جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « کنترل قامت » در نشریات گروه « تربیت بدنی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «کنترل قامت» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
زمینه و هدف
کمردرد مزمن از شایع ترین مشکلات جوامع امروزی است که به دلیل مشکلات همراه با آن، نیازمند بررسی و معرفی روش های مختلف توانبخشی می باشد. بنابراین هدف از این تحقیق مقایسه اثر تمرینات ثبات مرکزی در دو سطح پایدار و ناپایدار بر درد، کنترل قامت و کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمردرد مزمن است.
روش بررسیتعداد20 نفر از زنان مبتلا به کمردرد مزمن به صورت در دسترس و تصادفی در دو گروه تمرینی (10نفر) سطح پایدار و ناپایدار (ترامپولین) قرار گرفتند. درد (با مقیاس بصری درد) تعادل ایستا (آزمون لک لک)، تعادل پویا (آزمون Y) و کیفیت زندگی (پرسشنامه SF36) قبل و بعد از 8 هفته تمرینات اندازه گیری شد. جهت تحلیل استنباطی روش آماری تحلیل واریانس برای داده های تکراری در بسته نرم افزاری spss و در سطح معنادار 05/0 انجام شد.
یافته هایافته ها نشان داد تعامل بین گروهی در متغیرهای کیفیت زندگی، تعادل ایستا و پویا با برتری گروه سطح ناپایدار معنادار بود (05/0<p). از سوی دیگر تغییرات درون گروهی در متغیرهای درد معنادار بود. این بدان معناست که هر دور روش تمرینی بر متغیرهای مذکور اثر معنادار داشته است (05/0<p).
نتیجه گیرینتایج بیان کننده این است که تمرینات هر دو سطح پایدار و ناپایدار می تواند به طور موثری باعث کاهش درد، افزایش تعادل و بهبود کیفیت زندگی آزمودنی ها شود. اما نتایج نشان دهنده برتری سطح ناپایدار بر پایدار بوده لذا به عنوان یک مدالیته درمانی پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: کمردرد, تعادل, سطح ناپایدار, ریباند, درد, کنترل قامت}AimChronic back pain is one of the most common problems in today's society that has recently increased due to inactivity, so various methods of rehabilitation are being studied. The aim of this study was to Comparison of the Effect of Core Stability exercises at both stable and unstable levels on pain, height control and quality of life in women with chronic low back pain.
Materials and MethodsTwenty female patients with chronic low back pain were randomly divided into two groups of exercise (n = 10) stable and unstable (trampoline). Pain (by visual pain scale), static balance (by stork test), dynamic balance (by Y test) and quality of life (by SF36 questionnaire) were measured before and after the 8 week intervention. Subsequently, patients in both groups received their own training, three sessions every week for 8 weeks. Data were analyzed by repeated measure ANOVA in SPSS software.
ResultsThe results showed that the intergroup interaction in the variables of pain, quality of life, static and dynamic balance was significant with the superiority of the unstable level group (P <0.05).
ConclusionThe results of the study indicate that exercises for both stable and unstable surface effectively improve pain, increase balance and improve the quality of life of the subjects. The results, however, show that the variables in the unstable training group (trampoline) have significantly improved compared to the other group, so this method can be used as a complementary treatment modality for patients with non-specific chronic low back pain. .
Keywords: Low back pain, Balance, unstable surface, pain, Postural control} -
زمینه و هدف
سالمندی با کاهش ظرفیت فیزیولوژیکی و عملکردی در ارتباط است که می تواند باعث افزایش ناتوانی، کاهش تعادل و افتادن شود در حالی که تمرینات عصبی-عضلانی یکی از تمرینات موثر در زمینه توانبخشی و آمادگی افراد می باشد که دارای مکانیسم تاثیر گذاری بر روی سیستم های آسیب دیده یا کم توان می باشد. بنابراین؛ هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات عصبی-عضلانی بر تعادل، قدرت و عملکرد حرکتی مردان سالمند دارای سابقه افتادن است.
