بررسی میزان شیوع و عوامل مرتبط با زمین خوردن در سالمندان بالای 55 سال شهر شیراز

یکی از شایع ترین مشکلات سالمندان، زمین خوردن است، زمین خوردن ممکن است بر بهداشت و سلامت جسمی و روحی فرد اثر بگذارد و برای جامعه و فرد یکسری مشکلات اقتصادی و اجتماعی ایجاد کند. در این مطالعه شیوع زمین خوردن در افراد کهنسال و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفت.

در یک تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و به روش مقطعی، 750 فرد کهنسال بالای 55 سال ساکن شهر شیراز (409زن، 341مرد، میانگین سنی 32/67 سال) با روش نمونه گیری آسان، در مطالعه شرکت کردند. براساس اطلاعات مورد نیاز مطالعه، یک فرم جمع آوری اطلاعات تهیه شد که شامل اطلاعاتی در مورد مشخصات کلی فرد و سابقه ی زمین خوردن در یک سال گذشته و عوامل احتمالی مرتبط با زمین خوردن بود. آنالیز داده های آماری توسط آزمون های C hi-square، Mann-Whitney و همچنین روش رگرسیون لجستیک انجام شد.

میزان شیوع زمین خوردن در این مطالعه 6/33 % برای افراد بالای 55 سال بود. 4/20% افراد فقط یک بار زمین خوردن داشتند و2/13% زمین خوردن مکرر داشتند بین زمین خوردن افراد با سن (016/0 =P)، جنسیت (0001/0> P)، قند خون بالا (008/0=P) و سرگیجه (0001/0> P) از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود داشت. اما بین زمین خوردن افراد با بیماری سیستم عصبی، بیماری روماتیسمی، فشار خون بالا، آرتروز، بیماری قلبی، استفاده از عصا و استفاده از عینک از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود نداشت.(05/0=P) و پوکی استخوان (024/0=P) وجود داشت. همچنین استفاده از عصا (023/0=P) و آرتروز (0/048=P) با زمین خوردن همراه با آسیب ارتباط داشتند.

نتایج حاصل از مطالعه فوق بیانگر این مطلب است که یک سوم افراد بالای 55 سال مقیم جامعه در طی یک سال زمین افتادن را تجربه می کنند و عواملی از جمله قند خون بالا و سرگیجه خطر زمین خوردن را در سالمندان به طور چشمگیری افزایش می دهند. با برنامه ریزی جهت کنترل این عوامل می توان میزان زمین خوردن کهنسالان و عوارض و مشکلات بعد از آن را کاهش داد.