بررسی اثرات ضد دردی مهارگر انتخابی نیتریک اکساید سنتاز القایی به تنهایی و همراه با ایمی پرامین در موش سوری با عصب سیاتیک بسته شده به روش صفحه داغ

مکانیسم های دخیل در ایجاد دردهای نوروپاتیک به خوبی شناخته نشده است. با توجه به کاهش اثر بخشی اپیوئید ها در کنترل دردهای نوروپاتیک، این مطالعه به منظور بررسی اثر مهار گر انتخابی نیتریک اکساید سنتاز القایی (آمینوگوانیدین) به تنهایی و در مصرف توام با ایمی پرامین در مدل عصب سیاتیک بسته شده در موش سوری به روش صفحه داغ صورت پذیرفت.
تعداد 64 سر موش سوری نر به صورت تصادفی در گروه های 8تایی دریافت کننده آمینوگوانیدین، ایمی پرامین، سالین و آمینوگوانیدین به همراه ایمی پرامین تقسیم و تحت مطالعه قرارگرفتند. در روز آزمون (14 روز بعد از بستن عصب سیاتیک)، در هر یک از گروه های مورد مطالعه تجویز ترکیبات مورد نظر به صورت داخل صفاقی انجام شد. بررسی اثر ضد دردی با استفاده از آزمون صفحه داغ در زمانهای قبل از تزریق، 30، 60، 90 و 120 دقیقه پس از تزریق انجام شد.
پس از گذشت 14 روز از بستن عصب سیاتیک، میزان حساسیت به درد و تحریک پذیری حیوان بالا رفت. آمینوگوانیدین که خود در موشهای با عصب سیاتیک بسته شده اثر ضددردی مناسبی را در دوزهای 50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم ایجاد نموده، در مصرف توام با ایمی پرامین نیز اثر ضددردی آن را افزایش داده است.
نتایج به دست آمده، احتمال دخالت نیتریک اکساید سنتاز القایی در ایجاد درد نوروپاتی و هایپرآلژزی حرارتی را قوت می بخشد. انجام مطالعات بیشتر در مورد سایر مکانیسمهای مرتبط با درد نوروپاتیک ضرورت دارد.