Max) با استفاده از دستگاه تست یونیورسال با سرعت 5/0 میلی متر بر دقیقه بر اساس نیوتن تعیین شد و میزان خمش (DF Max) بر اساس میلی متر اندازه گیری شد. سطوح شکست بر اساس شکست ادهزیو و کوهزیو دسته بندی شدند. اطلاعات با تستهای آنالیز واریانس دوطرفه، Games Howell، Gabriel’s procedure و kolmogrov-smirnov بررسی شدند (05/0=α).یافته هااثر نوع رزین و مواد ریلاین و تداخل بین آنها در F Maxو اثر مواد ریلاین و تداخل بین مواد ریلاین و نوع رزین در DF Max معنی دار بود (05/0 > p value). اما درمقایسه نوع رزینها تفاوت معنی داری مشاهده نشد (263/0 = p value). استحکام باند رزین بیس دنچر با رزین مشابه خود نسبت به رزین ریلاین سخت در گروه F-F از F-G بیشتربود (05/0 > p value)، ولی در گروه گرما سخت M-M با M-G تفاوت معنی داری نداشت (137/0 = p value).نتیجه گیریبا وجود اینکه میانگین میزان استحکام باند بیس دنچرهای سرما سخت با خودش نسبت به بیس دنچر گرما سخت با خودش بیشتر است، ولی این اختلاف معنی دار نبود. استحکام باند ریلاین سخت (GC) نیز با بیس دنچر گرما سخت مشابه باند ریلاین با رزین مشابه بیس دنچر گرما سخت بود ولی در بیس دنچر سرما سخت، باند رزین مشابه قوی تر بود. حداکثر میزان خمش نمونه های سالم در هر دو گروه بیشتر از نمونه های متصل شده با رزین مشابه و ریلاین GC بود. در گروه رزین سرما سخت، حداکثر میزان خمش در گروه اتصال یافته با رزین مشابه بیشتر از گروه متصل شده با ریلاین GC بودکلیدواژگان: بیس دنچر، رزین، باند، استحکام باند، خمش
-
صفحه 203مقدمهپلاک میکروبی عمده ترین عامل ایجاد کننده بیماری های شایع دهان از جمله پوسیدگی دندان و بیماری های لثه و بافت های پریودنتال از جمله ژنژیویت می باشد. ژنژیویت یک بیماری التهابی مخرب است و حذف پلاک میکروبی هدف اصلی درمان این بیماریست. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی باکتری های ناحیه بیمار و درصد آنها بود. همچنین اثر انواع آنتی بیوتیک های بتالاکتام بر باکتری های شناسایی شده بررسی شد.مواد و روش هادر این پژوهش توصیفی تحلیلی و تجربی، 100 بیمار مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال های 1383-1382 مورد پژوهش قرار گرفتند. با استفاده از پروب پریودنتال از پلاک موجود در ناحیه سرویکال دندان های قدامی مبتلا به ژنژیویت نمونه برداری شد. نمونه ها به محیطهای کشت بلاد آگار و شوکلات آگار انتقال داده شد. تعداد کل 361 محیط کشت باکتری مورد بررسی قرار گرفت که با آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شدند. با روش کربی بایر Kerby –Bauer)) سویه استرپتوکوک میتیس به ده نوع آنتی بیوتیک تعیین حساسیت شد و وجود اختلاف بین میانگین قطر هاله عدم رشد نمونه های مورد آزمایش با سویه های استاندارد معین گردید. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آماری t- test و با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت.یافته هادر این پژوهش تعداد کل محیطهای کشت باکتری ها 361 عدد بود که گونه استرپتوکوکوس شناسایی شده 204 (98/55 درصد) محیط کشت بود. از این میزان، استرپتوکوکوس میتیس 93/12 موارد را به خود اختصاص داد. سویه های اسرتپتوکوکوس میتیس به آنتیبیوتیک های بتالاکتام با حساسیت بیش از 80 درصد جواب دادند، به استثنای پنیسیلین و آمپیسیلین که بیش از 70 درصد سویه ها به آنها حساس بودند. 2 درصد سویه ها به کلیندامایسین حساسیت نشان دادند.نتیجه گیریبا توجه به تاثیر آنتی بیوتیک های بتالاکتام بر سویه های استرپتوکوک میتیس، آنتی بیوتیک ها ممکن است به عنوان روشی موثر در کنار روش های دندان پزشکی به پیشبرد موفق درمان ژنژیویت منجر شوند.