روش بررسیمطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و شرکت کنندگان آن شامل مردان سالمند با سابقه سقوط بودند. مطالعه بر روی 21 نفر از سالمندان مرد (10 نفر گروه تمرینی، 11نفر گروه کنترل) که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و به روش نمونه گیری در دسترس برای پژوهش انتخاب شدند، انجام گردید. برنامه تمرین به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) انجام گرفت. تعادل ایستا، قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه، عملکرد عصبی-عضلانی و استقامت هوازی قبل و بعد از مداخله اندازه گیری گردید. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و t همبسته (در سطح معناداری 005/0P<) انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد که؛ تمرین عصبی-عضلانی سبب بهبود معنی دار تعادل ایستا (001/0=p)، قدرت عضلات بالاتنه (001/0=p)، قدرت عضلات پایین تنه (001/0=p)، عملکرد عصبی-عضلانی (001/0=p) و استقامت هوازی (001/0=p) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل میشود.
نتیجه گیریبا توجه به اینکه خطر سقوط در افراد سالمند بسیار شایع است، لذا توصیه می شود از برنامه های تمرین عصبی-عضلانی برای بهبود تعادل، قدرت عضلانی، عملکرد عصبی عضلانی و استقامت هوازی استفاده گردد.
کلید واژگان: کنترل قامت, قدرت, ظرفیت قلبی عروقی, سالمندی, خطر افتادن}Background and aimAging is associated with reduced physiological and functional capacity that can lead to increased disability, loss of balance and falling. The purpose of this study was to investigate the effect of neuromuscular training on balance, strength and functional performance in elderly men with a history of falls.
Material and methodsthis study was quasi-experimental and participants were healthy elderly men with history of falling (age: 65/64±6/95). The experiments were 21 men (10 training group, 11 control group) who met the criteria for research and were available for sampling. The training program was conducted for eight weeks with a frequency of three sessions per week. Static balance, upper and lower body muscle strength, neuromuscular function and aerobic endurance were measured before and after the research design. Data analysis was done using independent t-test and paired t-test (at a significance level of 0/005> P).
ResultsThe results showed that neuromuscular training significantly improved static balance (p = 0.001), upper body muscle strength (p = 0.001), lower body muscle strength (p = 0.001), Neuromuscular function (p = 0.001) and aerobic endurance (p = 0.001) in the training group compared to the control group.
ConclusionDue to the fact that the risk of falls is very common in the elderly, so it is recommended to use neuromuscular training programs with psychological interventions taking into account training features such as; Individual differences are used to improve balance, muscle strength, neuromuscular function and aerobic endurance.
Keywords: Neuromuscular training, Balance, Aging, Risk of falling} -
میلومننگوسل پس از فلج مغزی شایع ترین نقص مادر زادی سیستم عصبی است که موجب اختلال در عملکرد بسیاری از ساختارهای بدن می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل، کنترل قامت و عملکرد اندام تحتانی کودکان میلومننگوسلی بود. در این مطالعه شبه آزمایشگاهی 10 پسر 10 تا 11 ساله مبتلا به میلومننگوسل با ضایعه در سطوح L4 -L5 که مستقلا قادر به ایستادن و برداشتن حداقل پنج گام بودند، انتخاب و پس از اخذ رضایت نامه کتبی از والدین در یک گروه تجربی قرار گرفتند. پیش و پس از شش هفته (چهار جلسه 60 دقیقه ای در هفته) انجام پروتکل تمرینی محقق ساخته، متغیرهای تعادل ایستا و پویا (مقیاس تعادلیPBS)، نوسانات پاسچر (دستگاه فوت اسکن)، زاویه کرانیوورتبرال گردن و دامنه حرکتی زانو و ران (گونیامتر)، زاویه قوس پشتی (خط کش منعطف)، قدرت اکستنسورهای تنه و زانو (دینامومتر) آزمودنی ها اندازه گیری شد. اطلاعات با آزمون تی وابسته در نرم افزار SPSS 22 تحلیل گردید (0/05≥P). نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار میان پیش آزمون و پس آزمون در همه متغیرها به جز شاخص کلی نوسانات قامتی و قدرت اکستنسورهای تنه (0/05≤ P) بود. باتوجه به اثربخشی پروتکل تمرینی استفاده شده، می توان از این پروتکل، برای بهبود وضعیت قامت، تعادل و عملکرد اندام تحتانی در توانبخشی مبتلایان میلومننگوسل و افراد مشابه با این افراد استفاده کرد.