تحلیل رضایتمندی فراگیران از دوره های آموزش ضمن خدمت بر مبنای مدل تحلیل اهمیت- عملکرد

در عصر حاضر، آموزش از طریق بهبود دانش و مهارت های منابع انسانی، از نقشی تحول آفرین برخوردار شده است. این امر، مستلزم کیفیت گرایی و توجه به رضایتمندی فراگیران از دوره های آموزشی است. هدف کلی پژوهش حاضر، توسعه روش شناسی تضمین کیفیت در آموزش منابع انسانی است؛ برای تحقق هدف فوق، تلاش شده برمبنای رویکرد نظری کیفیت خدمات، مولفه های کیفیت در آموزش منابع انسانی شناسایی شوند و با تمرکز بر مفهوم رضایتمندی مشتری؛ در چارچوب مولفه های مذکور و سیستم تحلیلی مدل تحلیل اهمیت-عملکرد، روش نوینی برای تضمین کیفیت در آموزش منابع انسانی ارائه گردد. پژوهش حاضر از نوع تحقیق آمیخته اکتشافی است که در آن، داده های کیفی و کمی مورد نیاز، از طریق مصاحبه و پرسشنامه، جمع آوری می گردد. در این راستا، تعداد 94 نفر از شرکت کنندگان دوره های آموزشی مرکز آموزش شرکت مخابرات ایران، به عنوان نمونه، در این تحقیق شرکت نمودند. در تحقیق حاضر برای تحلیل داده ها، از روش های کیفی و همچنین روش های آماری شامل ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن، ضریب تعیین، آزمون t همبسته و فرمول نمره افتراقی، استفاده به عمل آمد. در نتیجه این پژوهش، 40 مولفه کیفیت در آموزش منابع انسانی، شناسایی شد و بر اساس این مولفه ها و ماتریس IP، الگویی عملیاتی برای آسیب شناسی رضایتمندی فراگیران از دوره های آموزش ضمن خدمت، ارائه گردید.