به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

مقالات رزومه دکتر احمد صفار مقدم

  • فرناز فتوحی*، احمد خاتمی، مهین ناز میردهقان، احمد صفارمقدم
    ادبیات با شکستن قواعد معمول در قالب فنون بلاغی، شکلی هنری به زبان می بخشد و از گونه معیار فاصله می گیرد؛ همین موضوع می تواند یادگیری گونه ادبی را برای غیرفارسی زبانان دشوار سازد. هدف این پژوهش آن است که ابتدا «عوامل پیدایی زبان ادبی» را شرح داده و سپس از طریق انطباق این عوامل با نتیجه تحقیقات حوزه آموزش زبان، «کارکردهای فنون بلاغی در فارسی آموزی» و «آرایه های ادبی مناسب برای فارسی آموزی» را نشان دهد تا در تالیفات آزفا کمتر با حذف یا ساده سازی آثار ادبی روبه رو شویم. نویسندگان پس از ذکر عوامل پیدایش زبان ادبی از منظر شفیعی کدکنی و صفوی، نشان می دهند که چگونه برخی از فنون بلاغت از طریق هماهنگی با اصول زبان آموزی به دلیل منشا مشترک ذهنی و خلق شگفتی از راه تخیل، می توانند برای فارس آموزی مفید باشند. آرایه هایی که می توانند در بحث آزفا کارکرد آموزشی داشته باشند عبارتند از: 1- لفظی یا موسیقایی (توازن های آوایی: وزن، تکرار واج و هجا)، واژگانی (ردیف و تشابه الاطراف) و نحوی. 2- معنایی یا زبان شناسیک (تشبیه، استعاره و مجاز، کنایه، تناسب، تلمیح و اغراق). نتیجه این پژوهش با تاکید بر ضرورت شناخت دقیق و صحیح زبان ادبی، مشخص می کند که ادبیات علی رغم زبان هنری و تفاوت با گونه زبانی معیار، می تواند به عنوان منبعی جانبی در کنار آموزش زبان در تالیفات آزفا مورد استفاده قرار بگیرد؛ زیرا آرایه های ادبی ذکر شده نه تنها زبان آموزی را مختل نمی کنند، بلکه همسو با اهداف آن هستند و می توانند به فراگیری زبان یاری برسانند.
    کلید واژگان: زبان فارسی, ادبیات فارسی, آموزش زبان, زیبایی شناسی, فنون بلاغی}
    Farnaz Fotoohi *, Ahmad Khatami, Mahinnaz Mirdehghan, Ahmad Saffarmoqaddam
    Literature, by breaking common rules in the form of rhetorical techniques, brings an artistic form for language and it deviates from the standard form. This can make it difficult for non-Persian speakers.The purpose of this study is to show "the aesthetic functions of rhetorical techniques in Persian language teaching" and "the introduction of appropriate literary arrays for Persian learning" by adapting these arrays to the results of the research in the field of language teaching, so that we are faced less likely to the deletion or simplification of literary works in Azfa's works. We showed how the literary language emerged from the perspective of Shafiei Kadkani and Safavi, then we studied the aesthetic functions of these techniques in the discussion of AZFA. After that we introduced the appropriate literary arrays in the Persian teaching, which in accordance with findings in the field of language teaching are similar to the principles of language learning, and they are: 1. verbal or musical (including phonetic parallelisms (poetry, repetition of phoneme and syllable), lexical (Radif and Tashabuh al-'Atraf) and syntax , and 2. semantic or linguistic (including metaphor and trope, metonymy, proportionality or (symmetry) and hyperbole). The result of this research, emphasizing the necessity of accurate and correct knowledge of literary language, specifies that literature despite being an artistic language and different from the standard language type, can be used as a secondary source in addition to language education in Azfa's works; because the mentioned literary arrays not only do not hinder language learning, but are in line with its goals and can help language learning.
    Keywords: Persian language, Persian literature, Language teaching, Aesthetics, rhetorical techniques}
  • امیررضا وکیلی فرد *، رویا جدیری جمشیدی، احمد صفارمقدم
    در پژوهش حاضر تاثیر آموزش مستقیم شبکه های فعلی زبان فارسی بر میزان پاسخگویی زبان آموزان به پرسش های استنتاجی و جایگزینی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهشگران ابتدا یک گروه از فارسی آموزان غیرایرانی سطح پیشرفته را به صورت تصادفی انتخاب کردند. با برگزاری پیش آزمون، زبان آموزانی را از میان آنان برگزیدند که از دانش واژگانی غنی تری برخوردار بودند. پس از تهیه 3 درس که هر یک دارای 27 شبکه فعلی پربسامد زبان فارسی بود و آموزش آنها به روش مستقیم (صریح)، در پایان هر درس یک پس آزمون (در مجموع سه پس آزمون) شامل پرسش های استنتاجی و جایگزینی اجرا گردید. دروس به گونه ای طراحی شده بود که افعال به شکل خوشه اییا شبکه ای تدریس گردد و مدرس زبان فارسی برای هر شبکه فعلی زمان لازم را صرف نماید. پس از برگزاری آزمون ها، نمرات کسب شده توسط زبان آموزان در دو بخش پرسشها استنتاجی و جایگزینی با روش های آماری تحلیل شد. زبان آموزان توانسته بودند به کمک آموزش مستقیم شبکه های فعلی زبان فارسی به پرسش های استنتاجی و جایگزینی پاسخ گویند و نتایج مقایسه پارامترها، اختلاف معناداری را بین میانگین آزمون های استنتاجی و جایگزینی نشان نداد.
    کلید واژگان: شبکه واژگانی, شبکه فعلی, آموزش مستقیم, پرسش های استنتاجی, پرسش های واژگانی}
    Amir Reza Vakilifard *, Roya Jediri Jamshidi, Aahmad Safar Moghadam
    Introduction The present study explores the direct effects of teaching Persian lexical network on the level of foreign Persian language learners with respect to inferential and substitution questions. Raghibdoost and Jamshidi (2012) state that direct teaching of lexical network significantly improves the learning ability of foreign Persian language learners. Moreover, adaptation of inferential and substitution questions in task-based modules has enabled the authors of the current research to develop the present study based on the learners’ responses.
