جایگاه مهار و خودکارآمدی عمومی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

خودکارآمدی و جایگاه مهار از جمله متغیرهای مهمی است که در سه دهه گذشته توجه محققان حیطه های مختلف را به خود جلب کرده است. هدف این مطالعه تعیین جایگاه مهار و خودکارآمدی عمومی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.
در این مطالعه مقطعی 737 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های منبع کنترل راتر و خودکارآمدی عمومی را تکمیل نمودند. داده ها با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی، تی مستقل و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
در حدود 47 درصد از دانشجویان جایگاه مهار بیرونی داشتند. میانگین نمره خودکارآمدی عمومی پسران به طور معنی داری بالاتر از دختران بود(05/0p<). به طور کلی 5/65 درصد از دانشجویان برگزاری دوره آموزشی خودکارآمدی را ضروری می دانستند.
با توجه به اهمیت جایگاه مهار درونی برای ارائه دهندگان خدمات سلامتی و از آنجا که درصد بالایی از دانشجویان جایگاه مهار بیرونی داشتند لازم است دوره های آموزشی ارتقاء خودکارآمدی و تغییر جایگاه مهار بیرونی به درونی بویژه جهت دختران دانشجو برگزار گردد.