تغییر پروفایل اسیدهای چرب بافت چربی اپیکارد در خرگوشهای تغذیه شده با رژیم غذایی پر کلسترول

یافته های اخیر نشان داده است که شرایین کرونری فاقد بافت چربی اپیکارد، علیه پیشرفت آترواسکلروزیس محافظت شده هستند، بطوریکه بافتهای چربی با خاصیت آتروژنیکی بالا، میزان تبادل بالایی از اسیدهای چرب، با دیواره شرایین مجاور خود را دارند. همچنین گزارش شده که ترکیب چربی های رژیم غذایی، تنوع و مقدار اسیدهای چرب در بافت چربی را تعیین می کند. با توجه به خاصیت آتروژنیکی متفاوت اسیدهای چرب گوناگون، در مطالعه حاضر تاثیر رژیم غذایی غنی از کلسترول بر الگوی اسیدهای چرب بافتهای چربی اپیکارد در خرگوشها مورد بررسی قرار گرفت.
16 خرگوش سفید نیوزیلندی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه کنترل رژیم استاندارد (نرمال) دریافت کرد، در حالیکه گروه آزمایش با رژیم غذایی غنی از کلسترول طی دو ماه تغذیه شد. در پایان خرگوشها بیهوش و 1 الی 5 میلی گرم بافت چربی اپیکارد جدا گردید و ترکیب اسیدهای چرب بافتهای چربی به روش گاز کروماتوگرافی تعیین مقدار شدند.
رژیم غذایی با کلسترول بالا، موجب افزایش معنی دار LDL و تری گلیسرید و کاهش معنی دار HDL گردید. بعد از دو ماه در بافت چربی اپیکارد، اسیدهای چرب 16:0، t18:1 و SFA افزایش معنی دار (05/0>P) نشان داد، در حالیکه اسیدهای چرب 12:0، 18:1، 18:2، 18:3، MUFA، PUFA، ω3، ω6 یک کاهش معنی داری (05/0>P) داشت.
مصرف رژیم غذایی غنی از کلسترول در طی دو ماه موجب افزایش معنی دار اسیدهای چرب آتروژن و کاهش معنی دار اسیدهای چرب ضد آتروژن در بافت چربی اپیکارد می گردد.