    When learners read a word, an image is stored in their sensory memory which is then transferred to short-term memory (where one’s current and temporary memories are stored) to be retrieved immediately in the cases of emergency. In other words, short-term memory serves as the information storage while functioning verbal tasks. It is, therefore, known as functional memory also. To identify and find the meaning of a word or a term, one searches the short-memory, and if needed, it can be transferred and stored in the long-term memory (Filed, 2002:19). The word information shall then be retrieved from long-term memory.
    When learners store a word in their short-term memory, they would only be familiar with its image and answer substitution questions. However, according to psychologists’ findings and reports, if the appropriate teaching method is applied, the learners transfer the acquired data into their long-term memory. Thus, when learners search for the answer of a question, they come across a network of related words and can easily answer inferential questions.
    Objectives of the study The present study attempts to investigate the impact of explicit teaching of Persian verbal networks on the responses learners provide to the inferential and substitution questions. It seeks to show how learning lexical network contributes to better answering the inferential and substitution questions, as well as identifying the questions that are attempted most frequently.
    Methodology The present study adopts an experimental and comparative approach. First, a preliminary test was given and administered to select learners who were more familiar with lexical networks. It is worth noting that the principles of task-based teaching were used to design the modules of this research. The study focuses more on reading skill but also contains listening, speaking and, writing skills to provide for parallel development of all skills.
    Each of the three modules taught consists of 27 verbal networks which amounts to 107 verbs overall including their subsection. At the end of the teaching session, exam questions were given into two categories of ‘inferential (in the form of True or False)’ and ‘substitution (substituting verbs in the same network)’. Learners’ answers were analyzed and compared using SPSS software.
    Inferential questions: Based on the syllabus covered in each module, and the hope for measuring learners’ ability to identify synonymous words, five True/False questions were given. The applicants were required to refer to their memory to provide the correct answer.
    Substitution questions: In this part, initially, six verbs presented in the module were given as choices in five questions eliminating the verb in each question. The applicants were asked to substitute the correct verb for each question. It is worth noting that in designing post-test questions, transitive, intransitive, and linking verbs were used and the instructor implicitly emphasized the substitution principles.
    Research Findings Post-test results were analyzed to measure the difference in the performance of applicants in answering inferential or substitution questions. The obtained mean of inferential questions (10.20) was higher than that of substitution questions (9.73; SD= 2.98). However, the results of t-test (P>0.05, 0.73=14) and the effect size indicator (R=0.19) showed no significant difference between the means of inferential and substitution questions.
    Conclusion The present study suggests innovative ways of teaching lexical network and the use of connections between verbs in teaching Persian. The findings show that all learners were keen on benefiting from this semantic network of verbs. They, even, requested the researchers for the design of a dictionary for this purpose. Learners of the experimental group stated that attending classes helped them improve their knowledge of Persian. It can, therefore, be concluded that compiling Persian lexical network is of crucial importance to helping foreign Persian language learners.
    Keywords: lexical network, verbal network, explicit teaching, inferential questions, alternative questions}
  • احمد صفار مقدم، آتوسا رستم بیک تفرشی
    پژوهش حاضر که بر پیوستار سبکی زبان فارسی متمرکز است، در چهارچوب گویش شناسی ادراکی به بررسی تنوع سبکی می پردازد و نحوه ادراک گویشوران فارسی زبان از میزان رسمی بودن جملات زبان فارسی را در نظر دارد. هدف پژوهش پاسخ به این پرسش هاست که چگونه می توان بر مبنای ویژگی های زبانی، میزان رسمی بودن یک جمله را تعیین کرد و کدام ویژگی های تلفظی، واژگانی و ساختاری بر قضاوت فارسی زبانان تاثیر بیشتری می گذارند. ابزار گردآوری داده پرسش نامه ای متشکل از 15 جمله است که گزاره واحدی را منتقل می کند. مشارکت کنندگاندر پژوهش، 70 مرد و زن در سه گروه سنی 20 تا 30 ساله (35 نفر)، 30 تا 40 ساله (20 نفر) و 40 تا 50 ساله (15 نفر) هستند که به کمک شم زبانی خود، این جملات را بر پیوستاری از رسمی ترین تا غیررسمی ترین درجه تحلیل و نمره دهی کرده اند. پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و روش تحلیل داده کیفی و کمی است. نتایج نشان می دهد که می توان با توجه به تعداد عناصر زبانی نشان دار سبکی، میزان تقریبی رسمی بودن جمله را اندازه گیری نمود. با وجود این، قضاوت گوینده از میزان رسمی بودن یک جمله لزوما به تعداد عناصر زبانی نشان دار سبکی بستگی ندارد و حضور برخی واژه ها و عباراتی که به لحاظ رعایت ادب در زبان نشان دارند، بر قضاوت تاثیر می گذارد. به طور کلی به نظر می رسد که تاثیر انتخاب های واژگانی و برخی تغییرات تلفظی بر قضاوت گویشوران بیشتر از سایر ویژگی های تلفظی و ساختاری است.
    کلید واژگان: گویش شناسی ادراکی, سبک, تنوع سبکی, ادب زبانی, گونه های اجتماعی}
    Ahmad Saffar Moghaddam, Atoosa Rostambeik Tafreshi
    Focusing on Persian language continuum of styles, this research aims at studying the stylistic variation of Persian language according to the native speakers’ judgment of the formality of some Persian sentences that are related semantically, and conveys the same proposition, but considered to be different regarding the number of formal or informal and colloquial words, phrases, and syntactic features in them. Therefore, this research is categorized as a research in perceptual dialectology. The main goal is to analyze the relation between the lexical and structural features of formality with the native speakers’ perception of the degree of formality of the sentences.The main questions this research tries to answer are as follows: Is it possible to define the degree of formality of a sentence according to the linguistic features? And, which phonetic, lexical and structural features exert more influence on Persian speakers’ judgments?
