شناسایی و تحلیل سازوکارهای توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل سازوکارهای توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران انجام گرفت. به لحاظ روش پژوهش، این تحقیق از نوع تحقیقات تحلیلی- تبینی محسوب می شود. جامعه آماری تحقیق را 170 نفر از محققان مراکز و موسسات تحقیقات ملی کشاورزی تشکیل می دادند که با توجه به جدول کرجسی و مورگان، تعداد 120 نفر از آنان از طریق نمونه گیری تصادفی ساده برای انجام تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده گردید. اعتبار (روایی) پرسشنامه با نظر پانل متخصصان و صاحبنظران در زمینه موضوع مورد پژوهش مورد تایید قرار گرفت. برای تعیین قابلیت اعتماد (پایایی) ابزار تحقیق پیش آزمون انجام گرفت که مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برای هر یک از مقیاس های اصلی پرسشنامه در حد مناسب (بالای 75/0) بود. نتایج کسب شده از تحلیل عاملی نشان داد که سازوکارهای توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران در شش عامل رسانه ای و اطلاع رسانی، آموزشی و توسعه حرفه ای، تسهیم مقررات و قانونگذاری، سیاستگذاری و حمایتی، تامین مالی و نهادسازی و زیرساختی قرار می گیرند که این شش عامل در مجموع در حدود 6/68 درصد واریانس را تبیین می نمایند.