کلیدواژگان: ژنژیویت، استرپتوکوکوس میتیس، آنتی بیوتیک های بتالاکتام -
صفحه 207مقدمهزمانی که رکوردهای قبل از کشیدن دندان ها دردسترس نمی باشد، تعدادی راهنما جهت تخمین اندازه دندان های قدامی ماگزیلا برای پروتز کامل دندانی وجود دارد که از جمله آنها می توان به اندازه گیری های آنتروپومتریک اشاره نمود. هدف از این پژوهش، ارزیابی رابطه فاصله بین پره های بینی با فاصله بین راس دندان های کانین (اینترکانین) و مجموع عرض شش دندان قدامی ماگزیلاست.مواد و روش هادر این پژوهش مشاهده ای و مقطعی، 120دانشجوی دانشکده دندان پزشکی اصفهان شامل 60 مرد و 60 زن شرکت داشتند. ابتدا فاصله بین پره های بینی با استفاده از یک کولیس اندازه گیری شد. اندازه گیری فاصله بین راس دندان های کانین بالا (اینترکانین) روی یک ایندکس مومی که از داوطلبان گرفته می شد انجام می گرفت.سپس مجموع عرض شش دندان قدامی ماگزیلا به طور غیر مستقیم با کمک یک سیم برنجی اندازه گیری می شد. در نهایت روش های آماری توصیفی و independent t-test، Pearson’s correlation coefficient و linear regression جهت آنالیز آماری داده ها به کار برده شدند.یافته هامیانگین و انحراف معیار متغیرهای مطالعه به شرح زیر می باشد.
فاصله بین پره های بینی: 81/3 ± 38/36 میلی متر، فاصله راس دندان های کانین: 05/2 ± 15/36 میلی متر و عرض شش دندان قدامی ماگزیلا: 06/2 ± 23/48 میلی متر.
ارتباط معنی داری بین فاصله بین پره های بینی با مجموع عرض شش دندان قدامی بالا و فاصله بین راس دندان های کانین در دو جنس به دست آمد (05/0 > p value).نتیجه گیریابعاد اندازه گیری شده در مردان بیش از زنان بود. برای تخمین مجموع عرض شش دندان قدامی بالا و فاصله بین راس دندان های کانین از روی مقدار فاصله بین پره های بینی می توان از معادلات پیش گویی کننده استفاده کردکلیدواژگان: پره های بینی، کانین، پروتز کامل دندانی، آنتروپومتری - گزارش مورد
-
صفحه 214مننژیومای اولیه خارج جمجمه ای و خارج نخاعی، تومور نادری است که به طور معمول به ناحیه سر و گردن یا بافت نرم مجاور ستون مهره ها محدود می شود. این مقاله گزارش موردی راجع به یک مرد 47 ساله با تورم در سمت راست صورت خود در ناحیه فک پایین است که تورم با قوام سخت و قطر حدود 4 سانتی متر داشت. در رادیوگرافی پانورامیک، یک رادیولوسنسی تک حفره ای با حدود مشخص و حاشیه کورتیکال در ناحیه راموس فک پایین مشاهده شد. از نظربافت شناسی، پرولیفراسیون سلول های دوکی یک شکل با الگوی فاسیکولار و حلقوی دیده شد. با استفاده از آزمایشات ایمونوهیستوشیمی، مارکرهای EMA و ویمنتین در سلول های تومورال مثبت شد، در حالی که مارکرهای سیتوکراتین، S-100 و Ki-67 منفی گزارش شدند. تشخیص ضایعه براساس بررسی های هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی، مننژیوم نابجا با غلبه الگوی ترانزیشنال عنوان شد. ضایعه با جراحی اکسیژنال درمان شد.کلیدواژگان: مننژیومای نابجا، فک پایین
- مقالات مروری
-
صفحه 221مقدمهاروژن دندانی که از دست رفتن شیمیایی ساختار دندان بدون درگیری باکتریایی است شیوع گسترده ای دارد. اروژن منجر به از دست رفتن ساختار دندان و در موارد پیشرفته ازدیاد حساسیت عاج و از دست رفتن زیبایی می شود. هدف این مطالعه معرفی اروژن دندانی به عنوان یک وضعیت چندعاملی، کمک به شناسایی آن و ارزیابی ریسک فاکتورهای مختلف آن و ارائه مطالبی در زمینه پیشگیری و درمان می باشد.موادوروش هااین مطالعه یک مطالعه مروری است که از جستجو در منابع کتابخانه ای و سایت های اینترنتی pubmedوISI web of science بین سالهای 1980تا2010 با استفاده از کلید واژه های اروژن دندانی،درمان،پیشگیری انجام شده است.یافته هادر زمینه اروژن دندانی تداخل فاکتورهای شیمیایی، بیولوژیکال و رفتاری مهم بوده و به توضیح اینکه چرا برخی افراد نسبت به دیگران اروژن بیشتری دارند کمک می کند. پتانسیل اروزیو عوامل اروزیو شامل نوشیدنی های اسیدی یا مواد غذایی بستگی به فاکتورهای شیمیایی برای مثال pH، محتوای معدنی و خاصیت کلسیم شلاتوری دارد. محتوای کلسیم و فسفات مواد غذایی یا نوشیدنی های دارای pH پایین، تاثیر اروزیو آنها را کاهش می دهد. از دستورالعمل های مرتبط با پیشگیری، مصرف آدامس یا مصرف موادی است که به طور مستقیم به خنثی سازی اسید کمک می کند مثل شستشو با سدیم بی کربنات. استراتژی دیگر مقاوم تر کردن سطح دندان در مقابل تاثیر اسید می باشد. در یکسری مطالعات استفاده از عوامل ادهزیو و فلوراید مورد بحث قرار گرفته است.