    The research hypotheses are as follows: It is possible to define the degree of formality according to some linguistic features like how close the pronunciation of a word is to standard language, the use of some formal or informal words and expressions. And, the use of some lexical items and expressions or taboo words affects the native speakers’ judgment more than other features.
    A researcher-made questionnaire consisting of 15 sentences which communicate the same proposition was used for gathering data on speakers’ judgments. Informants were 70 men and women in three different age-groups, 20-30 (n=35), 30-40 (n= 20)and 40-50 (n=15) who analyzed and graded the sentences, according to the degree of formality, on a continuum from the most to the least formal, based on their intuition. A descriptive – analytic method was used to analyze the data quantitatively and qualitatively. The topic and theoretical frame work of the research are the innovative features of the study.
    The results show that it is possible to measure the approximate degree of formality of a sentence by counting the stylistically marked linguistic features. Nevertheless, the speaker’s judgment on the degree of formality does not necessarily depend on the number of these features, and some lexical items and terms that are marked due to observing politeness will affect their judgment. In general, lexical choices and some phonetic changes seem to have more influence on the speakers’ judgments than structural features.
  • احمد صفارمقدم *، شهره مختاری، محمد سعیدنیا
    پژوهش حاضر به مقایسه ی میزان فراگیری مهارت شنیداری دانشجویان مجازی و حضوری در دانشگاه مجازی المصطفی(ص) و مدرسه المهدی(عج) که هر دو وابسته به جامعه‏المصطفی(ص) العالمیه هستند می پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است و هدف از آن، اعتبارسنجی آموزش مجازی در این دانشگاه بین المللی می باشد. به این منظور، با توجه به یکسان بودن محتوای آموزش مجازی در دانشگاه مجازی المصطفی(ص) و آموزش حضوری در مدرسه المهدی(عج)، ابتدا پیش آزمونی با شرکت ده نفر از دانشجویان برگزار گردید. سپس، براساس تجربه ی حاصله، 42 نفر از دانشجویان عرب زبان ترم سوم در دو مرکز یادشده، به طور تصادفی انتخاب شدند و مهارت های شنیداری کلی آنان مطابق اصول براون (2004) در آزمونی مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. شایان ذکر است که آزمونورانی که شرایط نامتعارف و ناهمگن داشتند، از آزمون حذف شدند. در این آزمون، میانگین نمرات زبان آموزان شیوه ی مجازی 12.96 و میانگین نمرات زبان آموزان حضوری 13.86 شد. با توجه به این امر، نمرات دانشجویان حضوری به طور متوسط 0.90 بیشتر از دانشجویان مجازی بود؛ اما آزمون تی مستقل نشان داد که این تفاوت معنادار نیست. از این رو، می توان نتیجه گرفت که آموزش مجازی می تواند به جایگاه بالاتری در سیاست های آموزشی جامعه‏المصطفی(ص) العالمیه ارتقا یابد و در شرایطی که امکان حضور متقاضیان در ایران فراهم نباشد، جایگزین مناسبی برای آموزش حضوری خواهد بود.
    کلید واژگان: آموزش فارسی به غیرفارسی زبانان, آموزش مجازی, آموزش حضوری, توانش شنیداری, جامعه المصطفی(ص) العالمیه}
    Ahmad Saffar Moghadam *, Shohreh Mokhtari, Mohammad Saidnia
    The present research investigated the acquisition of listening skill through virtual and normal classes at Al-mustafa Open University and Almahdi School respectively, both affiliated to Al-mustafa International University. As a descriptive-analytical research, the study aimed at assessing the validity of virtual instruction at this international university. Since the same curriculum is used in virtual classes of Al-mustafa Open University and normal classes of Almahdi School, a piloting was initially performed with ten students of virtual classes. Then, 42 3rd semester Arab students were randomly selected from the above institutions. Following Brown’s (2004) guidelines, their general listening skills were assessed through a test. The data of heterogeneous learners were removed. The means of virtual class and normal class learners on listening test were 12.96 and 13.86 respectively. That is, normal class students on average scored 0.9 higher than virtual class students. However, independent samples t-test revealed that the mean difference was not statistically significant. Thus, it was concluded that virtual instruction should be promoted in the educational policy of Al-mustafa International University. When applicants cannot attend normal classes in Iran, virtual instruction could replace normal class instruction.
    Keywords: teaching Persian to non, Persian speakers, virtual instruction, normal class instruction, listening competence, Al, mustafa International University}
  • احمد صفارمقدم، حوریه احدی
    به دلیل اهمیت خواندن، رویکردهای عمده ای در طی چند دهه گذشته برای آموزش آن پدید آمده که می توان با بررسی فرایندهای مربوط بینش بهتری نسبت به آنها کسب نمود. همزمان با مطالعات نظری، منابع درسی ویژه خواندن و یا مجموعه هایی برای آموزش هر چهار مهارت شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن فارسی به غیرفارسی زبانان تدوین گردیده که در بالا بردن کیفیت آموزش و یادگیری زبان فارسی در سطح جهان از اهمیت خاصی برخوردارند. بررسی و ارزیابی این منابع می تواند در شناخت بیشتر مبانی نظری و ارتقاء شیوه های آموزش زبان فارسی تاثیرگذار باشد. در بررسی حاضر که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با هدف ارتقاء آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان انجام گرفته، ابتدا به یافته های مهم در حوزه خواندن، از جمله فرایندهای دخیل در این حوزه پرداخته شده و سپس رویکرد های عمده خواندن، یعنی سه رویکرد پایین به بالا، بالا به پایین و تعاملی مورد بحث قرار گرفته است. در پایان، «آموزش نوین زبان فارسی» (قبول، 1390)، که جدیدترین مجموعه آموزشی به شمار می آید، براساس انگاره خواندن نیل اندرسون (1994) بررسی و تحلیل گردیده است. نتیجه بررسی بر همخوانی پنج جلد مجموعه با اصول اندرسون به نسبت های متفاوت دلالت دارد.
