بررسی رابطه هدف در زندگی، سبک های مقابله ای با بهداشت روانی در میان دانشجویان دانشگاه ایلام
همه ما انسان ها در زندگی به دنبال راهکاری جهت افزایش سلامت روانی هستیم، پس داشتن سلامت روان لازمه زندگی سالم است. بعضی معتقدند که سلامت روان به معنای عدم اختلال روانی است. اما در روانشناسی مثبت نگر، به جای تاکید بر جنبه های آسیب شناختی، بر مسایلی چون امید، خردمندی، خلاقیت، معنویت و تفکر درباره آینده و هدف در زندگی تاکید می شود. هدف این پژوهش تعیین ارتباط هدف در زندگی، سبک های مقابله ای با بهداشت روانی در میان دانشجویان دانشگاه ایلام بود.
520 دانشجوی دختر و پسر به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. نوع مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جمعیت هدف، دانشجویان دانشگاه ایلام در سال 88-1387 بودند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه راهبردهای مقابله ای Billings و Moos، پرسش نامه هدف در زندگی Majolica و Crum bough و پرسش نامه سلامت عمومی Goldberg بود. پایایی این ابزارها در مطالعات مختلف قابل قبول گزارش شده است. از آزمون های آماری ضریب همبستگی Pearson، تحلیل واریانس یک طرفه، Turkey''s test و آزمون t جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
رابطه منفی معنی دار بین سبک مقابله ای هیجان مدار و سلامت روان مشاهده شد. همچنین بین متغیرهای سبک های مقابله ای، مساله مدار و سلامت روان، هدف در زندگی و سلامت روان رابطه مثبت و معنی داری به دست آمد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین داشتن هدف در زندگی در رشته های مختلف، سلامت روان در رشته های مختلف، سبک های مقابله ای هیجان مدار در رشته های مختلف و سبک های مقابله ای مساله مدار در رشته های مختلف، تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج حاکی از این بود که تفاوت بین دختران و پسران از نظر داشتن هدف در زندگی و سلامت روانی معنی دار نیست. اما تفاوت دختران و پسران در سبک های مقابله ای مساله مدار معنی دار است. یعنی پسران از سبک مقابله ای مساله مدار استفاده می کنند.
داشتن هدف و معنا در زندگی، نقش مهمی در پیشگیری از اختلالات روانی دارد. با عنایت به این که راهبردهای رویارویی مساله مدار، نقش مهمی در سلامت روان دارند و باعث رضایت از زندگی می شوند، می توان با آموزش این راهبردها، به ایجاد یک زندگی سالم و رضایت بخش در افراد کمک نمود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.