کلید واژگان: میلومننگوسل, کنترل قامت, تعادل, عملکرد, تمرینات جسمانی}Meningomyelocele after cerebral palsy is the most common congenital defects of the nervous system that impairs the functioning of many body’s structures. This study aimed to assess the effect of six weeks selected physical training on balance, postural control and lower limb function in children with Meningomyelocele. In this quasi-experimental study, 10 boys aged 10-11 years with Meningomyelocele in L4-L5 levels that independently able to stand and take at least 5 steps were selected and after obtaining written consent from the parents, placed in an experimental group. Before and after 6 weeks (four 60-minute sessions per week) participation in a researcher-designed exercise protocol, Static and dynamic balance (Balance Scale PBS), postural sway (foot pressure device), neck craniovertebral angle and knee and hip range of motion (goniometer), thoracic arch angle (flexible ruler) and trunk and knee extensors strength (dynamometer) were measured. Data by t-test in SPSS 22 software was analyzed (p≤0/05). The results were showed significant difference between pre-test and post-test in all variables except the total index of postural control and trunk extensors strength (P≥0/05). Due to the effectiveness of the used exercise protocol, this protocol can be used to improve the postural control, balance and lower extremity function in rehabilitation of patients with Meningomyelocele and similar to those.Keywords: Meningomyelocele, Postural Control, Balance, Function, Physical Training}
-
هدف تحقیقاز جمله مداخلات روان شناختی که میتواند بر بهبود عملکرد و یادگیری حرکتی افراد تاثیرگذار باشد، کانون توجه است. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر دستورالعمل های کانون توجه تکلیف فراقامتی بر یادگیری کنترل قامت در پسران 9 تا 12 ساله بود.روش تحقیقدر این پژوهش 45 نفر از دانش آموزان پسر، یکی از دبستان های شهرستان ملایر شرکت داشتند که به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شد که با استفاده از دستورالعمل های ارائه شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعمل ها در ارتباط با توجه به میله ای که به صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، و توجه به دست های خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بودند.یافته هانتایج نشان داد که، روند یادگیری در دو گروه توجه درونی (0/022=P)، و بیرونی (0/04=P)، نسبت به گروه کنترل معنی دار است، اما تفاوت معنی داری بین یادگیری گروه توجه درونی و بیرونی یافت نشد (0/794=P).نتیجه گیریاین یافته ها از بکارگیری دستورالعمل های توجه، به عنوان راهبردی کارآمد در بهبود یادگیری حمایت می کند. همچنین این حقیقت که کودکان می توانند از دستورالعمل های توجه سود ببرند، کاربردهای مهمی برای تربیت بدنی دارد.کلید واژگان: تکلیف فراقامتی, کانون توجه, کنترل قامت, پسر, دستورالعمل ها}purposeOne of psychological interventions that can be effective on improving performance and learning behaviors is at the focus of attention. Thus, the aim of the present study was to determine efficacy of instructions on the focus of attention of suprapostural task on learning of postural control in boys with 9 to 12 years old.MethodologyIn this study, 45 boy students of one of the Malayer city schools were participated, and divided into three groups (15 people), including: external attention, internal attention and control group randomly. The participants were asked to keep their postural control by using instructions on suprapostural task. Instructions included attention on the bar horizontally held in their hands (external attention), their own hands (internal attention), and no instruction (control).ResultsThe result showed that learning process in both internal focus group (P=0.022), and external focus group (P=0.04), is significant compared to the control group. However, no significant differences were found in learning between external focus group and internal focus group (P=0.794).ConclusionThe findings support of applying the attention instructions as an effective strategy to improve learning. Also the fact that children can take advantage from the attention instructions, has important applications for physical education.Keywords: Suprapostural task, Focus of attention, Postural control}
-
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 30 (زمستان 1396)، صص 101 -114هدف این مطالعه بررسی اثر سازگاری منشوری بر کنترل قامت و دقت پرتاب دارت بود. بدین منظور 17 شرکت کننده زن و مرد سالم با دامنه سنی 20 تا 41 سال، بر اساس دقت پرتاب در دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. هر شرکت کننده درمجموع 480 پرتاب دارت را در هشت روز متوالی انجام داد. گروه آزمایش در طول زمان پرتاب دارت، از عینک منشوری ای که باعث انحراف دید به سمت چپ می شد، استفاده کرد. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا در حالت های چشم باز و بسته، توسط دستگاه صفحه نیرو ثبت شد؛ همچنین، دقت پرتاب ها نیز اندازه گیری شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آنالیز واریانس مرکب و آنالیز کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد جابه جایی و سرعت نوسان قدامی خلفی (0.002=P) و جابه جایی و سرعت نوسان کلی مرکز فشار (0.006=P) در گروه آزمایش کاهش یافت. در بین دو حالت چشم باز و چشم بسته تفاوت معناداری مشاهده نشد (P≥0.05). همچنین، تعامل معناداری در فاکتورهای گروه و بینایی مشاهده نشد (P≥0.05). شاخص دقت در پس آزمون تفاوتی را نشان نداد؛ اما در آزمون یادداری، متغیر دقت در گروه آزمایش به طور معناداری بهتر بود (0.02=P). نتایج بیان میکند که چالش حاصل از سازگاری بینایی، ضمن بهبود دقت پرتاب، ممکن است کنترل قامت افراد را نیز بهبود بخشد.