فهرست مطالب

فصلنامه سالمند
پیاپی 28 (بهار 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/02/22
  • تعداد عناوین: 8
|
  • وحید نجاتی، سارا ایزدی نجف آبادی، اتلا شجاع، مهروز جوادی، فاطمه رضایی صفحه 7
    مقدمه و هدف
    افتادن یک مشکل اصلی در سیستم های مراقبتی است و حدود 30% سالمندان، سالانه افتادن را یکبار یا بیشتر تجربه می کنند. عملکرد شناختی بعنوان یکی از ریسک فاکتورهای کلیدی در افتادن سالمندان محسوب می شود. در این مطالعه سعی بر آن داریم که وضعیت سلامت عمومی و شناختی سالمندان با و بدون سابقه ی افتادن را مقایسه کنیم.
    روش
    در این مطالعه 22 سالمند بدون سابقه ی افتادن (15 مرد و 7 زن) با 31 سالمند با سابقه ی افتادن (21 مرد و 10 زن) توسط پرسشنامه ی سلامت عمومی و آزمون ام ام اس ای مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. آزمون تی مستقل جهت آنالیز داده ها استفاده شد.
    نتایج
    یافته ها نشان داد که نمره ی کلی سلامت عمومی (009/0=p) و مقیاس فرعی اضطراب و اختلال خواب (004/0=p) بین دو گروه تفاوت معنی داری دارند. مقایسه ی میانگین ها نشان داد که سالمندان با سابقه ی افتادن اختلال بیشتری نسبت به سالمندان بدون سابقه ی افتادن از نظر نمره ی کلی و اضطراب و اختلال خواب داشتند. نمره ی کلی سلامت شناختی در دو گروه با و بدون سابقه ی زمین افتادن تفاوت معنی داری دارد(022/0=p)، هر چند که این تفاوت در هیچ یک از مقیاس های فرعی آزمون مشاهده نشد. مقایسه ی میانگین ها نشان داد که اختلال شناختی در سالمندان با سابقه ی افتادن نسبت به سالمندان بدون سابقه ی افتادن بیشتر است.
    بحث: در این مطالعه ارتباط اضطراب و اختلال خواب با افتادن اثبات شد. اختلال در خواب می تواند با ایجاد حالت گیجی کلی منجر به افتادن شود. اضطراب و ترس از افتادن منجر به کاهش مشارکت افراد در فعالیت های فیزیکی معمول، تعادل، و افزایش خطر افتادن می شود که با روش های درمانی کاهش اضطراب می توان از افتادن پیشگیری کرد. بعلاوه احتمالا درمان های شناختی در دوران سالمندی نیز منحر به کاهش خطر افتادن می شود.
    کلیدواژگان: اختلالات شناختی خفیف، سلامت روانی، سالمند، افتادن
  • فاطمه خلیلی، شیما سام، حمید آسایش صفحه 16
    زمینه و هدف
    در سالهای اخیر، دنیا بخصوص کشورهای در حال توسعه ای نظیر ایران افزایش جمعیت سالمندی را تجربه کرده است. لذا حفظ و ارتقاء سلامت وکیفیت زندگی سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب پذیر بیش از پیش بایستی مورد توجه قرار گیرد. بدیهی است که شناسایی وضعیت سلامت سالمندان اولین گام جهت ارتقای سلامت این قشر می باشد. سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت است که کمتر در گروه سالمند مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه تعیین وضعیت سلامت معنوی سالمندان شهر اصفهان بوده است.
    روش بررسی
    این مطالعه مقطعی بر روی 230 سالمند 60 سال به بالا شهر اصفهان انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس از همه ی سطح شهر انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه ی مشتمل بر دو بخش ویژگی های دموگرافیک و ابزار سلامت معنوی Paloutzian وEllison جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد 9/70 درصد ازافراد مورد مطالعه مرد بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان مورد مطالعه 5/67 سال بوده است. میانگین نمره ی سلامت معنوی افراد مورد مطالعه 98/13± 2/95 بود که مطلوب بوده است. سالمندانی که در خانه سالمندان سکونت داشتند از سطح سلامت معنوی پایین تری نسبت به بقیه گروه ها برخوردار بودند. بین میانگین نمره ی کل سلامت معنوی با متغیرهای سطح تحصیلات (05/0 > p) و وضعیت سکونت(05/0 > p) از نظر آماری ارتباط معنی دار وجود داشت.
    نتیجه گیری
    حمایت ناشی از منابع معنوی یا مذهبی و داشتن ارتباط با قدرتی بالاتر سودمند بوده و می تواند برای بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء سلامت مفید باشد. با توجه به در نظر گرفتن سالمندان به عنوان قشر آسیب پذیرتر جامعه، نیاز به برنامه ریزی آموزشی و خدمات مشاوره ای در این زمینه احساس می گردد.
    کلیدواژگان: سلامت معنوی، سالمندان، سلامت مذهبی
  • سید جلال صدرالسادات، زهرا هوشیاری*، لیلا صدرالسادات صفحه 24