نتیجه گیریبا شناسایی ریسک فاکتورهای مختلف، روش های پیشگیری را می توان معرفی کرد. در نتیجه پیشرفت و بهبود در ترمیم های کامپوزیتی و تکنیک های ادهزیو امکان بازسازی دندان دچار اروژن به صورت کمتر تهاجمی ایجاد شده است. با بررسی تحقیقات مختلف تحت شرایط اسیدی تمامی مواد ترمیمی در طول زمان دچار تخریب می شوند. این طور به نظر می رسد که مواد کامپوزیت و سرامیک دوام خوبی نشان می دهند.
کلیدواژگان: اروژن دندانی، درمان، پیشگیری
-
Page 165IntroductionA large number of materials have so far been applied to restore tooth perforations. Gray MTA is now the material of choice for such purpose. However Portland cement with a lower price and high structural similarity to MTA can be a suitable substituent. The aim of this study was to compare the success of mechanical perforation restorations with Portland cement and MTA.Materials And Methodsin this comparative clinical trial, 30 perforations in the teeth of 30 patients were treated at Mashhad Dental School Clinic using either MTA or Portland cement type IV which was opaqued using 20% Bismuth Oxide. The patients were invited for clinical and radiological follow-up 3 and 6 months later. Two endodontists separately evaluated the success of restorations on the basis of X-ray and clinical examination. Chi square test was used for statistical analysis of the collected data.ResultsIn 3 and 6 month interval follow up just one case of failure was recorded in both MTA and Portland cement groups. No significant difference was found between the two study groups (p value = 1).ConclusionPortland cement type IV can replace gray MTA in restoration of dental perforations where aesthetic aspects are not of much concern.
-
Page 173IntroductionSuccessful radiography requires a true imagination of central ray. Some technical errors however happen as a result of maladjustment of central ray. Many dental students who begin to learn radiography do not have a comprehensive imagination of the central ray. Using a laser guided indicator for central ray in such cases may serve as a useful training means for better adjustment of central ray.Materials And MethodsThis in vitro study was carried out at the Department of Radiology, Dental School of Isfahan University of Medical Sciences. A total of eighteen students were divided into two groups of nine. In the first group the periapical technique was taught without laser guided indicator while in the second group laser guided indicator was applied in training the students. All students took X-rays from the phantom. Laser guided indicator is made of two low power red laser diodes and is capable of making two perpendicular rays forming a cross (+) in the center of tube which indicates central ray. Totally 216 X-rays were taken and technical errors and the quality of X-rays were evaluated. The results were analyzed statistically via Mann-Whitney and chi Square tests (α = 0.05).ResultsThe X-rays taken by students showed significant differences in Cone Cutting (p value = 0.014), Overlapping (p value = 0.018) and Elongation (p value < 0.001) between the two study groups. In the subjective review of X-ray quality, the difference was also significant (p value < 0.001).ConclusionThe use of laser guided indicator as a training aid seems to be practical for easier learning of central ray adjustment and reduction of technical errors in taking X-rays by dental students.