کلید واژگان: تطبیق پذیری بینایی, کنترل قامت, هدف گیری}Motor Behavior, Volume:9 Issue: 30, 2018, PP 101 -114The vision is preferred system of sensory information that it is plays important role in postural control and movement. The purpose of current study was to examine the effect of Prismatic adaptation on the postural control and dart throwing precision. For this purpose, 17 healthy male and female participants with age range 20- 41 years old were divided into experimental and control groups, based on the throwing precision. The groups threw 480 darts in eight consecutive days. The experimental group used prismatic eyeglasses that divert the sight to the left. Before and after the training period, the static balance in open and closed eyes states was recorded via force platform and the throwing precision was measured as well. Data was analyzed using mix analysis of variance and analysis of covariance. The results showed that speed and displacement of anterior-posterior sway (P=0.002) and the overall speed and displacement center of pressure reduced in the experimental group (P=0.006). There was no significant difference between closed and open eye (P>0.05). Also, there was no significant difference in group by vision factors interaction (P>0.05). The precision index showed no difference in the post-test but in the retention test, the precision variable was significantly better in the experimental group (P=0.02). The results indicate that challenge caused by visual adaptation can improve the throw precision and individuals postural control.Keywords: Visual Adaptation, Postural Control, Targeting}
-
کنترل قامت از قابلیت های مهم در زندگی عادی و فعالیت های ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دستورالعمل های کانون توجه تکلیف فرا قامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانش آموزان دختر یکی از دبستان های شهرستان ملایر شرکت داشته اند که از طریق قرعه کشی به صورت تصادفی، به سه گروه، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شد که با استفاده از دستورالعمل های ارائه شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعمل ها در ارتباط با توجه به میله ای که به صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دست های خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بود.نتایج تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، نشان داد که روند یادگیری در گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی (049/0=P)، و کنترل (005/0=P)، معنا دار بود، اما تفاوت معنا داری بین یادگیری گروه توجه درونی و کنترل یافت نشد (345/0=P). نتیجه اینکه دستورالعمل کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل کانون توجه درونی روی تکلیف فرا قامتی به کنترل قامتی بهتر منجر شد.کلید واژگان: تکلیف فراقامتی, دختر, کانون توجه, کنترل قامت, یادگیری}Postural control is one of the important abilities in daily life and sport activities of human beings and the importance of focus of attention is always discussed in this issue. In this regard, the aim of the present study was to investigate the effect of the instructions of focus of attention of supra-postural task on performance and learning of postural control in girls aged between 9 and 12. 45 female students in an elementary school in Malayer city participated in this study and were randomly divided into 3 groups: external attention, internal attention and control by drawing of lots. The participants were asked to maintain their postural control by instructions on supra-postural task. Instructions included focus of attention on the bar they held horizontally (external focus), on their hands (internal focus) and no instructions (control). The results of analysis of variance with repeated measures showed that learning process in external focus group was significant compared with the internal focus (P=0.049) and control (P=0.005) groups. However, no significant differences were found in learning between internal focus and control groups (P=0.345). It can be concluded that external attention instruction on supra-postural task led to better postural control than internal attention instruction.Keywords: focus of attention, girl, learning, postural control, supra?-postural task}
-
زمینه و هدفانقباض برون گرا از لحاظ مکانیکی کارایی اش بیشتر بوده اما استراتژی فعال سازی منحصر بفردی را به کار می گیرد که عضله را مستعد آسیب می کند. کنترل قامت در بسیاری از فعالیت های ورزشی و روزمره ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر فعالیت برون گرا حاد آسیب زا با سرعت انقباض بالای عضله بازکننده زانوی پای برتر بر شاخص های آسیب عضلانی و کنترل قامت در دختران جوان تمرین کرده بود.