    هدف از انجام پژوهش حاضر ساخت و هنجاریابی مقیاس درجه بندی جهت شناسایی استروسورهای سالمندی است. روش اجرا بدین صورت بود که چک لیستی شامل عوامل استرس زا در دوره سالمندی از چند منبع شامل مقیاس های درجه بندی سنجش استرس، چک لیست های مربوط به مسائل سالمندی، پرسشنامه ها، منابع مکتوب، مصاحبه با سالمندان و همچنین استفاده از نظر متخصصان شامل 100 آیتم جمع آوری و پس از مطالعه متخصصان به 45 آیتم تقلیل و پس از اجرای پایلوت به 40 آیتم رسید و سپس در قالب یک مقیاس درجه بندی و همچنین پاسخ بلی و خیر تنظیم شد. جامعه پژوهش حاضر کلیه سالمندان بالاتر از 60 سال هستند که در سال 1391 از خدمات بیمه استفاده می کنند. از این جامعه،300 سالمند به روش هدفمند انتخاب و با کمک مقیاس مذکور مورد مصاحبه قرار گرفتند. پس از دو هفته 30 نفر از سالمندان مذکور مجددا با همین مقیاس،پرسشنامه GHQ و همچنین مقیاس سنجش هولمز و راهه مورد آزمون قرار گرفتند. یافته های پژوهش و تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد مقیاس نهایی دارای 6عامل است که مجموعا 68.47 در صد ازواریانس کل مقیاس را تبیین می کنند.محتوای مقیاس مورد تایید متخصصان و روایی سازه مقیاس با استفاده از ضریب همبستگی حاصل بین نمرات مقیاس و خرده مقیاس های GHQ تایید کننده روایی مقیاس است. آلفای کرونباخ کل مقیاس برابر با 95/0 و ضریب پایایی به روش اسپیرمن- براون 84/0، به روش باز آزمون 79/0 و با استفاده از فرم مشابه (هولمز و راهه) برابر با 81/0 است. نقاط برش حاصل افراد را در 5 گروه دارای استرس بسیار کم، کم، متوسط، شدید و بسیار شدید تقسیم می کند، که توزیع افراد در هر طبقه منطبق با توزیع نظری نرمال می باشد، در نتیجه مشخصات روان سنجی و همچنین نقاط برش حاصل استفاده همراه با اطمینان مقیاس را در موقعیت های پژوهشی توصیه می کند.

