monirifarh
-
به منظور بررسی گروه بندی جمعیت های Agropyron tauri، 13 جمعیت با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز واقع در 5 کیلومتری تبریز در سال 1388 مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه تعدادی از صفات شامل ارتفاع بوته، تعداد پنجه، تعداد برگ، طول برگ پرچم، طول برگ اول، طول برگ دوم، طول میانگره اول، طول میانگره دوم، تاج پوشش، عملکرد تر، عملکرد خشک، وزن تر تک بوته و وزن خشک تک بوته ارزیابی شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین جمعیت ها از نظر کلیه صفات اندازه-گیری شده اختلاف معنی داری وجود دارد. تجزیه خوشه ایداده های استاندارد شده صفات، براساس روش ward و توان دو فاصله اقلیدسی، 13 جمعیت مورد بررسی را در 3 خوشه گروه بندی نمود که با ارتفاع مناطق جغرافیایی که جمعیت ها جمع آوری شده بودند، همخوانی نشان داد. در تجزیه به مولفه های اصلی 4 مولفه معرفی شدند که در مولفه اول، صفات عملکرد تر و خشک دارای ضریب بالا و مثبت بود. گروه بندی حاصل از تجزیه خوشه ایبا نتایج تجزیه به مولفه های اصلی تایید شد.
کلید واژگان: تجزیه خوشه ای، تجزیه به مولفه های اصلی و گروه بندیIn order to study the grouping of Agropyron tauri populations, 13 populations were investigated in a randomized complete blocks design with three replications. The study was performed in research field of Islamic Azad University of Tabriz in 2010. In this study, a number of traits including plant height, tiller number, leaf number, flag leaf length, first leaf length, second leaf length, first internode length, second internode length, crown cover, fresh yield, dry yield, fresh weight of single plant and dry weight per plant were evaluated. Analysis of variance showed significant differences among populations for all measured traits. Thirteen populations were classified into three clusters by cluster analysis of standardized data, based on Euclidean distance and Ward method. This result was in consistent with the height of geographic regions from which populations were collected. In principal components analysis, four components were introduced, and the traits of fresh and dry yield showed high and positive coefficients in first component. Results of cluster analysis were confirmed by results of principal components analysis.
Keywords: Agropyron tauri, cluster analysis, Principal Components Analysis, grouping -
تیپ رشد پاییزی یا زمستانی یونجه یکی از خصوصیات مهم در اصلاح و سازگاری این گیاه به مناطق مختلف می باشد. این آزمایش به منظور بررسی الگوی رشد 140 اکوتیپ و رقم یونجه و گروه بندی آنها برای استفاده در برنامه های اصلاحی مختلف صورت پذیرفت. آزمایش طی سالهای 1381 لغایت 1384 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی انجام یافت. در بین ارقام مورد کشت، ارقام شاهد بین المللی و ارقام خارجی موجود در کشور شامل سی ریور، سکوئل و دیابلورده نیز منظور شد. جهت ثبت صفت خواب پاییزی کلیه ارقام در دهم لغایت پانزدهم مهرماه از ارتفاع 5 سانتیمتری برداشت شد. و بعد از 20، 25 و 30 روز پس از برداشت، ارتفاع بوته ها اندازه گیری گردید. یاداشت برداری ها از سال دوم و به مدت سه سال انجام یافت. انجام تجزیه خوشه ایبرای میزان باز رشد در اوائل پاییز، ارقام و اکوتیپهای آزمایش را در 5 گروه جای داد. یونجه یزدی، بغدادی، نیک شهری و کمانرو دارای بیشترین میزان باز رشد و یا به عبارت دیگر کمترین خواب پاییزی و زمستانی بوده اند. میانگین باز رشد در این گروه 24/15 سانتیمتر بود و چهار عضو این گروه به دلیل تفاوت بسیار زیاد در میزان بازرشد، خود را از 136 ژنوتیپ دیگر جدا نمودند و آنها را تقریبا می توان یونجه های بدون خواب پاییزی یا زمستانی در این آزمایش معرفی کرد. گروه سوم با 18 عضو دارای