روش تحقیق: 10 دختر جوان (1/66±21/9 سال) تمرین کرده به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. جهت ایجاد آسیب عضلانی، آزمودنی ها 300 انقباض برون گرا با شدت 150 درصد حداکثر گشتاور هم طول و سرعت ゚/s240 را بر روی عضلات بازکننده زانوی پای برتر انجام دادند. شاخص های آسیب عضلانی (حداکثر گشتاور هم طول، میزان درد، محیط ران)، کنترل قامت (مسافت و سرعت حرکت مرکز فشار در دو محور) قبل، یک و 48 ساعت پس از فعالیت برون گرا اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار 16SPSS و آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر، انجام گردید.یافته هاتمامی شاخص های آسیب عضلانی مورد مطالعه، متعاقب فعالیت برون گرا به طور معنی داری تغییر یافت (0/05>p) که نشان دهنده ایجاد آسیب عضلانی بود. بر خلاف آن، تفاوت معنی داری بین مسافت و سرعت حرکت مرکز فشار در دو محور، قبل، یک و 48 ساعت پس از فعالیت برون گرا مشاهده نشد.نتیجه گیریدر مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فعالیت برون گرا آسیب زا با سرعت بالا که به طور خاص بر روی عضله بازکننده زانو انجام شود، کنترل قامت دختران جوان تمرین کرده در ایستادن تک پا را تحت تاثیر قرار نمی دهد.کلید واژگان: فعالیت برون گرا آسیب زا, سرعت انقباض بالا, شاخص های آسیب عضله, کنترل قامت, دختران جوان}Background And AimEccentric muscle action has more mechanically efficiency, predisposes the muscle to damage due to unique activation strategy. Postural control also is necessarily required for many daily and sport activities. The purpose of this study was to investigate the effect of high velocity acute eccentric exercise-induced muscle damage of dominant knee extensors on muscle damage indices and postural control in trained young females.Materials And MethodsTen young trained females (21. 9±1. 66 years) voluntarily participated in this study. To analyse muscle damage, subjects performed 300 (20 sets, 15 repetitions) high velocity (240°. s-1) eccentric contractions of dominant knee extensors with a load equal to 150٪ of the maximal voluntary isometric torque (MVC). Muscle damage indices (MVC, perceived pain, thigh circumference) and center of pressure distance and velocity in the antero/posterior (AP) and the medio/lateral (ML) planes of movement were recorded before, 1 and 48 h after eccentric exercise. Statistical analysis was performed with SPSS (version 16. 0), and the repeated-measures ANOVA test also were used.ResultsAll muscle damage indicators changed significantly (p0. 05).ConclusionIn conclusion, the results of the present study showed that high velocity eccentric exercise that designed to elicit localized muscle damage of dominant knee extensors did not influence postural control during one-legged stance in trained young female.Keywords: Eccentric exercise induced muscle damage, High velocity contraction, Muscle damage indices, Postural control, Young females} -
کنترل قامت نیازمند یکپارچگی اطلاعات حسی سیستم های بینایی، وستیبولار و حسی پیکری است، از طرفی تحقیقات گذشته نشان می دهد که میزان مشارکت این سیستم های حسی در کنترل قامت با افزایش سن کاهش می یابد. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت های مرتبط با سن و نقش اطلاعات حسی در کنترل قامت است. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات مقطعی- مقایسه ای است و آزمودنی های آن را 22 مرد سالمند (31/2±54/59) و 25 فرد جوان (26/3±12/23) تشکیل می دهد. جابه جایی قدامی– خلفی، میانی– جانبی و سرعت جابه جایی مرکز فشار پاهای (COP) هر آزمودنی طی 3 کوشش 30 ثانیه ای در چهار شرایط مختلف حسی شامل با چشم باز روی سطح سخت، با چشم باز روی سطح نرم، با چشم بسته روی سطح سخت و با چشمان بسته روی سطح نرم با استفاده از دستگاه فورس پلت فورم اندازه گیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برابری واریانس ها با آزمون لون، داده ها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یک راهه در متن مانوا تحلیل شد. تفاوت معناداری بین جوانان و سالمندان در همه شرایط مشاهده شد، همچنین حذف بینایی و اطلاعات حس عمقی کف پایی به افزایش نوسان در دو گروه منجر شد که این افزایش در سالمندان نسبت به جوانان بیشتر بود. نتایج بیانگر اهمیت اطلاعات بینایی و حس عمقی کف پا در کنترل قامت به ویژه در سالمندان است.