    کلیدواژگان: مقیاس درجه بندی، ساخت آزمون، هنجاریابی، استرسور های دوره سالمندی، سالمندان
  • اعظم قربانی، تکتم کریم زاده، یاسین آزاد منش صفحه 33
    مقدمه
    وضعیت تغذیه در سالمندی موضوع مهمی است که در کشورهای در حال توسعه به آن توجه کمی شده است. وضعیت تغذیه وابسته به ارتباط بین عوامل فردی و محیطی است و بر میزان مرگ، ناتوانی و کیفیت زندگی سالمندان تاثیر بسزایی دارد. لذا، این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تغذیه سالمندان بستری در مراکز آموزشی- درمانی شهر قزوین انجام شد تا با شناخت عوامل موثر در این امر، اقدامات لازم برای ارتقاء سلامت سالمندان انجام گیرند.
    روش بررسی
    این مطالعه مقطعی بر روی 233 سالمند (151 زن و 171 مرد) با سن بالاتر از 60 سال که در دو مرکز آموزشی- درمانی شهر قزوین بستری شده بودند، انجام شد. وضعیت تغذیه با استفاده از پرسش نامه MNA ارزیابی شد. افراد بر اساس نمره این پرسش نامه به گره های دچار سوء تغذیه، در معرض سوء تغذیه و بدون سوء تغذیه طبقه بندی شدند.
    یافته ها
    در میان سالمندان مورد بررسی، 8/29% دارای وضعیت تغذیه مناسب بودند. 4/13% دچار سوء تغذیه و 95/42% در معرض سوء تغذیه بودند. تعداد افراد دچار سوء تغذیه در زنان بالاتر از مردان بود (8/25% در مقابل 2/7%، 001/0>P)؛ در حالی که میانگین شاخص توده بدنی در زنان بالاتر از مردان بود. وضعیت تغذیه با سن، شاخص توده بدنی، دور کمر و نسبت دور کمر به باسن ارتباط معنی داری داشت و عدم توانایی خروج از منزل، زندگی مستقل و مصرف روزانه مرغ و ماهی یا گوشت از عوامل خطر برای اختلال تغذیه شناخته شدند.
    نتیجه گیری
    این مطالعه میزان بالای سوء تغذیه را در سالمندان بستری در بیمارستان نشان داد و ارزیابی وضعیت تغذیه در این افراد با استفاده از پرسش نامه MNA می توان به شناسایی این افراد و درمان جهت بهبود وضعیت آنها کمک کند.
    کلیدواژگان: وضعیت تغذیه، سالمندان، بستری
  • مرتضی حاجی نیا، احمد دلبری، مهدی زارعی، محمد علی آبادی، علی حبیبی صفحه 41
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر مقایسه تعادل ایستا در مردان میانسال و سالمند فعال و غیر فعال بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی- مقایسه ای آزمودنی های تحقیق شامل دو گروه 55 مرد میانسال و سالمند فعال و 49 مرد میانسال و سالمند غیر فعال بودند. تعادل ایستا در آزمودنی ها با استفاده از آزمون ایستادن روی پا با چشمان باز و بسته اندازه گیری شد. سرعت(زمان) راه رفتن در آزمودنی های فعال با استفاده از آزمون پیاده روی راکپورت اندازه گیری شد. برای مقایسه تعادل ایستا با چشمان باز و بسته بین دو گروه از آزمون تی مستقل و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss16 انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که تعادل ایستا با چشمان بسته و باز در گروه فعال به طور معنادری نسبت به گروه غیر فعال بالاتر می باشد. با این حال در گروه فعال هیچگونه ارتباط معناداری بین زمان راه رفتن و میزان تعادل با چشم باز و بسته مشاهده نشد. یک همبستگی منفی و معناداری بین سن و تعادل ایستا مشاهده شد بطوریکه با افزایش سن تعادل بطور معنی داری کاهش می یافت.