بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی در ایزوله های جداشده از عفونت های خون و ادراری نوزادان در بخش مراقبت ویژه بیمارستان امام حسین شهر تهران

عفونت ها از بزرگ ترین عوامل مرگ و میر در نوزادان به خصوص در کشور های در حال توسعه هستند.استفاده و تجویز نا مناسب آنتی بیوتیک ها می تواند در بروز مقاومت و گسترش عفونت نقش داشته باشد. لذا هدف ما در این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی میان ایزوله های جدا شده در نوزادان مبتلا به عفونت خون و ادرار بستری در بخش مراقبت ویژه (NICU) بیمارستان امام حسین شهر تهران می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی طی7ماه بر روی 120نمونه های خون و ادرار از بخش NICU بیمارستان امام حسین انجام شد. پس از تلقیح نمونه های خون در محیط BHI و انکوباسیون 24 ساعته، بهمراه نمونه های ادرار جهت جداسازی باکتری ها برروی محیط های بلاد و مک کانکی اگار کشت و برای تایید گونه از روش های فنوتیپی و بیوشیمیایی استفاده و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها به روش کربی بائر انجام گردید.
از 120 نوزاد با علائم بالینی مشکوک، 115 ایزوله (8/95%) را ارگانیسم های گرم منفی و 5 ایزوله (2/4%) را ارگانیسم گرم مثبت تشکیل دادند.کلبسیلا پنومونیه (1/39%) و انتروباکتر کلوآکه (8/21%) شایع ترین ارگانیسم های گرم منفی بودند. هر 5 ایزوله گرم مثبت را استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس تشکیل دادند.بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی در بین ارگانیسم های گرم منفی به سیپروفلوکساسین (91%) و در بین گرم مثبت ها به ونکومایسین(80%) مشاهده شد.
نتایج بدست آمده نشان می دهد بیشترین آلودگی در بخش NICU ناشی از باسیل های گرم منفی بوده و سیپروفلوکساسین موثرترین آنتی بیوتیک جهت درمان می باشد.