تسکین درد بعد از عمل با شیاف دیکلوفناک و پاراستامول خوراکی در مقایسه با شیاف دیکلوفناک به تنهایی در سزارین تحت بی حسی نخاعی

سزارین از نظر شدت درد بعد از عمل در گروه اعمال جراحی متوسط تا شدید قرار می گیرد، بنابراین استفاده از یک پروتکل کنترل درد مناسب ضروری است. اهمیت این کنترل در ایجاد بی دردی و ارتباط سریعتر مادر با نوزاد است. با در نظر گرفتن توجه اخیر به استفاده از روش های چند دارویی در کنترل درد بعد از عمل و با توجه به مکانیسم متفاوت آنالژزیک دو داروی دیکلوفناک و پاراستامول، می توان فرض کرد که استفاده ترکیبی از این دو دارو می تواند موثرتر از تجویز هر کدام به تنهایی باشد.
در این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی آینده نگر دو سو کور، 95 زن داوطلب سزارین با بی حسی نخاعی به طور تصادفی در دو گروه جای گرفتند. پروتکل ضد درد برای گروه شاهد شیاف دیکلوفناک 100 میلی گرم هر 8 ساعت و برای گروه مداخله استامینوفن خوراکی 500 میلی گرم هر 6 ساعت و شیاف دیکلوفناک 75 میلی گرم هر 12ساعت بود. شدت درد به فاصله 2و4و6و8و12و24 ساعت بعد از عمل با روش سنجش بصری درد ارزیابی شد.
تعداد 51 زن با سن متوسط 02/5 ±39/30 سال به عنوان گروه مداخله و 44 زن باردار با سن متوسط 78/4±55/28 سال به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. نمره شدت درد به طور معنی داری در ساعات 2و4و6و 8و12و24 بعد از عمل در گروه مداخله کمتر از گروه شاهد بود (05/0=P). 21نفر در گروه مداخله و 28 نفر در گروه شاهد مسکن اضافی دریافت نمودند که به طور معنی داری در گروه مداخله کمتر بود (02/0P=). از نظر عوارض دارویی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت)649/0.(P= مصرف همزمان قرص پاراستامول و شیاف رکتال دیکلوفناک در مقایسه با مصرف شیاف رکتال دیکلوفناک به تنهایی سبب کاهش نمره بصری درد و کاهش مصرف مخدرها بعد از عمل سزارین می شود.