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه حاضر نشان داد که مردان میانسال و سالمند فعالی که بطور منظم به پیاده روی و ورزش صبحگاهی می پردازند نسبت به مردان میانسال و سالمند غیر فعال از تعادل بهتری برخوردار می باشند که این می تواند موید نقش تمرین بویژه پیاده روی در بهبود تعادل باشد. احتمال می رود که پیاده روی با اعمال اضافه بار بر روی انتقال اطلاعات از طریق بهبود سیستم های حسی سه گانه دستگاه عصبی مرکزی و همچنین سیستم حرکتی جهت حفظ تعادل، باعث بهبود تعادل شود.
    کلیدواژگان: پیاده روی، تعادل ایستا، سالمند، میانسال، فعالیت بدنی
  • حسین صافی زاده، حمیده حبیبی، روح الله زحمتکش، محمد ثمری صفحه 49
    مقدمه
    سالمندان نیز نظیر سایر گروه های سنی در حوادث دچار آسیب و مرگ و میر می شوند منتهی علی رغم شرایط خاص جسمی و تغییرات دوره سالمندی متاسفانه در برخورد با حوادث، این گروه سنی کمترمورد عنایت قرار می گیرند. هدف از این مطالعه انعکاس وضعیت سالمندان استان کرمان در رابطه با حوادث می باشد.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر از نوع مقطعی می باشد و طی آن از میان تعداد 282618 مورد حادثه ثبت شده در طی سالهای 1385 تا 1388 در استان کرمان (به استثنای شهرستان رفسنجان)، تعداد 11120 فرد 60 سال و مسن تر شناسایی شده و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از آزمون های t و کای دو استفاده گردید.
    یافته ها
    از کل افراد بررسی شده 63% مرد و 37% زن می باشند، میانگین سنی ایشان 05/69 سال (97/7±) بوده، بیشترین نوع حادثه مربوط به حوادث ترافیکی (3/25%) و پس از آن ضربه (6/18%) و سقوط (1/11%) بود. بیشترین موارد حادثه در منزل رخ داده (7/41%) و کوچه و خیابان نیز در رتبه دوم قرار دارند(2/30%). از کل آسیب دیدگان، 91 مورد مرگ (82/0%) رخ داده و مابقی زنده بوده و تحت درمان قرار گرفتند. تحلیل داده ها حاکی از آن است که خانم های آسیب دیده بطور معنی داری مسن تر از آقایان هستند(01/0 > P). همچنین افراد فوت شده نیز از سن بالاتری برخوردار بودند (01/0 > P). در حالیکه در مردان سالمند حوادث ترافیکی و خشونت بیشتر موجب آسیب شده، در خانم ها حوادثی نظیر سقوط، مسمومیت، عقرب و مارگزیدگی بیشتر رخ داده است(001/0 > P). ازنظر محل وقوع حادثه نیز در مردان بیشتر حوادث در معابر ترافیکی و محل کار و اماکن عمومی رخ داده اند منتهی در خانم ها حوادث بیشتر در منزل به وقوع پیوسته اند(001/0 > P).
    بحث: حوادث در سالمندان به دلیل تغییرات ناشی از بالا رفتن سن، بیماری های همراه و مصرف داروها دارای اهمیت ویژه ای می باشند. آموزش در رابطه با پیشگیری و ایمن نمودن محیط منزل و جامعه می تواند به کاهش آسیب های مرتبط با حوادث کمک نموده و باید مد نظر قرار گیرند.
    کلیدواژگان: حوادث، آسیب، سالمند، کرمان
  • سید صدرالدین شجاع الدین، امیر داداش پور * صفحه 56
    هدف

    تمرین در آب یکی از مهمترین فعالیت های توصیه شده به سالمندان محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی در آب بر میزان سلامت روان، ابعاد نشانه های بدنی، اضظراب و بیخوابی، کارکرد اجتماعی و افسردگی مردان سالمند بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه نیمه تجربی 30 مرد سالمند به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. ابتدا تمامی شرکت کنندگان پرسشنامه سلامت عمومی روان گلدبرگ (GHQ-28) را تکمیل نمودند. سپس گروه تجربی به مدت 6 هفته (سه جلسه در هفته) تمرین استقامتی در آب را اجرا کرده و گروه کنترل فعالیت معمول روزانه خود را اجرا نمودند. بعد از مداخله تمرینی هر دو گروه مجددا پرسشنامه را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها با استفاده از تی مستقل و همبسته اجرا گردید.

    یافته ها

    نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که تمرین استقامتی در آب تاثیر معنی داری بر سلامت عمومی روان (000/p =) و خرده مقیاس های نشانه های بدنی (000/p =)، اضطراب و بیخوابی (034/p =)، افسردگی (000/p =) و کارکرد اجتماعی (000/p =) در گروه تجربی دارد لیکن در گروه کنترل که تمرین استقامتی در آب را اجرا نکرده بودند تغییرات معنی دار نبود. همچنین نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری (001/p =) بین میانگین نمره کلی سلامت روان گروه کنترل و تجربی پس از مداخله تمرینی وجود دارد.

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تمرین استقامتی در آب در ارزیابی روانشناختی سالمندان نسبت به سلامت عمومی روان، اضطراب و بیخوابی، نشانه های بدنی، کارکرد اجتماعی و افسردگی نقش مثبت و اثر گذاری دارد.

    کلیدواژگان: تمرین استقامتی در آب، مردان سالمند، سلامت عمومی روان
  • علی قنبری، نسرین صالحی دهنو *، فرزانه مسلمی حقیقی، مائده ترابی صفحه 64
    مقدمه

    یکی از شایع ترین مشکلات سالمندان، زمین خوردن است، زمین خوردن ممکن است بر بهداشت و سلامت جسمی و روحی فرد اثر بگذارد و برای جامعه و فرد یکسری مشکلات اقتصادی و اجتماعی ایجاد کند. در این مطالعه شیوع زمین خوردن در افراد کهنسال و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفت.

    روش بررسی

    در یک تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و به روش مقطعی، 750 فرد کهنسال بالای 55 سال ساکن شهر شیراز (409زن، 341مرد، میانگین سنی 32/67 سال) با روش نمونه گیری آسان، در مطالعه شرکت کردند. براساس اطلاعات مورد نیاز مطالعه، یک فرم جمع آوری اطلاعات تهیه شد که شامل اطلاعاتی در مورد مشخصات کلی فرد و سابقه ی زمین خوردن در یک سال گذشته و عوامل احتمالی مرتبط با زمین خوردن بود. آنالیز داده های آماری توسط آزمون های C hi-square، Mann-Whitney و همچنین روش رگرسیون لجستیک انجام شد.

    یافته ها

    میزان شیوع زمین خوردن در این مطالعه 6/33 % برای افراد بالای 55 سال بود. 4/20% افراد فقط یک بار زمین خوردن داشتند و2/13% زمین خوردن مکرر داشتند بین زمین خوردن افراد با سن (016/0 =P)، جنسیت (0001/0> P)، قند خون بالا (008/0=P) و سرگیجه (0001/0> P) از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود داشت. اما بین زمین خوردن افراد با بیماری سیستم عصبی، بیماری روماتیسمی، فشار خون بالا، آرتروز، بیماری قلبی، استفاده از عصا و استفاده از عینک از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود نداشت.(05/0=P) و پوکی استخوان (024/0=P) وجود داشت. همچنین استفاده از عصا (023/0=P) و آرتروز (0/048=P) با زمین خوردن همراه با آسیب ارتباط داشتند.

    بحث و نتیجه گیری

    نتایج حاصل از مطالعه فوق بیانگر این مطلب است که یک سوم افراد بالای 55 سال مقیم جامعه در طی یک سال زمین افتادن را تجربه می کنند و عواملی از جمله قند خون بالا و سرگیجه خطر زمین خوردن را در سالمندان به طور چشمگیری افزایش می دهند. با برنامه ریزی جهت کنترل این عوامل می توان میزان زمین خوردن کهنسالان و عوارض و مشکلات بعد از آن را کاهش داد.

    کلیدواژگان: شیوع، عوامل مرتبط، زمین خوردن، سالمند
|
  • V. Nejati, S. Izadi, Najafabadi, O. Shoja, M. Javadi, F. Rezaee Page 7
    Background And Aim
    Falling is a main problem in all health systems and approximately 30% of elderly experience one or more falling every year. Cognitive function is known to be a main risk factor for elderly falling. In this study we aim to compare general health and general cognitive status in elderly with and without history of falling.
    Method
    In this study 22 elderly without history of falling (15 M، 7 FM) were evaluated and compared with 31 elderly with history of falling (21 M، 10 FM) using general health questionnaire (GHQ) and MMSE. Independent t-test is used for data analysis.
    Results
    Findings showed that differences of general health (p=0. 009)، and subtest of anxiety and sleep disorder (p=0. 004) between two groups are significant. Means comparison showed worst status in elderly with history of falling than those without in general health، sleep disorder، and anxiety. Significant difference between cognitive health score of faller and non-faller elders was seen (p=0. 022). Comparing means showed more cognitive impairment in elderly with history of falling than those without history of falling.
    Conclusion
    This study confirms relationship between anxiety، sleep disorder and falling. Sleep disorder may cause falling due to dizziness. Anxiety and fear of falling may cause limited physical activity، balance، and increased risk of falling. Therapeutic methods in reducing anxiety would avoid falling. In addition، cognitive therapy for elderly can reduce the risk of falling.
    Keywords: Mild Cognitive Impairment, Mental Health, Aged, Falling
  • Fatemeh Khalili, Shima Sum, Hamid Asayesh Page 16
    Introduction
    In the recent years world experienced an increased number of elderly population particularly in developing countries such as Iran. Considering protection and promotion of health of this vulnerable group should be more focused. This is obvious that assessing their health status is the first priority of health promotion strategy. Spiritual health is one of the health dimensions which is less concerned in this age group. This study aimed to assess distribution of spiritual health among Isfehanian elderly people.
    Methods
    This cross - sectional study was conducted among 230 Isfahanian over 60 elderly people. By convenience sampling subjects were chosen from urban area. Data was gathered by a questionnaire consisting of demographic characteristics and Palutzian & Ellison Spiritual Health Questionnaire. Dat analyzed by t test، ANOVA، correlation and multiple regression.
    Results
    Findings showed that 70. 09% of participants were male and mean of age was 67. 5. Mean score of spiritual health was 95. 02 ± 13. 98 which was in a high level. Elderly people accommodated in nursing homes had a significantly lower spiritual health status. Significant relationship was found between spiritual health، educational level and type of accommodation (P< 0. 05).
    Conclusion
    As results showed supports originated from spiritual health is beneficial and could promote quality of life and health. Considering this issue in older people as a vulnerable group is recommended.
    Keywords: Spiritual health, elderly people, religious health
  • Sayed Jalal Sadrossadat, Zahra Hooshyari, Leila Sadrossadat Page 24
    Background And Aim

    The aim of the present study is to construct and norm-find a rating scale in elderly stressors

    Material And Method

    We prepared a checklist including 100 items based on stressors scales and questionnaires، elderly problem checklists، sciences index and reference، interview with professional experts and elderly. The checklist was reduce to 45 items after review by experts and then to 40 items after initial analyses (pilot execution). Our Research population was total Elderly aged above 60 years old that had used insurance services in the year 1390. Sample sizes of 300 were selected by purposeful sampling and were interviewed by the use of target scale. 30 elderly of the sampling were retested by the target scale and test by holms and rahe scale and GHQ after 2 weeks.

    Results And Discussion

    Data analyses shows 6 factors that explain 68. 47% of the total variance. The scale validity approved by content validity and correlation between scale scores and GHQ subscales confirmed construct validity of the scale. Scales reliability estimated by variety of methods، by Cronbach’s alpha is 0. 95، by spearman brown is 0. 84، test-retest is 0. 79 and by pair form shows 0. 81. Scale’s cut off point classify elderly in 5 category in term of intensity of stress include very low، low، moderate، sever and very sever. We recommend using this scale with confidence in research and screen purpose or other situation.

    Keywords: Rating scale, Test constructing, Normalization, Elderly stressors, Elders
  • Azam Ghorbani, Dr Taktom Karimzadeh, Yasin Azadmanesh Page 33
    Objective
    Nutritional status in the elderly is an important issue in developing countries has been little attention to it. It results from complex interaction between personal and environmental factors that have a considerable effect on mortality، morbidity and quality of life of elderly people especially the hospitalized ones. The aim of this study was to investigate nutritional status in elderly hospitalized patients in Qazvin Teaching Hospitals and know Influential factors to plan appropriate programs for improving their health.
    Methods
    In this cross-sectional study 233 elderly (151 women and 171 men) aging more than 60 years، hospitalized in two hospitals in Qazvin city were studied. Nutritional status were evaluated using Mini Nutritional Assessment، The nutritional status was classified into: malnourished، risk of malnutrition and without malnutrition (adequate).
    Result
    Among the assessed elderly 29. 8% were well nourish، 13. 4% malnourished and 42. 95 at risk of malnutrition. There was more malnutrition in females compared to males (25. 8% vs 7. 2; p<0. 001) BMI<19 than BMI >=23 (62. 5% vs. 12. 6%; p<0. 001)، Statistical analysis of the studied variables showed that nutritional status were significantly associated with Age، BMI، WC and WHR
    Conclusion
    This study confirms a high prevalence of malnutrition risk in hospitalized elderly patients. The assessment of nutritional status with MNA that can facilitate evaluation of the nutritional status of elderly individuals in hospitals
    Keywords: Nutritional status, elderly patients, hospitalized
  • M. Hajinia, A. Delbari, M. Zareii, M. Ali Abadi, A. Habibi Page 41
    Objectives
    The purpose of this study was to compare the static balance in active and inactive adult and elderly men.
    Material And Methods
    55 active adult and elderly men and 49 inactive adult and elderly men participated in this cross sectional- comparative study. Static balance was measured by stork stand test with opened and closed eye. Gait velocity (time) in active subjects was measured used Rockport walk test. Independent T-test was used to compare balance with opened and closed eye between two groups. To examine correlation between static balance with age and gait velocity، Pearson correlation coefficient was used. Statistical analysis was performed using spss-16 software package.
    Results
    The results showed that balance with opened and closed eye were significantly higher in active subjects and inactive active subjects. In active subjects، there was no significant correlation between gait velocity and balance with opened and closed eye. There was significant negative correlation between static balance and age، as with increase age static balance decrease significantly.
    Conclusion
    The results indicated that active (walking and Morning sports-based) adult and elderly men have better static balance than inactive adult and elderly men، as a result of using walking training program. It is possible that walking with the overload on information transfer through Improve somatosensory systems، May improve the balance.
    Keywords: Adult, Elderly, Physical activity, Static balance, Walking
  • Dr. Hossein Safizadeh, Hamideh Habibi, Dr. Ruhollah Zahmatkesh, Mohammad Samery Page 49
    Objective
    The elders just like the other age groups can be injured or dead in the cause of accident although because of their physical conditions and their age they got a little attention and care. The aim of this study was description of elderly trauma in Kerman province.
    Material And Methods
    The study was designed as a cross sectional and it examines 11120 persons that are 60 years old and above from 282618 traumatic cases registered in 2006-2009 in Kerman province (except Rafsanjan city). Data were analyzed using t-Test and Chi-Square.
    Results
    From all the examined persons 63% belongs to male and 37% belongs to female. The mean age of examined persons is 69. 05 (±7. 97) years old. The most common trauma belonged to traffic accidents (25. 3%) then it comes to Trauma (18. 6 %) and fall (11. 1 %). Most of the accidents happened in home (41. 7%)، alleys and streets (30. 2 %) in the second place. From all of the injured cases، 91 of them (0. 82%) are dead. Data assessment indicates that the injured females were elder than males (P<0. 05)، the dead injured also elder from alive persons (P<0. 01). The most common cause of the injuries in males were traffic accidents and violence، and for females were fall، poisoning، scorpion and snake bites (p<0. 001). There was significant difference in the place that accident happened for male and female (p<0. 001).
    Conclusion
    Accidents among elderly are of special importance for a number of reasons include: age related changes، preexisting conditions and drug consumption. Prevention education and implementation of safety measures at home and at community places would help reduce injuries related accidents and should be taken into consideration.
    Keywords: Accidents, Injury, ElderlyT Kerman
  • Seyyed Sadreddin Shojaeddin, Amir Ddadshpoor Page 56
    Objective

    Aquatic exercise is one of the major activities that recommend to elderly people. The purpose of this study was to examine the effects of aquatic endurance exercise on the mental health، physical symptoms، social performance، anxiety and depression of the male elders.

    Materials And Methods

    In this study، 30 male elders were selected and randomly divided into control and experimental groups. First، all subjects completed General Health Questionnaire (GHQ). Then the experimental group received 6 weeks aquatic endurance exercise (three sessions per week) for six weeks and the control group performed their daily routine activities. After the training intervention، both groups again completed the GHQ - 28. Data analysis with paired and independent samples t-test was performed.

    Results

    The results showed that aquatic endurance exercise has significant effect on mental health (p = /000)، physical symptoms (p = /000)، social performance (p = /000)، anxiety (p = /034) and depression (p = /000) of the experimental groups، while in the control group who had not participated in aquatic endurance exercises، no significant changes were observed. The results also showed that there is a significant difference (p = /001) between the average score of mental general health of experimental and control group after the exercise.

    Conclusion

    Based on this study it can be concluded that aquatic endurance exercise has a positive impact to geriatric psychiatric assessment on the mental general health، physical symptoms، social performance، anxiety and depression

    Keywords: Aquatic endurance exercise, Male elders, Mental general health
  • Ali Ghanbary, Nasrin Salehi Dehno, Farzaneh Moslemi Haghighi, Maede Torabi Page 64
    Introduction

    Falling down is one of the most common problems that involve old people. It may affect the physical، emotional and social aspects of individual’s health and may cause economical and social problems for individuals and society.

    Method

    In a cross sectional study، 750 old people with ages of 55 or more، living in the city of Shiraz (409 female، 341 male، mean ages 67/32 year) with a convenience sampling method took part in this study. A questionnaire was designed to gather the information about the history of falling down on past year، its complications and the possible associated factors. Chi square and Mann_ Witeny test and logistic regression method was used to analyze the study data.

    Result

    the prevalence of falling down was 33/6%. 20. 4% of people had single falling down and 13. 2% of them had recurrent falling down. There were significant correlations between falling down and age (P = 0/016)، sex (P<0/0001)، diabetes (P = 0/008)، vertigo (P<0/0001). However no significant correlation was found between falling down with arthritis، heart disease، nervous system disease، rheumatologic disease، hypertension and use of cane and glass. There were significant correlation between recurrent falling down and sex (P=0. 021)، vertigo (P<0/0001) and osteoporosis (P=0. 024). Also، use of cane (P=0. 023) and arthritis (P=0. 048) were associated with falling down with injury.

    Conclusion

    According to results of this study، one third of old people over 55 year living in the community experienced falling down within one year. Diabetes and vertigo increased the risk of falling down in elderly population. Planning for controlling these risk factors can reduce the rate of falling down and its associated problems and complications.

    Keywords: prevalence, factors, accidental falls, aged