رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد

رفتارهای پرخطر می توانند به افزیش میزان بیماری و مرگ و میر در دانشجویان منجر شوند. هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی با رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بوده است.
در این مطالعه توصیفی، 200 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد (100 دانشجوی دختر و 100 دانشجوی پسر) در سال تحصیلی 1390-1389 مورد پژوهش قرار گرفتند. شرکت کنندگان با روش نمونه گیری طبقه ای و در دسترس انتخاب شده و به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. از دو پرسش نامه Neo و رفتارهای پرخطر برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با روش همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.
ویژگی های شخصیتی روان رنجورخویی (45/0- = r)، موافقت (63 /0- = r) و وظیفه شناسی (69/0- = r) با رفتارهای پرخطر رابطه منفی معنی دار (01/0 p =) و ویژگی های برون گرایی (78/0= r) و باز بودن به تجربه (71/0= r) با رفتارهای پرخطر رابطه مثبت معنی دار داشتند (01/0 p =). نتایج رگرسیون خطی و سلسله مراتبی نیز نشان داد که این ویژگی های شخصیتی به طور کلی 75% از واریانس رفتارهای پرخطر را تبیین می کنند که از این میان سهم برون گرایی 60%، وظیفه شناسی 8%، روان رنجورخویی 4%، باز بودن به تجربه 1% و موافقت 2% است.
یافته های این پژوهش می تواند در ایجاد برنامه های مداخله ای برای افراد درگیر در رفتارهای پرخطر و نیز در پیشگیری از این رفتارها در افراد در معرض خطر به کار گرفته شود.