کلید واژگان: جوان, چشم باز, چشم بسته, سالمند, سطح سخت, سطح نرم, کنترل قامت}Postural control requires the integration of sensory information in the visual, vestibular, and senses the body systems. Also research has shown that the sensory systems involved in postural control, decreased with increasing age. The aim of this study was to investigate the effects of age and manipulation of sensory information on the postural control. For this purpose, displacement of the anterior - posterior, middle – lateral and speed center of pressure (COP) 22 elderly (59/54 ± 2/31 year) and 25 young men (23/12±3/26 year) that selected based on target and availability from Shahid Chamran University students and staff in four different sensory conditions including 1) open eyes an hard surface 2) eyes open on soft surface3) eyes closed on hard surface 4) eyes closed on soft surface during three 30-second efforts with 5 min rest intervals between efforts evaluated. After investigating the data normality with kolmogorov smirnov and equality of variance using the leven test, data using multivariable variance analysis and one-way variance analysis was analyzed. Significant differences was observed between young and elderly groups in all conditions, also removes the visual and plantar proprioceptive information lead to increased sway in the two groups that increase was greater in the elderly than in young group. This results indicate the importance of visual information and plantar proprioceptive in postural control, especially in the elderly.Keywords: elderly, young, postural control, open eye, closed eye, hard surface, soft surface} -
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 14 (زمستان 1392)، صص 91 -104هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر کانون توجه و دستکاری حس پیکری بر کنترل قامت سالمندان بود. به این منظور 34 مرد سالمند سالم با میانگین سنی 7/70 سال انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه کانون توجه بیرونی و درونی قرار گرفتند.تکلیف شامل حفظ تعادل بر روی دستگاه بایودکس در سه حالت ایستادن معمولی، ایستادن روی فوم و ایستادن روی بالشتک بود. از آزمودنی های گروه توجه بیرونی خواسته شد توجه خود را به یک تصویر که در فاصله 6 متری از آن ها قرار داشت معطوف نمایند. برای کانونی نمودن توجه درونی از گروه دیگر خواسته شد که توجه خود را بر عضلات مچ پای خود متمرکز نمایند. برای سنجش تعادل آزمودنی ها از دستگاه تعادل سنج بایودکس استفاده شد. سه شاخص کنترل قامت کلی، میانی جانبی و قدامی خلفی برای تمامی آزمودنی ها ثبت شد. یافته ها نشان داد کانون توجه درونی در هر 3 حالت ایستادن، تاثیر معناداری بر شاخص های کنترل قامت نداشت(05/0p>) اما اتخاذ کانون توجه بیرونی در دو حالت ایستادن روی فوم و بالشتک بر بهبود شاخص های کنترل قامت سالمندان موثر بود(01/0p<). همچنین تاثیر کانون توجه بیرونی در شرایط چالش بر انگیز تر موثرتر بود(p<0/01). به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد کانون توجه بیرونی می تواند نوسانات قامت را کم نموده و تعادل را بهبود بخشد. این یافته ها فرضیه عمل محدود شده را مورد تایید قرار می دهد. بر طبق این فرضیه کانون توجه بیرونی منجر به حرکات خودکارتر شده و به فرایندهای نا هشیارانه سریع و رفلکسی اجازه می دهد تا حرکات را کنترل کرده تا در نتیجه اجرا و یادگیری بهبود یابد.کلید واژگان: توجه, کنترل قامت, سالمندی, فرضیه عمل محدود شده, اجرا}Motor Behavior, Volume:5 Issue: 14, 2014, PP 91 -104The purpose of this study was to determine the effect of attentional focus and somato-sensory manipulation on older people postural control. For this purpose 34 older man (mean of age = 70. 7) were selected and divided in external and internal group randomly. The task consists of performing balance task on Biodex system in three condition of normal، on foam and on inflatable cushions. Subjects in external group instructed to focus on a picture located 6 meters from them. Subjects in internal group instructed to focus on their ankle muscles. For measuring subjects` balance we used the Biodex Postural Stability System. Overall، medio-lateral and anterior-posterior indexes were recorded for each subject. Results showed that the internal attention focus had no significant effect on all postural indexes in three conditions (p>. 