    کلید واژگان: مهارت خواندن, فرایندهای دخیل در خواندن, رویکردهای پایین به بالا, بالا به پایین و تعاملی}
    Ahmad Safarmoqaddam, Hourieh Ahadi
    1-
    Introduction
    Reading is recognized as the essential part of scientific learning and development of awareness, the basis for teaching other language skills, and one of the most important goals of teaching language. Bernhard believes that reading is the only goal of learning a foreign language.
    Reading is the process of perceiving and interpreting encoded information through writing. Bernstein and Tigermann consider reading as the product of cognitive and language abilities as well as previous knowledge. In their opinion, the reader should employ processes such as audio-visual perception, cognitive abilities (attention and memory), language knowledge and past experience in order to establish a connection between printed letters and their meaning.
    In teaching reading programs, teachers must be aware of the important connection between reader, reading and development of other language skills. They should consider reading as the central language skill in teaching and then, through effective reading instruction, promote the development of other language skills.
    2- Theoretical framework: Cognitive, spoken and visual processes are counted as the processes involved in reading comprehension. Eye movements and brain activity during reading, considered to be among visual processes, have provided the utmost information on reading approaches.
    Grabe divides processes affecting reading comprehension into low and high levels. Low level processes include phonological encoding, lexical retrieval, syntactic segmentation and semantic encoding by syntactic information and word meaning. High-level processes involve using prior knowledge and global knowledge. On this basis, bottom-up and top-down approaches are formed and an interactive approach to reading is developed by combining them. Interactive approach is regarded as the most comprehensive description of the process of reading. Each of the three approaches includes different models and Neil Anderson has proposed the most systematic model of teaching reading based on the interactive approach. Anderson’s model consists of six principles from the initial letters of which, the term ACTIVE is formed: 1. activate prior knowledge (A)
    2. cultivate vocabulary (C)
    3. teach for comprehension (T)
    4. increase reading fluency (I)
    5. verify reading strategies (V)
    6. evaluate progress (E)
    3-
    Methodology
    The four skill series Modern Teaching of Persian Language (Ghabool, 2013) which is a new teaching resource for non-Persian speakers includes six volumes of which the first to fifth one have been published. The series is now being taught in some Arabic countries and Ferdowsi University of Mashhad, Center for Teaching Persian to Non-Persian Speakers. Due to the influence of this series and the major role of reading skill in language learning, reading texts of this work were evaluated on the basis of Neil Anderson's model.
    The survey includes 28 lessons which enjoy reading texts. Components of each lesson are evaluated with the principles, techniques and sub-techniques of Anderson’s model and the result of evaluation is inserted on a table specific to each volume. Titles which were not used in the teaching series have been ignored in the tables.
    4-
    Discussion
    Comparing data obtained from the analysis of the five volumes shows that as the students’ knowledge increases the type of exercises change and larger parts of Anderson’ model are used at higher levels. Thus, in the first volume, the focus is on cultivating vocabulary and activating prior knowledge, but from the second volume on, verifying reading strategies, increasing reading fluency and teaching for comprehension are also considered but in a lesser degree. In general, the five volumes mostly emphasize on expanding vocabulary which is affected by the bottom-up approach. The sixth principle, “evaluate progress” is ignored due to its time consuming characteristic in this four-skill teaching series.
    5- Conclusion and suggestion : In Modern Teaching of Persian Language, the principles proposed by Neil Anderson have been applied in varying ratios. In terms of arrangement of teaching materials, some differences are found in the series with Anderson’s organizing and ordering of techniques and sub-techniques. For example, discussing about topic and subject which is specific to pre-reading stage has been planned after reading the text. In addition, some of Anderson’s concepts have been used with different interpretations and applications such as “thinking” which doesn’t coincide exactly with think-aloud concept discussed in the model. It should be noted that the full implementation of Anderson’s principles is easier in resources specific to reading than in four-skill teaching resources where a limited part of learning time is allocated to reading.
    According to the above, it is proposed that in the future revisions of the series, principles and techniques proposed by Anderson, should be sufficiently employed for teaching reading especially in the third, fourth and fifth volumes. In addition, it is recommended that more effective efforts should be made to facilitate vocabulary learning process in each lesson.
    Reading skill; processes involved in reading; bottom-up, top-down and interactive approaches
    Keywords: Reading skill, processes involved in reading, bottom, up, top, down, interactive approaches}
  • پریسا طاهری، مجید الهی شیروان*، بهزاد قنسولی، احمد صفار مقدم
    در جهان امروز که اجزای درونش به طور فرهنگی با یکدیگر در ارتباطند، فهم فرهنگی، مولفه ی اصلی ارتباط یا عدم ارتباط شمرده می شود. بدین معنا که اهداف یادگیری زبان را دیگر نمی توان تنها در قالب فرآیندی زبانی در نظر گرفت، بلکه بایستی یادگیری زبان را در راستای توانش ارتباطی بین فرهنگی سوق داد. بنابراین، مدرسان زبان خارجی ملزم به استفاده و ارتقای توانش بین فرهنگی در بین زبان آموزانشان هستند. در نگاه اول، این طور به نظر می آید که مدرسان به قدر کافی با فرهنگ های زبان خارجی که تدریس می کنند آشنا باشند، در نتیجه تحقیق حاضر، منطقا در پی بررسی میزان آشنایی مدرسان ایرانی با فرهنگ های خارجی و آمادگی شان برای آموزش توانش بین فرهنگی است. البته از طرفی این تحقیق به درک مدرسان از پروفایل یادگیری فرهنگی-زبانی زبان آموزانشان نیز می پردازد. بدین منظور، از 120 مدرس ایرانی که در موسسات خصوصی مشهد به تدریس زبان انگلیسی مشغول بودند خواسته شد به سوالات بخش 4 و 5 پرسشنامه ای تحت عنوان «مدرسان زبان خارجی و توانش بین فرهنگی که توسط لایز سرکو (2005) طراحی شده پاسخ دهند. یافته های تحقیق نشان داد که مدرسان به آشنایی و آمادگی بیشتر به منظور بین فرهنگی سازی آموزش زبان خارجی و ارتقای پروفایل یادگیری فرهنگی زبان آموزان از منظر توانش بین فرهنگی نیازمندند.
