استفاده نمادین از کبوتران به عنوان نماد آرامش و صلح در محیط های شهری نیز، پاسخی مناسب به نیازهای ملموس و فطری است، ضمن آن که می توان به کبوترخانه ها اعم از شکل، اجزا و ساختار نه صرفا به مثابه آثار تاریخی و باستانی و حتی عملکردی، بلکه در حکم آثاری نگاه کرد که روح زنده و پایدار آن ها الهام بخش هنرمندان و دستمایه ای برای ارائه طرح های بدیع و روح نواز است.

براین اساس حفظ کبوترخانه ها می تواند آرامش را برای شهرنشین ها به ارمغان آورد.