کمترین میانگین بازرشد در آزمایش بود. میانگین بازرشد در این گروه 75/7 سانتیمتر بود. رقم قارقالوق از منطقه ماکو و تازه کند میاندوآب اعضای شاخص این گروه بودند. ارقام خارجی MED- HARDY، EVVER از ایتالیا، JEWEL، نواسارایانکا از یوگسلاوی،HARDE و DIANE از فرانسه در این گروه قرار گرفتند. اعضای این گروه را می توان با بیشترین خواب پاییزی یا زمستانی در آزمایش معرفی کرد. نتایج حاصل از این آزمایش در برنامه های اصلاحی آتی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان: یونجه، اکوتیپ، رشد پاییزه، آذربایجانFall dormancy in alfalfa (Medicago sativa L.) is very important trait in adaptation and breeding programs. Between 2002 and 2005 crop season an experiment was carried out in East Azarbaijan Agricultural and Natural Resources Research Center، Tabriz، Iran to determine of 140 alfalfa cultivar and ecotypes fall dormancy pattern in Azarbaijan climate condition and using it for breeding programs. International check cultivars such as C- RIVER، SEQUEL and DIABOLORDE and other foreign cultivars were included in experiment. Plant height، a measure of fall dormancy، was measured in October 20، 25 and 30 days after harvesting in September in 2003 to 2005. Clustering for regrowth rate in fall، determined five clusters. Yazdi، Baghdadi، Nikshahri and Kamanrou ecotypes had the most height of regrowth; therefore they had the less fall dormancy in the experiment. The mean of plant height of regrowth in this cluster was 15. 24 cm and they separated from other cultivars. The minimum height of regrowth and maximum fall dormancy belonged to cluster 3 with 18 members. The mean of plant height of regrowth in this cluster was 7. 75 cm. Ghargolog ecotype from Makou region and TazeKand-Meandoab were the important members of this cluster. MED- Hardy، Evver، HARDE and JEWEL were included in this cluster. The cultivars were belonged to this group had the less fall regrowth or most fall dormant.Keywords: Alfalfa, Ecotype, Fall growth, Azarbaijan -
جهت تعیین پتانسیل تولید علوفه اکوتیپ های مناطق سردسیری یونجه و معرفی اکوتیپ برتر و پایدار از نظر عملکرد برای هر منطقه آزمایشی با 17 اکوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار سال(1387-1383) در ایستگاه های تحقیقاتی کرج، اصفهان، تبریز، مشهد و همدان اجرا گردید. نتایج حاصل تفاوت معنی داری بین متوسط کل علوفه خشک و تر و همچنین ارتفاع بوته در زمان برداشت و نسبت برگ به ساقه اکوتیپ ها در مناطق مورد بررسی نشان داد. در حالی که تنها از نظر صفات عملکرد علوفه خشک وتر در بین اکوتیپ ها تفاوت معنی دار وجود داشت، در بین سال ها از نظر تمام صفات مورد بررسی به جز عملکرد علوفه خشک تفاوت معنی دار مشاهده شد. اثر ات متقابل نیز در اکثر موارد بویژه برای عملکرد معنی دار بود. بر اساس نتایج سه ساله، منطقه اصفهان با 76/124 تن علوفه تر و 25/27 تن علوفه خشک در هکتار بیشترین و منطقه مشهد با 22/35 تن درهکتار علوفه تر و منطقه همدان با 19/11 تن در هکتار علوفه خشک کمترین عملکرد را به خود اختصاص داده اند. اکوتیپ های سیلوانا، گله بانی و رهنانی به ترتیب با 63/67، 22/67 و 98/66 تن در هکتار بیشترین مقدار عملکرد علوفه تر و اکوتیپ های قهاوند، کوزره و سیلوانا به ترتیب با عملکرد 69/18، 47/18 و 44/18 تن در هکتار بیشترین میزان علوفه خشک را به خود اختصاص دادند. همچنین از نظر میانگین ارتفاع بوته در زمان برداشت و نسبت برگ به ساقه در چین های مختلف و در تمام مناطق و طی سه سال آزمایش، اکوتیپ های گله بانی، سیلوانا و سهند آوا به ترتیب با ارتفاع 06/72، 00/70 و 70/69 سانتی متر و اکوتیپ های سیلوانا، سهند آوا و ملک کندی به ترتیب با 04/1، 02/1 و 02/1 بالاترین مقادیر را نشان دادند.