    کلید واژگان: توانش بین فرهنگ, آشنایی, پروفایل یادگیری, فرهنگی}
    Parisa Taheri, Majid Elahi Shirvan*, Behzad Ghonsooly, Ahmad Saffar Moghaddam
    Introduction
    The field of English as a foreign language (EFL) education has more recently witnessed changes of perspectives in favor of developing intercultural communicative competence over communicative competence. In light of this new outlook, the present study was an attempt to explore the way EFL teachers define the objectives of language education, to what extent their conceptions allow for the incorporation of teaching foreign-language culture, and whether they define the objectives in terms of intercultural competence or the more traditional approach to teaching culture. More specifically, the study focused on teachers’ teaching practices via an analysis of the balance of time they attribute to culture in contrast to language in their lessons.
    Methodology
    To this end, 120 Iranian EFL teachers who were all English teachers with 1 to 6 years of teaching experience in private English institutes of Mashhad, along with 39 M.A. and 81 B.A., with an average age range of 20 to 28, were asked to complete a Foreign Language Teacher and Intercultural Communicative Competence Scale. The scale has different sections: teachers’ general teaching goals, teachers’ perceptions of the objectives of foreign language education, teachers’ perceptions of foreign language teaching in a foreign language teaching context, teachers’ perceptions of the time they devote to culture teaching and teachers’ willingness to devote more time to culture teaching. The scale mainly focuses on English language teachers’ attitudes, beliefs, and performance in the classroom. It is comprised of Likert items and some open-ended items for each section of the scale. Besides, four questions were asked to cover the participants’ demographic features such as their gender, age, qualifications, and their teaching experience. The participants were teaching at intermediate, upper intermediate, and advanced level.
    Results
    The findings indicate that teachers define culture teaching more in the traditional sense of passing on the information regarding the foreign culture and far less in terms of promoting the acquisition of intercultural skills, knowledge, and attitudes desirably needed for the intercultural competent learner. Culture teaching is mainly overshadowed by the objective of improving learner's linguistic competence. They prefer language learning objectives and intend to promote linguistic competence of their learners in their classes and culture learning, which is a pivotal objective in intercultural education, is not considered important for them. Most of the teachers failed to meet the main required skills for teaching intercultural communicative competence skills. In addition, despite their awareness of the cultural differences and their willingness to spend more time on this issue, they did not have an adequate level of understanding of how to promote their learner's intercultural skills and they devoted their teaching time more over language teaching than culture teaching mainly due to their lack of time and tight schedule and curriculum and the wash back effect of the main proficiency tests of English as well.
    Discussion
    These findings are discussed in light of socio-cultural theory and the genetic approach to have a better understanding of teachers’ thinking, practice, and context regarding culture teaching. The genetic approach is an exploratory approach, rather than a descriptive one, which takes into account the genes and human development over four domains; namely, phylogenetic domain (development of humankind as a natural species), cultural-historic domain (development in terms of the broader external world within which human exists, i.e., the social, cultural, and historic basis for the development), the ontogenetic domain (development of the individual across the human life span) and the microgenetic domain (the concrete and the practical activity that individual engages in with the world around them). Thus, an observable activity of a teacher (micorgeny) is shaped by the background, experience, and history of the teacher (ontogeny) and the activity system with the broader expectations of language teacher and teaching (cultural-historic). Regarding the teaching objectives Iranian teachers employ in their classes, they microgenetically conform to the language teaching objectives. However, the ontogeny of the participants of the study, who were all academic and had academic education, was reflected first of all in the willingness they possess towards devoting more time to culture teaching and secondly, in the pupil-oriented teaching goals they perceive more important rather than the subject-oriented ones while the teachers stated that they have a tight curriculum with the assigned textbooks that should be covered every term. But it is considered that the cultural-historic domain of development, i.e., the demands of the society part of which refers to the needs of the parents, who mainly concern with the speaking skills of their children and the number of vocabulary items they acquire, as well as the needs of the students themselves, who are interested in improving their proficiency and accent in the English classes, have made the policy of the institutes much stronger to the extent to which it leads teachers to touch upon language teaching objectives and devote more time to language side of education. The next part of the finding was teachers’ definitions of culture teaching. It was revealed that in teachers’ perception knowledge is of more essential concern rather than skills and attitudes dimensions. That is to say, if teachers find the chance to touch upon the culture side of language education, it is limited to its knowledge dimension and restricted to passing on the knowledge from teachers to pupils; in fact, the skill component remains uncovered. To shed further lights upon the space exists between microgenetic and ontogenetic development of the participants (the educated academic teachers); cultural-historic domain once again should be considered. The inquiry reveals the fact that students define a good teacher as a person who is considered as a source of knowledge. As a matter of fact, the knowledge of the teacher is of more interest and preference rather than their skills of teaching. Thus, ecologically, the preference to teach the knowledge dimension of culture teaching can be justified from the knowledge-oriented context of Iran.
