رابطه بین سن گوسفند وتغییر ساختمان های مختلف کیست هیداتیک

طبیعتا میزان آلودگی گوسفند ان با کیست هیداتیک با افزایش سن آنها زیادتر شده و در ساختار آن تغییراتی ایجاد می شود. در این بررسی، هدف مطالعه، تعیین میزان شیوع کیست هیداتیک گوسفندان و تغییرات ساختار آن بر اساس سن آنها است.
در سال 1388، ضمن ذبح 786 راس گوسفند در کشتارگاه بابل مازندران سن آنها بر اساس دندان آوری به 6 گروه (£ 6-1) تقسیم شد. تعداد کیست ها در اعضای آلوده با چشم غیر مسلح، لمس کردن و قطعه قطعه کردن شمارش شد و حجم، قطرو تعداد پرواسکولکس های هر کیست در گروه های سنی مختلف تعیین شد.
بر حسب نتیجه بدست آمده،میزان شیوع کلی کیست هیداتیک در786 راس گوسفند آزمایش شده 2/35% بود و رابطه پارامتر های تعیین شده با کیست هیداتیک و سن معنی دار بود (01/0 p<. ) ضمنا در اندام های مختلف4/86% کیست ها با چشم غیر مسلح، 5/8% با لمس و 1/5% با قطعه قطعه کردن مشاهده شدند کیست هیداتیک ها 63- 85% بارور و 96% تعداد پرواسکولکس در گوسفندان مسن تر از 4 سال بودنتیجه گیری نهائی: طبیعتا تولید فراورده های گوسفندان مسن تر کمتر، مصرف غذای آنها زیادتر و میزان آلودگی آنهابه کیست بیشتراست یکی از روش های آسان تر، ارزان ترو موثر برای کنترل هیداتیدوزیس خارج گوسفندان مسن، وذبح آنها بدون از دست دادادن تعداد زیادی گوسفندان در گله می باشد.