تاثیر اختلالات گلوکز ناشتا روی فاکتورهای عملکرد اندوتلیال و شاخص های بیوشیمیایی در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک

اختلال عملکرد اندوتلیال مشخصه مراحل اولیه بیماری های قلبی و عروقی بوده. که در شرایط فشار خون بالا، اختلالات لیپیدی و مقاومت به انسولین مشخص می شود. مقاومت به انسولین از مشخصه های اختلالات متابولیکی و اختلال عملکرد اندوتلیال می باشد. در این مطالعه هدف بررسی تاثیر اختلالات گلوکز روی بیومارکرهای عملکرد اندوتلیال و شاخص های بیوشیمیایی در بیماران سندرم متابولیک می باشد.
80 بیمار مبتلا به سندرم متابولیک (MS) طبق معیار Adult Treatment Panel III انتخاب شدند. همین افراد به دو گروه، بیماران MS دارای قند خون ناشتای (FBS) ≤ mg/dl 100 (36 نفر) و FBS < mg/dl 100 (44 نفر) تقسیم شدند. جهت بررسی عملکرد اندوتلیال از سنجش ICAM-1، اندوتلین –1، E - سلکتین، NO2- و NO3- استفاده شد.
میانگین سن بیماران MS با قند ≤ 100 mg/dl: 82/8 ± 58/51 سال بیشتر از بیماران MS با قند < mg/dl 100: 46/10± 77/46 سال (031/0= (P بود. ولی در HDL-c، کلسترول و LDL-c تفاوت معنی داری نداشتند. مقدار E - سلکتین بیماران MS با قند mg/dl ≤ 100 ng/ml: 81/4± 67/11 به طور معنی داری بیشتر از بیماران MS با قند < mg/dl 100، ng/ml 41/4 ± 61/9) 049/0 (p= است. مقدار ICAM-1 و اندوتلین –1 دو گروه با هم تفاوت معنی داری نداشتند (05/0< p). در بیماران با قند ≤ mg/dl 100: مقدار NO3- 30/6 ± 96/16 و مقدار NO2- 67/4 ± 85/15 uM به طور معنی داری کمتر از بیماران با قند < mg/dl 100: مقدار NO3- 81/10± 25/21 uM (039/0 p=) و مقدار NO2- 41/7± 65/ 19 uM (010/0 p=) است.
در بیماران MS دارای FBS بالا، E - سلکتین بالاتر بوده و این عامل احتمالا باعث اختلال عملکرد اندوتلیال می شود. احتمالا اختلالات تحمل گلوکز می تواند در کاهش NO2- و NO3- در مبتلایان به MS دخیل باشد.