    Keywords: Intercultural Competence_Familiarity Perception_Culture – learning profile}
  • احمد صفارمقدم*، آتوسا رستم بیک تفرشی
    هدف مقاله حاضر بررسی و امکان سنجی کاربرد فیلم سینمایی به عنوان منبعی برای تهیه و تدوین مواد درسی در دوره های آزوفا (آموزش زبان و فرهنگ ایران به غیرفارسی زبانان) است. در مقاله به این پرسش پاسخ داده می شود که چگونه می توان بر مبنای یک فیلم سینمایی ایرانی طرحی درسی ارائه داد که نکات زبانی و فرهنگی مورد نظر در برنامه های آزوفا را داشته باشد (زرودا، 2006؛ گارن، 2012). این پژوهش که از نوع کتاب خانه ای است، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، امکان آموزش واژگان، مهارت های شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن و نیز معرفی فرهنگ ایرانی به غیرفارسی زبانان را بر اساس فیلم سینمایی رنگ خدا ساخته مجید مجیدی (1997)، ارزیابی می کند. در این راستا نقش فرهنگ و اهمیت توانش بینافرهنگی در آموزش زبان (میر، 1991؛ بایرام، 1997) مبنای نظری پژوهش قرار گرفته است. بررسی نشان می دهد که فیلم سینمایی به درستی می تواند به عنوان منبعی غنی برای آموزش کارآمد زبان فارسی و فرهنگ ایرانی به غیرفارسی زبانان به کار گرفته شود. بدین منظور، انتخاب فیلم و رویکرد آموزشی مناسب باید با توجه به ویژگی های ساختاری و محتوای فیلم و نیازهای زبان آموزان صورت پذیرد. علاوه بر این، ضرورت دارد که تعداد محدود مدرسان توانای ایرانی در خارج از کشور و نبود مجموعه ای ارزیابی شده و در دسترس از فیلم های سینمایی ایرانی در طراحی برنامه درسی فیلم محور به دقت مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: آموزش زبان فارسی, غیرفارسی زبان, فیلم سینمایی, فرهنگ, توانش بینافرهنگی}
    Ahmad Saffar Moqaddam*, Atoosa Rostambeik Tafreshi
    The present article aims at studying the feasibility of using films as a source to provide teaching material for Azofa (teaching Persian language and Iranian culture to non-Persian speakers). The question which the present article seeks to answer is how, based on an Iranian film, a syllabus may be designed which includes the linguistic and cultural points required by the Azofa program (Zoreda, 2006; Garn, 2012). This library-based research (which uses the analytical-descriptive method) assesses the possibility of teaching vocabulary and the skills of listening, speaking, reading and writing, as well as of introducing Iranian culture, to non-Persian speakers, based on the film “Colour of Paradise”, directed by Majid Majidi (1997); thus, the role of culture and the importance of intercultural competence in language teaching (Meyer, 1991; Byram, 1997) constitutes the theoretical basis for the research. Studies show that films may be properly used as a rich resource for the efficient teaching of Persian language and Iranian culture to non-Persian speakers. To this end, appropriate films and teaching approaches should be chosen with respect to the structural features and content of the films and the learners’ needs. In addition, the limited number of proficient Iranian teachers abroad and the absence of evaluated and accessible collections of Iranian films should be carefully taken under consideration when designing a film-based syllabus.
    Keywords: teaching Persian language, non, Persian speaker, film, culture, intercultural competence}
  • احمد صفارمقدم، شهره سادات سجادی
    پژوهش حاضر به بررسی تاثیرات ساخت هجایی زبان فارسی معیار تاجیکی بر تلفظ واژه های زبان فارسی معیار ایران و وام واژه های مشترک میان این دو زبان می پردازد. چارچوب نظری این پژوهش، نظریه ی بهینگی -یکی از انشعاب های اخیر دستور زایشی- و یادگیری زبان در این نظریه است. روش پژوهش، توصیفی -تحلیلی و میدانی بوده و داده های پژوهش از طریق عرضه ی واژه ها و وام واژه های رایج در زبان فارسی ایران به ده فارسی آموز تاجیکی در دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) فراهم گردیده است. در این پژوهش تلاش شده است که خطاهای زبان آموزان در تلفظ آن دسته از واژه های فارسی یا وام واژه هایی که دارای خوشه های همخوانی آغازی و پایانی هستند، مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا، نگارندگان، داده های گردآوری شده را با توجه به تفاوت مرتبه بندی محدودیت های حاکم بر ساخت هجا در دو زبان فارسی معیار ایران و فارسی معیار تاجیکستان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. نتایج به دست آمده نشان داد که برخی از خطاهای فارسی آموزان تاجیکی که تحت تاثیر مرتبه بندی محدودیت های ساخت هجایی زبان فارسی تاجیکی است، بعد از 16 هفته اقامت در ایران، قرار گرفتن در معرض زبان فارسی معیار ایران، 240 ساعت کلاس آموزشی و همچنین، در صورت مهلک نبودن نقض آن ساخت در زبان تاجیکی، قابل اصلاح می باشد، اما در ساخت هایی که در مرتبه بندی زبان فارسی تاجیکی محدودیت های بلند مرتبه وجود دارد، زبان آموزان ساخت های زبان اول خود را حفظ کرده و از آن محدودیت ها تخطی نکرده اند. با این حال، نباید از نظر دور داشت که برخی از اشتباهات زبان آموزان ناشی از تعمیم های نادرست و ویژگی های «زبان میانی» آنها است که در بسیاری از موارد از زبان مبدا نشات گرفته و گاهی ناشی از تصوری است که در مورد زبان مقصد در ذهن زبان آموزان شکل گرفته است.
