مقایسه سطح سرمی ویتامین D کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ یک و کودکان غیر دیابتی

ویتامین D تنها ویتامینی است که بصورت هورمون در بدن عمل می کند و توزیع بیش از دویست ژن در بدن را کنترل می کند. کمبود این ویتامین سنتز و ترشح انسولین در انسان را مختل می کند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی ویتامین D3 در کودکان مبتلا به دیابت قندی نوع 1 و ارتباط آن با HbA1c بوده است.
در یک مطالعه تحلیلی، سطح سرمی ویتامین D در50 کودک مبتلا به دیابت قندی نوع 1 با 50 کودک سالم که از نظر سن، قد، وزن و جنس با گروه اول همسان بودند مقایسه گردید. در گروه مورد، همبستگی بین سطح سرمی ویتامین D3 و HbA1c نیز ارزیابی شد.
میانه سطح سرمی ویتامین D3 در گروه بیماران بطور معنی داری کمتر از گروه سالم بود (05/31 میلی مول در لیتر با 60/25=IQR در برابر 42 میلی مول در لیتر با 65/21=IQR؛ 01/0=P). در گروه دیابتی 19 بیمار (38%) دچار کمبود ویتامین D3 و 31 بیمار (62%) با سطح ناکافی ویتامین D3 بودند؛ در حالی که در گروه غیردیابتی، 9 کودک (18%) دچار کمبود ویتامین D3 و 41 کودک (82%) با سطح ناکافی ویتامین D3 بودند (03/0=P). همبستگی معنی داری بین سطح سرمی ویتامین D3 و HbA1c وجود نداشت (06/0=rho، 70/0=P).
کودکان مبتلا به دیابت قندی نوع یک در مقایسه با کودکان سالم سطح سرمی ویتامین D کمتری دارند. این کاهش در سطح ویتامین D رابطه ای با کنترل گلیسمیک ندارد.