05). External focus of attention had significant effect in conditions of standing on foam and standing on inflatable cushions (p<. 01). Also external focus of attention was more effective in challenging condition (p<. 01). In total، this study showed that external focus of attention can reduce postural sway and improve balance. These results are in line with Constrained Action Hypothesis. This hypothesis suggested that external focus of attention causes more automatic movements and fast unconscious and reflective processes were allowed to control movement and improve performance and learning.Keywords: Attention, Postural control, Elderly, Constrained Action Hypothesis, Performance}
-
هدف تحقیقکانون توجه افراد می تواند تاثیر معنادار روی اجرا و یادگیری مهارت های حرکت ی داشته باشد. نظم بخش یدن به منابع اطلاعاتی موجود در محیط و آماده سازی عمل سبب افزایش بازدهی حرکات شده و تعیین کننده چگونگی روانی و همسانی حرک ت، دقت پاسخ و در نهایت اجرای حرکت می باشد. هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر دستورالعم لهای کانون توجه درونی و بیرونی تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت بود. روش تحقیق: در این آزمایش 33 دانشجوی پسر دانشگاه فردوس مشهد با می انگین سن ی 21/12±1/43 به صورت داوطلبانه شرکت نمودند و براساس نمره ثبات کلی در پیش آزمون به سه گروه 11 نفری توجه بیرونی، درونی، و کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شده بود با استفاده از دستورالعم لهای ارائه شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را روی دستگاه تعادلی بایودکس حفظ کنند. دستورالعمل ها در ارتباط با توجه به میله ای که به صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دس تهای خود (توجه درونی) و بدون دستورالعمل (کنترل) بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته هانتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف تفاضل میانگین کنترل قامت سه گروه در .(p<0/ معنی دار نبود (05 (p= 0/ معنی دار بود، درحالی که تفاضل میانگین سه گروه در مرحله یادداری (054 (p= 0/ مرحله اکتساب (002 همچنین نتیجه آزمون تعقیبی توکی در مرحله اکتساب برتری آزمودنی هایی که دستورالعمل کانون توجه بیرونی روی تکلیف فراقامت ی را اتخاذ کردند را نشان داد.بحث و نتیجه گیرینتیجه این که دستورالعمل های کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل ک انون توجه درونی روی تکلیف فراقامتی منجر به کنترل قامتی بهتر گردید.کلید واژگان: دستورالعمل های کانون توجه بیرونی و کانون توجه درونی, تکلیف فراقامتی, کنترل قامت}PurposeIndividuals focus of attention can have significant effect on performance and learning of motor skills. Given discipline to the informative sources environment and action preparation cause to increasing the motor output which determine the coordination of movement, response precision and movement execution. The purpose of this study was to investigate the effects instructions of internal and external focus of attention suprapostural task on performance and learning of postural control.MethodsIn this study were participated voluntarily, 33 male students with age 21.121.43 from Ferdowsi university of Mashhad. They divided randomly into three groups (n=11) external, internal and control group.The participants were asked to maintain their postural control on Biodex Balance System by attention on supra-postural task. Instructions included focus of attention on the bar (external focus), hands (internal focus) and no instructions (control). Data analysis was done with one-way ANOVA and tukey post hoc test.ResultsThe results showed that mean difference between scores of overall stability was significant in three groups to the acquisition phase (p=0.002), whereas the mean difference between three groups was not significant in the retention phase (p=0.054). Also, tukey test showed the predominance of external focus group in execution the suprapostural task.ConclusionWe concluded that external attention instructions on suprapostural task leads to better postural control than internal attention instructions.Keywords: internal, external focus of attentions instructions, suprapostural task, postural control}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.