کلید واژگان: اثر متقابل، اکوتیپ، عملکرد علوفه تر، عملکرد علوقه خشک، مناطق سردسیری، نسبت برگ به ساقه و یونجهIn order to determine of potential forage productivity of cold – region alfalfa ecotypes and introduce superior ecotype for each location، this experiment was conducted with 17 ecotypes in Randomized Complete Block Design (RCBD) with three replication in 5 locations include Karaj، Esfahan، Tabriz، Mashad and Hamedan for 4 years during 2004-2008. Significant differences were found among total mean of fresh، dry forage yield، plant height in harvesting and leaf to stem ratio among tested locations. However، ecotypes have significant differences for fresh and dry forage yield. Also for all traits except dry forage yield، significant differences were found among three years. Interaction effects were significant especially for yields. Regarding to results، Esfahan with 124. 76 and 27. 25T/ha for fresh and dry forage yield was the best location corresponding to forage productivity. Three superior ecotypes corresponding to fresh and dry forage yield، plant height and leaf to stem ratio in all locations and years were as follows: Silvana، Galebani and Rahnani with 67. 63، 67. 22 and 66. 98 T/ha for fresh forage yield، Ghahavand، Kozareh and Silvana with 18. 69، 18. 47 and 18. 44 T/ ha for dry forage yield، Galebani، Silvana and Sahandava with 72. 06، 70. 00 and 69. 70 centimeter for plant height in harvesting and Silvana، Sahandava and Malek-kandi with 1. 04، 1. 02 and 1. 02 for leaf to stem ratio respectively.Keywords: Alfalfa, cold region, Ecotype, Interaction effects, Leaf to stem ratio, Plant height, forage yield -
در این بررسی تنوع ژنتیکی در 30 اکوتیپ یونجه ایرانی جمع آوری شده از منطقه شمال غرب کشور با استفاده از نشانگرهای RAPD ارزیابی شد. استخراج DNA در 30 نمونه از هر اکوتیپ انجام شد. ده آغازگر از 30 آغازگر تصادفی ارزیابی شده، مجموعا 78 نوار چند شکل ایجاد کردند و تعداد نوارهای چند شکل از 36 نوار تا 68 نوار متفاوت بود. بیشترین میانگین سطح تنوع ژنتیکی براساس شاخص های نی و شانون در اکوتیپ ورزقان - جوشین مشاهده شد و کمترین آن متعلق به اکوتیپ تبریز- اسپره خون بود. بیشترین فاصله ژنتیکی FST بین اکوتیپ های مرند- زنوزق و بستان آباد- باش کند و کمترین آن مربوط به اکوتیپ های ورزقان- جوشین و ورزقان – الهرد بود که این نتایج با فواصل جغرافیایی مناطق مورد کشت اکوتیپ های فوق مطابقت نشان داد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که 63/34 درصد از تنوع کل مربوط به تنوع ژنتیکی بین اکوتیپ ها و 37/65 درصد مربوط به تنوع ژنتیکی درون اکوتیپ ها می باشد که حاکی از تنوع قابل ملاحظه و وجود پتانسیل عظیم ژنتیکی برای کارهای اصلاحی آتی می باشد. تجزیه خوشه ای30 اکوتیپ یونجه را در 4 خوشه دسته بندی نمود. اکوتیپ بستان آباد- باش کند به صورت انفرادی در یک گروه مستقل قرار گرفت. این اکوتیپ از نظر ویژگی های اقلیمی منطقه مورد کشت نیز متفاوت از سایراکوتیپ ها بود به طوری که ارتفاع منطقه جمع آوری2400 متر و در اقلیم بسیار سرد واقع شده است و جزو اکوتیپ های متحمل به سرما می باشد. به نظر می رسد ارتفاع ناحیه جغرافیایی اکوتیپ ها دارای بیشترین سهم در تاثیرگذاری برروی ساختار ژنتیکی آن ها بوده است.