    کلید واژگان: نظریه ی بهینگی, ساخت هجایی, خوشه های دو همخوانی, محدودیت, مرتبه بندی}
  • احمد صفارمقدم
    در مقاله حاضر، به جایگاه گونه گفتاری در آموزش زبان پرداخته شده و رویکردهای آموزش سنتی و جدید در این حوزه معرفی گردیده است. آنگاه وضعیت آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان، در سطوح ابتدایی تا پیشرفته، و نقش مهارت گفتاری بررسی و بر اهمیت تفاوت های گفتار و نوشتار در روند یادگیری تاکید شده است. بخش پایانی مقاله حاوی دسته بندی و توضیح پرکاربردترین تفاوت های واجی، صرفی و نحوی فارسی گفتاری با فارسی نوشتاری از نظر تدریس به غیر فارسی زبانان است. داده های مقاله عمدتا از دو طرح پژوهشی زبان فارسی (صفارمقدم، 1386) و فارسی گفتاری (صفارمقدم، 1391)، که در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به انجام رسیده و از مجموعه های آموزشی عمده به شمار می آیند، گرفته شده و، ضمن استفاده از منابع کتاب خانه ای، بر اساس تجربه نگارنده، تنظیم و تدوین گردیده اند. با توجه به محدودیت مدرسان غیر ایرانی و بسیاری از استادان ایرانی به لحاظ تخصص زبان شناسی، کوشش شده است که از پیچیدگی بیان و کاربرد اصطلاحات تخصصی در حد امکان احتراز گردد. محتوای مقاله بخشی جدایی ناپذیر از هر برنامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان، که با هدف یادگیری مهارت گفتاری طراحی گردیده، محسوب می شود. از این رو، تسهیل در آموزش زبان فارسی و، درنهایت، کمک به ارتقای سطح و جایگاه فرهنگی ایران در دانشگاه ها و مراکز علمی خارج از کشور از نتایج آن است.
    کلید واژگان: آموزش زبان, گونه گفتاری, غیر فارسی زبانان, فارسی گفتاری معیار و محاوره ای, تغییرات گفتاری زبان فارسی}
    Ahmad Saffarmoqaddam
    The present paperhas considered speaking in language teaching and studied both traditional and modern teaching approaches. The researcher has focused on teaching Persian to non-Persian speakers from elementary to advanced levels and has emphasized the significant differences of spoken and written Persianin the course of learning. The paper has presenteda list of the most common phonemic، syntactic and morphological differences between spoken and written Persian، focal in teaching Persian to non-Persian speakers. The data have been mainly obtained from the two research projects the Persian Language and Spoken Persian (Saffar Moqaddam، 2008 & 2012)، conducted in The Institute for Humanities and Cultural Studies and they were compiled by the help of library resources. Since most of the foreign and Iranian teachers are not fully competent in the theories of linguistics، the researcher has tried to avoid intricacies and technical jargon as far as possible. The findings of the current paper were truly illuminating in designing any courseof study in teaching spoken Persian to Non-Persian speakers. Thus، it was aimed to facilitate teaching Persian and to improve the status of Persian Studies in non-Persianuni versities and research centers.
    Keywords: Language teaching, Spoken variant, Non, Persian speakers, Standard, colloquial spoken Persian, Changes in spoken Persian}
  • احمد صفارمقدم
    مهم ترین تمایز کاربردی زبان، که از وسیله بیان ناشی می شود، تمایز گفتار و نوشتار است. این تمایز دو گونه گفتاری و نوشتاری زبان را پدید می آورد که در همه زبان ها کم و بیش به چشم می خورد. تفاوت های دو گونه به دوری یا نزدیکی صورت های گفتاری از صورت های نوشتاری بستگی دارد. به دلیل اختلافات بارز گفتار و نوشتار در زبان فارسی، آموزش این زبان به عنوان زبان خارجی دشواری فراوانی برای زبان آموزان به همراه دارد. این دشواری زمانی محسوس تر می شود که غیر ایرانی بودن بسیاری از مدرسان این رشته، تخصص مدرسان ایرانی در رشته های جدا از آموزش زبان، محیط زبانی نامانوس و بیگانه، ضعف عوامل انگیزشی در زبان آموزان، و، درنهایت، عدم دسترسی به منابع آموزشی صوتی نیز در مد نظر قرار گیرد. در آغاز مقاله، ضمن اشاره به نحوه شکل گیری مطالعات گفتاری نوشتاری، وضعیت کلی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان به اختصار مطرح گردیده، سپس به توضیح تفاوت های عمده ساختاری در دو گونه گفتاری و نوشتاری پرداخته شده است. شرح مجموعه تفاوت های این دو، بر مبنای پژوهش های نوین زبان شناختی، بخش اصلی مقاله را تشکیل می دهد. طرح مبانی نظری، به شرحی که خواهد آمد، می تواند اساس ارائه راهکار مناسب برای آموزش تفاوت ها در برنامه های فارسی آموزی قرار گیرد و در کسب مهارت های گفتاری زبان آموزان مفید واقع شود و، درنهایت، به ارتقای دانش زبانی آنان و جایگاه زبان فارسی بینجامد. طرح مقاله از شناخت و تجربه نگارنده در آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان نشئت گرفته و داده های آن به روش اسنادی از آثار محققان نام دار زبان شناسی تاثیر پذیرفته است.
    کلید واژگان: مطالعات گفتاری, نوشتاری, آموزش زبان فارسی, گونه گفتاری, گونه نوشتاری, تفاوت های گفتاری, نوشتاری}
    Ahmad Saffar Moghadam
    The most important practical distinction of language derived from the medium of expression is that of speech and writing which produces the spoken and written variants، observed more or less in all the languages. The differences of the two variants depend on the distance or proximity of the spoken from the written forms. Owing to the conspicuous differences of speech and writing in the Persian language، learning Persian as a foreign language accompanies abundant difficulties for the learners. The difficulties become more noticeable when we consider that most teachers in the field are non-Iranians، Iranian teachers have specialties other than language teaching، students learn the language in alien linguistic environment، they feel poor stimulation for language learning and، finally، learners are deprived of audio visual sources. Referring to the formation of spoken-written studies at the start of the article، the general situation of teaching Persian to non-Persian speakers has been briefly introduced and، then، the chief structural differences of the spoken and written variants have been discussed. An analysis of the differences، based on recent linguistic researches، forms the main part of the article. The theoretical principles may be used as the basis for presenting appropriate tactics to teach the differences in Persian syllabuses، prove useful to language learners in acquiring spoken skills، and finally، end in the promotion of their language knowledge and the status of the Persian language. The article is derived from the writer’s knowledge and experience in teaching Persian to non-Persian speakers، the data being influenced by the works of prominent linguistics researchers on a documentary basis.
