بررسی نگرش و میزان آگاهی دانشجویان از روش درمانی رحم جایگزین

پیام:
چکیده:
مقدمه
رحم جایگزین یکی از روش های بحث انگیز درمان ناباروری است که بکارگیری آن لازمه شناسایی نگرش و میزان آگاهی عموم جامعه و افرادی است که به نوعی با ناباروری ارتباط دارند. لذا از آنجایی که رشته های مامایی، پزشکی، روانشناسی و حقوق بیش از سایر رشته ها، درگیر مسائل مربوط به این روش هستند، مطالعه حاضر با هدف نگرش و آگاهی دانشجویان این رشته ها در مورد روش درمانی رحم جایگزین انجام شد.
روش کار
مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی پیمایشی از نوع مقطعی است که در سال 1388 بر روی 200 نفر از دانشجویان پزشکی، مامایی، روانشناسی و حقوق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و دانشگاه اصفهان انجام شد. نمونه گیری به روش سهمیه بندی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسی آگاهی (7 سوال) و نگرش دانشجویان (یک سوال جهت نگرش کلی و 21 سوال در 5 بعد روانی، شرعی- قانونی، فرهنگی، مالی و مقبولیت روش) بود. در بخش آگاهی، مجموع نمرات کمتر از 3 به عنوان آگاهی کم و نمره بیشتر از 5 به عنوان آگاهی خوب در نظر گرفته شد. در قسمت نگرش نیز در صورتی که مجموع نمرات در هر یک از ابعاد بیشتر از میانه بود، نگرش مثبت و نمرات کمتر از میانه به عنوان نگرش منفی در نظر گرفته شد. اطلاعات گردآوری شده با روش آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، آنالیز واریانس تک متغیره و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها
دانشجویان رشته مامایی (5/89%) و پزشکی (8/88%) بیشترین نگرش مثبت را نسبت به روش درمانی رحم جایگزین داشتند. بر اساس آزمون کای اسکوئر، نگرش دانشجویان رشته های مختلف نسبت به رحم جایگزین، در ابعاد مختلف تفاوت معناداری با یکدیگر نداشت (08/0=p). نمره آگاهی دانشجویان رشته حقوق 84/1 ± 35/3، رشته روانشناسی بالینی 89/1 ± 70/3، رشته پزشکی 58/1 ± 28/4 و رشته مامایی 56/1 ± 44/4 بود که تفاوت معناداری در میانگین نمره آگاهی آنها مشاهده شد (001/0>p).
نتیجه گیری
به طور کلی دانشجویان رشته های مختلف، نگرش مثبتی نسبت به رحم جایگزین داشته و آن را پذیرفته اند، اما علی رغم این امر، میانگین نمره آگاهی آنها از این روش درمانی در حد متوسط بود.
زبان:
فارسی
در صفحه:
8
لینک کوتاه:
magiran.com/p1046230 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!