ارائه الگویی ساختاری برای رابطه خودکارآمدی، شایستگی ها و تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی با کیفیت تدریس آنان

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی، شایستگی ها و تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با کیفیت تدریس آنان بود. جامعه آماری شامل 2181 نفر از اعضای هیئت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک بودند که از بین آنها با روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ایطبقه ای تعداد 436 نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخته سنجش کیفیت تدریس با 27 عبارت در مقیاس لیکرت و آلفای کرونباخ 861/0، پرسشنامه تعهد سازمانی مه یر و آلن و پرسشنامه خودکارآمدی معلمان شوارتزر و همکاران و پرسشنامه محقق ساخته سنجش شایستگی های استادان با 13 عبارت و ضریب آلفای کرونباخ 866/0 بود. در این پژوهش برای مشخص کردن سهم عوامل خودکارآمدی، شایستگی ها و تعهد سازمانی استادان بر کیفیت تدریس از مدلسازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی با ضریب 28/0، تعهد سازمانی با ضریب 23/0 و شایستگی های استادان با ضریب 32/0 به صورت مستقیم رابطه مثبت و معناداری باکیفیت تدریس دارند. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین تعهد سازمانی و خودکارآمدی آنان با ضریب 17/0، خودکارآمدی و شایستگی ها با ضریب 36/0 و تعهد سازمانی و شایستگی ها با ضریب 15/0 بود.