  • احمد صفاری مقدم
    مقاله حاضر به بیست سال تجربه نگارنده در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در حوزه آموزش زبان و فرهنگ ایران به غیرفارسی زبانان پرداخته است. نگارنده ماموریت های آموزشی خود در دانشگاه های بوسنی و کره جنوبی را پایه تحقیقات مربوط قرار داده و، با بررسی وضعیت آموزش زبان فارسی و عملکرد مثبت نهادهای متولی، به طرح مسائل و کاستی های عمده پرداخته؛ آنگاه شکل گیری بخش آزوفا در سال های اخیر و رویکرد جدید پژوهشگاه در این حوزه را مطرح ساخته است. براساس این رویکرد، اولا لازم است که سطح آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان و فرزندان ایرانی دور از وطن، با تکیه بر روش های نوین آموزشی و همکاری با نهادهای متولی، به طور جدی ارتقا داده شود و، ثانیا، ترویج جذابیت های فرهنگی و تمدنی ایرانیان به عنوان بخشی از میراث فرهنگ بشری هدف والاتر آموزش زبان تعریف شود.
    کلید واژگان: آموزش زبان فارسی, میراث فرهنگی ایران, نهادهای متولی, شیوه های آموزشی, جذابیت های صوتی تصویری}
    Ahmad Saffari Moqaddam
    The present article refers to the writer’s twenty years of experience at the Institute for Humanities and Cultural Studies in the field of teaching Iranian language and culture to non-Persian speakers. The writer has set his teaching missions to Bosnia and South Korea universities as a basis for related research and has proceeded to put forth the principal problems and shortcomings of the field by studying the situation of teaching Persian language and positive outcome of responsible organizations. Then the formation of Azofa group during the recent years and the new approach of the Institute in the field has been propounded. According to the new approach، it is required in the first place that instruction of Persian language to non-Persian speakers and Iranian younger generation abroad be promoted vigorously by relying on modern pedagogic methods and cooperating with responsible organizations. In the second place، the propagation of Iranian culture and civilization which is part of the human cultural legacy should be defined as the more valuable target of instruction.
    Keywords: Teaching Persian Language, Cultural Legacy of Iran, Responsible Organizations, Pedagogic Method, Sound, Picture Attractions}
  • احمد صفارمقدم
    مقاله حاضر به بحث درباره پدیده ادب و مقایسه آن در زبان های کره ای و فارسی می پردازد. داده های تحقیق مقاله به صورت مشاهده میدانی و اسنادی در یک دوره دوساله در کره جنوبی مورد بررسی قرار گرفته و ضمن تبادل نظر مستقیم با دانشجویان کره ای در کره و ایران تکمیل شده است. ادب در مفهوم عام، پدیده ای جهانی به شمار می آید و در فرهنگ هر جامعه ریشه دارد، اما در هر زبان به صورتی متفاوت جلوه گر می شود. زبان های کره ای و فارسی، به رغم تعلق به دو خانواده زبانی متفاوت، از عناصر و نشانه های این پدیده به طور گسترده ای بهره گرفته اند و از این منظر، وجوه مشترک دارند. بین دو جامعه ایران و کره، شباهت هایی به لحاظ تاریخی، فرهنگی و دینی ملاحظه می شود. به ویژه، در جامعه کره، نظام اجتماعی طبقاتی و آیین دینی کنفوسیوس از عوامل مؤثر در شکل گیری عناصر ادب شمرده می شوند. ادب و احترام در زبان کره ای، پیش از این ساختاری بسیار پیچیده داشته و در قالب هفت سطح یا سبک بیان بوده است. این ساختار امروزه به سادگی گراییده است و در چهار سبک رسمی، مؤدبانه، صمیمی و ساده خلاصه می شود. در این زبان نمی توان جمله ای را بدون استفاده درست از نشانه های ادب در یکی از سبک های چهارگانه ادا کرد. نشانه های ادب اغلب دربرگیرنده پسوندهای ویژه فعلی اند که به همه افعال زبان کره ای می پیوندند. گذشته از پسوندهای فعلی، کاربرد برخی عناصر واژگانی، همچون فارسی، به ابراز ادب اختصاص دارد. صرف اسم ها، صفت ها و ضمیرها در چهار سبک یاد شده بخش دیگری از ساختار ادب در زبان کره ای را تشکیل می دهد.
    کلید واژگان: ادب, ادب مثبت, ادب منفی, درجات ادب, زبان فارسی, زبان کره ای, فرهنگ, وجهه}
    Ahmad Saffar Moghadam
    The present study attempts to compare the concept of “deference” in Farsi and Korean. Data gathering happened in a two years study in South Korea, and Korean students in Korea and Iran were interviewed.Deference is a culturally-rooted universal concept. However, it appears differently in various languages. Persian and Korean, though from different linguistic families, have both applied signs and elements of deference and this is their common aspect. There are some aspects of historical, religious, and cultural similarities between Iranian and Korean societies which may account for this. Social hierarchy and Confuciusian rituals play an important role in the system of deference in Korean society. Deference construction used to be very complicated in the Korean language, but nowadays it is simple; as a result, the seven-level system of expressions is transformed into a four-level one, emphasizing formality, politeness, intimacy, and simplicity. No sentence in Korean could be expressed unless one of these deference signs are involved. Deference signs are usually verbal suffixes included in all Korean verbs. Furthermore, as in the Persian language, there are some special words in Korean which exclusively express deference.
فهرست مطالب این نویسنده: 17 عنوان
  • دکتر احمد صفار مقدم
    صفار مقدم، احمد
    استاد گروه زبان شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
  • نویسندگان همکار
  • دکتر امیررضا وکیلی فرد
    : 1
    وکیلی فرد، امیررضا
    دانشیار آموزش زبان فارسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
  • دکتر مهین ناز میردهقان فراشاه
    : 1
    میردهقان فراشاه، مهین ناز
    دانشیار زبانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه شهید بهشتی
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال