معیارهای کم خطر بودن آسیب های احشاء شکمی در بیماران دچار ترومای غیرنافذ شکم

مطالعه حاضر با هدف تبیین معیارهای کم خطر بودن آسیب های احشاء شکمی در بیماران مبتلا به ترومای بلانت شکم و ترخیص سریع تر و بدون نیاز به سی تی اسکن شکم و لگن از اورژانس پایه گذاری شد.
طی سال 1389 تمامی بیماران بالغ و هوشیار مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) با ترومای بلانت شکم وارد مطالعه شده و از لحاظ علائم و نشانه های آسیب های داخل شکمی مورد با پیگیری یک ماهه ارزیابی قرار گرفتند. از آزمون کای دو جهت بررسی میزان شیوع علائم و نشانه های بالینی در بیماران با آسیب احشاء شکمی و بیماران ترخیصی استفاده شد. حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی منفی و مثبت هر یک از این فاکتورها نیز مورد بررسی قرار گرفت.
205 بیمار وارد مطالعه شدند (80% مرد و 20% زن). شیوع نشانه های بالینی آسیب شکمی، نشانه ها و علائم شکمی به طور توام، نشانه های بالینی و علائم آسیب احشاء داخل شکمی، و سه فاکتور علائم و نشانه های بالینی، هماچوری و ایندکس شوک بالای 8/0 در بیماران مبتلا به آسیب شکمی بالاتر از بیماران ترخیصی بود (0001/0>P). حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی منفی و مثبت سه فاکتور علائم و نشانه های بالینی، هماچوری و ایندکس شوک بالای 8/0 در تشخیص آسیب احشاء شکمی، به ترتیب برابر 100%، 45%، 100% و 17% بود.
یافته های مطالعه حاضر بیان می دارند می توان بیماران کم خطر با آسیب بلانت شکمی را بدون نیاز به انجام سی تی اسکن مرخص نمود.