مقایسه یافته های درماتوسکوپیک با نتایج پاتولوژیک درکارسینوم سلول بازال و خالهای ملانوسیتیک صورت

استفاده از ابزار تشخیصی درماتوسکوپی برای تشخیص ضایعات پیگمانته پوستی بر اساس یکسری از معیارهای تشخیصی ساده و راحت استوار است و حتی از آن می توان برای پیگیری های مکرر بیماری مثل موارد مشکوک به ملانوم و سایر بدخیمی های پوستی غیر ملانوسیتیک (BCC، سبورئیک کراتوزیس و...) استفاده کرد.
در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی، 67 بیمار مشکوک به کارسینوم سلول بازال یا خال ملانوستیک صورت به طور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. از اول تیر ماه سال 1388 لغایت خرداد ماه سال 1389 هجری شمسی به مدت 12 ماه، ضایعه بیماران با استفاده از ابزار تشخیصی درماتوسکوپی بررسی و نتایج با تشخیص پاتولوژیکی بر نمونه بیوپسی مورد مقایسه قرار گرفت.
در این مطالعه، میانگین سنی بیماران، 9/18± 5/49 سال بود که در محدوده سنی 82-24 سال قرار داشتند.25 نفر(41 درصد) از بیماران مرد و 36 نفر (59 درصد) زن بودند. معیار Asymmetry به تنهایی در 14 مورد (23 درصد) از بیماران، معیار Blue-white structures به تنهایی در 1 مورد (6/1درصد) وجود داشت. معیار Atypical network به تنهایی در هیچ یک از بیماران وجود نداشت. در 27 مورد (6/46 درصد) از بیماران تشخیص خالهای ملانوسیتیک، 28 مورد (3/48 درصد) کارسینوم سلول بازال و 3 مورد (2/5 درصد) تشخیص mixed گذاشته شد که ارتباط بین جنسیت بیماران و تشخیص درماتوسکوپیک در بیماران از لحاظ آماری معنی دار بود (0001/0=P). در مورد کارسینوم سلول بازال حساسیت و ویژگی روش درماتوسکوپی به ترتیب 100 درصد و 97 درصد است ودر موردخالهای ملانوسیتی 96.4 و97 درصد می باشد.
نتایج این مطالعه گویای آن است که حداقل اهمیتی که می توان برای درماتوسکوپی در نظر گرفت این است که هرچند در حال حاضر نمی توان آنرا بعنوان جایگزین پاتولوژی در تعیین بدخیم یا خوش خیم بودن ضایعات قرار داد، ولی می توان از آن در بالا بردن دقت تشخیص بالینی و سوق دادن ضایعات بدخیم missed شده به طرف بررسی پاتولوژیکی و حتی در ارزیابی بعدی ضایعات مشکوک یا عود کننده بهره جست.