کلید واژگان: یونجه، تنوع ژنتیکی، نشانگرهای RAPD، واریانس مولکولیGenetic diversity within and between 30 ecotypes of alfalfa (Medicago sativa L.) collected from North West of Iran was analysed at the DNA level by RAPD technique. DNA extraction was performed individually for 30 seedlings as well as bulked samples of 30 ecotypes. Using 10 arbitrary primers, 78 DNA fragments were scored and were varied between 36 to 68 bands. Varzeghan – Joshin and Tabriz- Sparakhon ecotypes showed the highest and the lowest genetic diversities, respectively. Marand-Zounragh with Bostanabad- Bashkand and Varzeghan-Joshin with Varzeghan-Alhord showed the highest genetic distance, respectively. The highest and the lowest genetic distances were belonged to Marand-Zounoragh with Bostanabad- Bashkand and Varzeghan-Joshin with Varzeghan- Alhord ecotypes, respectively. This result was in agreement with geographic distance of ecotypes. The results of molecular variance analyses showed 65.37% and 34.63% genetic diversity between and within ecotypes, respectively. This can be used for ecotype selection and improvement. Cluster analyses based on UPGMA algorithm, grouped 30 ecotypes into 4 clusters. Bostanabad- Bashkand ecotype was individually grouped in a separate cluster. The growth location of this ecotype was different from others, as it was located in a very cold region. Hence, might be cold tolerant ecotype. This may suggest that the altitude level of regions influences the ecotypes genetic structure much more than the environmental factors.Keywords: Alfalfa, Genetic diversity, Molecular variance, RAPD markers -
پتانسیل تولید بذر و اجزای آن در 25 اکوتیپ یونجه مناطق سردسیری ایران مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و طی چهارسال در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین اکوتیپ های مورد بررسی از نظر صفات وزن هزار دانه، عملکرد دانه، طول گل آذین، تعداد غلاف، تعداد گل در گل آذین، درصد گل های غیر بنفش، عملکرد غلاف و ارتفاع گیاه اختلاف معنی داری وجود داشت که می توان از این تنوع در انتخاب اکوتیپ های مناسب و یا تولید رقم سنتتیک بهره برداری نمود. اکوتیپ های اردوباد و سهند آوا با 810 و 259 کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. تجزیه خوشه ایصفات اندازه گیری شده، اکوتیپ های مورد بررسی را در سه خوشه گروه بندی نمود. در مجموع نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اکوتیپ اردوباد می تواند به عنوان بهترین اکوتیپ آزمایش معرفی و مورد استفاده قرار گیرد. همچنین با توجه به برتری میانگین اکثریت صفات مرتبط با عملکرد بذر در گروه دوم حاصل از تجزیه خوشه ای، اکوتیپ های متعلق به این گروه می توانند به عنوان برترین های آزمایش انتخاب و به عنوان والدین واریته سنتتیک استفاده شوند.
کلید واژگان: یونجه، اکوتیپ، عملکرد بذر، مناطق سردسیریFor evaluation of seed yield and its components in Iranian cold region adapted alfalfa ecotypes and determination of suitable ecotype/ecotypes, an experiment was conducted with 25ecotypes using randomized complete block design with three replications at Agricultural and Natural Resources Research Center of Azarbayejan-e- Sharqi for four years. Significant differences were found among ecotypes for characters such as 1000 kernel weight, seed yield, length of inflorescence, number of pods and flowers per inflorescence and seeds number per pod, province of Iran plant height, non violet flowers percentage, and pod yield. This variation can be used to select superior genotypes within the valuable ecotypes to improve synthetic varieties. Based on the measured traits, cluster analysis grouped ecotypes in three clusters. Ordu-Bad ecotype produced 810 Kg/ha seeds and had the highest seed yield, and the lowest value belonged to Sahand- Ava ecotype with 259 Kg/ha. Based on the results of this research, Ordu- Bad ecotype can be introduced as a ecotype that would be useful for improving alfalfa synthetic variety.Keywords: alfalfa, Cold region, ecotype, Seed Yield
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.