-
Page 180Introduction
Oral Lichen Palnus (OLP) is a well clinically and histologically described chronic mucocutaneous disease with unknown etiology. A large number of both systemic and local predisposing factors have been implicated in the pathogenesis of OLP. Saliva and its constituents are considered to play an important role in the homeostasis of the oral cavity and therefore any alterations in their quantity or quality may give rise to various oral diseases. The aim of this study was to evaluate the salivary peroxidase levels in patients with oral ulcerative lichen planus.
Materials And Methodsin this case-control study, a total of twenty patients with OLP (mean age 35.4 years) were included in the case group. The same number of normal healthy individuals (mean age 39.3 years) were put into the control group. Subjects collected their saliva between 8-10 am using the simple method of unstimulated spitting. Saliva samples were collected into calibrated tubes (0.1 ml) during a five minute period. Salivary peroxidase level was checked based on Putter and Becker method. The data were analyzed in SPSS using t-student test (α = 0.05).
ResultsThe mean ± SD salivary peroxidase levels were 3.59 ± 0.71 and 3.69 ± 0.74 in the case and control groups, respectively. The difference between the two groups was not statistically significant (p value = 0.669).
ConclusionWithin limitation of the present study, salivary peroxidase level does not seem to have a role in the pathogenesis of OLP.
-
Page 185IntroductionIt is not only hormonal changes but also natural phenomena such as puberty, pregnancy and menopause that predispose women to many disease conditions. The aim of this study was to compare the prevalence of oral symptoms between premenopausal and post menopausal females.Materials And MethodsThis was a cross sectional, descriptive-analytic study. A total of 205 women aging from 44 to 55 years who referred to the School of Dentistry Clinic at Kerman University of Medical Sciences for oral examination in the year 2007 were included. The case group consisted of 72 (35.1%) postmenopausal women. The control group included 133 (64.9%) premenopausal women. The oral manifestations considered in this study were xerostomia, taste distribution, gingival bleeding and burning mouth. The collected data were finally analyzed with t-test and chi-square using SPSS15.ResultsAccording to the results of this study, the most prevalent symptom in postmenopausal subjects was xerostomia (40.5%). Other oral manifestations were taste distribution (14.6%), gingival bleeding (14.6%) and burning mouth (6.3%). It was shown that taste distribution, xerostomia, and burning mouth in postmenopausal women were 3.5, 1.8, and 4.1 times more common than in premenopausal women, respectively. Moreover, it was found that premenopausal women complained of gingival bleeding more than postmenopausal women. Also the prevalence of xerostomia regardless of age was found to be significantly greater in postmenopausal women than in premenopausal women.ConclusionIt seems that oral symptoms are common problems in postmenopausal women. Therefore, dentists need to refer postmenopausal women with oral symptoms to a gynecologist for more careful examinations and medical interventions if necessary.
-
Page 195IntroductionBond Strengths among denture base resins and various types of reline materials are not always satisfactorily high. Therefore efforts have been made to use materials similar to resin base dentures and bonding agents to increase infirmity. This study compares bond strength and deflection of a hard chair side reline material with two denture base resins.Materials And MethodsIn this experimental study, 54 resin specimens with the size of 65×10×2.5 mm were prepared. These specimens included intact heat cure (M), cold cure (F), acrylic resin specimens bonded with the same resins (M-M, F-F) and specimens bonded to a hard chair side reline material (M-G, F-G). All specimens were stored in sodium hypochlorite 8 hours a day for 3 months and were then thermocycled (2000 cycles, 5 to 55°C). The transverse bond strengths (FMax) and deflections (DFMax) were evaluated with three point loading test. The results were analyzed with two-way ANOVA followed by Games Howell & Gabriel’s and Kolmogrov-smirnor test (α = 0.05).ResultsF Max for different types of resins and reline materials showed significant differences (p value < 0.05). Although DFMax differences between reline materials and their interactions with different types of resins were significantly different (p value < 0.05), no significant difference among the types of resins could be found (p value = 0.263). Comparing the reline materials with denture base resins, cold cure resin was shown to have statistically different FMax and DFMax (p value < 0.05). Heat cure resins showed statistical differences on FMax between intact resins when relined with the same resins and relined with hard reline (p value < 0.05).ConclusionBond strength of the cold cure denture base resin group (F) to the same resin was higher than hard reline, but bond strength of hard reline material with heat cure denture base was similar to the bond strength of the same reline, and in this group, maximum deflection in bonded resin with the same resins were showed.
-
Page 203IntroductionBacterial plaque is the most common etiology of oral conditions such as dental caries, gingivitis and periodontal disease. One of the most common periodontal diseases is gingivitis. Elimination of bacterial plaque is the main goal in treatment of this destructive inflammatory disease. The purpose of this study was to investigate the prevalence of Streptococcus mitis in bacterial plaque and its sensitivity to β-lactam antibiotics.Materials And MethodsIn this cross sectional study, we evaluated the effectiveness of 10 β-lactam antibiotics for the treatment of gingivitis via determining the antimicrobial susceptibility of the major pathogens. This study included 100 patients referring to Oral Disease Department at the School of Densitry, Isfahan University of Medical Sciences, from 2003 to 2004. Sampling of plaques on the cervical region of anterior teeth was performed with periodontal probes. Samples were then cultured into chocolate and blood agar media. In this study a total of 361 types of bacteria were isolated. Isolated strains were identified through biochemical tests. The antimicrobial susceptibility of Streptococcus mitis to 10 β-lactam antibiotics was assessed by Disk plate and Kerby– Bauer. The collected data were analyzed via t-test on a computer using SPSS (α = 0.05).ResultsThe results showed that there were 204 Streptococcus strains (55.9%). Streptococcus mitis formed 12.93%. The sensitivity of Streptococcus mitis to β-lactam antibiotics was more than 80% except for penicillin and ampicillin. As much as 2% of strains were sensitive to clindamycin.ConclusionStreptococcus mitis in the dental plaques seem to be sensitive to β-lactam antibiotics. Therefore such antibiotics might be considered for the treatment of gingivitis.
-
Page 207IntroductionThere are different ways such as anthropometric measurement to estimate the size of complete denture teeth. The purpose of this study was to evaluate the relationship between interalar width, intercanine tip distance and anterior maxillary teeth width in a group of Iranian adults.Materials And MethodsThis was an observational cross sectional study. The study included 120 dental students (60 males and 60 females) at School of Dentistry of Isfahan University of Medical Sciences. First, interalar width was measured with a caliper on every subject. Then the length of the imaginary line connecting the 2 canine cusp tips (intercanine tip distance) was registered on a wax index.The collective width of the six anterior teeth was recorded using a brass wire on the prepared casts. Descriptive statistical, independent t-test, Pearson correlation coefficient and linear regression were applied for statistical analysis (α = 0.05).ResultsThe mean and standard deviation values for interalar width, intercanine tip distance, and the width of anterior maxillary teeth were 36.38 ± 3.81, 34.15 ± 2.05, and 48.23 ± 2.068 mm, respectively. There were significant relations between interalar width, intercanine tip distance and widths of the six anterior teeth.ConclusionThe dimensions seem to be greater in males. It seems use of interalar width can provide a more reliable predictive equation for teeth size.
-
Page 214IntroductionPrimary extracranial and extraspinal meningioma is a rare tumor which is usually limited to head, neck or paravertebral soft tissues. Case report: This is the report of a 47-year-old man with a swelling on the right side of his face over the mandibular area. On examination a mass with firm consistency and an approximate diameter of 4 cm was found. Panoramic X-ray showed a unilacular well-defined radiolucency with a cortical border at mandibular ramus area. The lesion was then surgically excisedConclusionHistologically, proliferation of uniform spindle cells in the whorled and fascicular pattern was seen. Immunohistochemicall study revealed tumor cells positive for Epithelial Membrane Antigen and Vimentin, but showing no reaction for cytokeratin, S-100 and ki-67. A diagnosis of ectopic meningioma with transitional pattern predominance was established according to histopathological and immnuohistochemical features of the mass.
-
Page 221IntroductionDental erosion is chemical loss of tooth structure without the involvement of bacteria that is steadily spreading. At an advanced stage, the teeth become hypersensitive or the esthetics is affected. The aim of this review article is to introduce dental erosion, and giving information about its diagnosis, prevention and therapy.Review report: This review carried out by use of searching in various databases including Pubmed and ISI Web of Science from 1980 to 2010 on combination of the terms ‘dental erosion, treatment and prevention.ResultsThe interplay of chemical, biological and behavior factors is crucial and helps to explain why some individuals exhibit more erosion than others. The erosive potential of erosive agents, including acidic drink or foodstuffs, depends on chemical factors. Instructions related to prevention involve use of chewing gum or rinsing with sodium bicarbonate, dental adhesive or fluoride containing materials.DiscussionAs a result of the improvements in composite restorative materials and in adhesive techniques, it has become possible to rehabilitate eroded dentitions in a less invasive manner. Taking into account several investigations ceramic and composite materials show good durability under acidic conditions.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.