مقایسه ی توانایی های همدلی و ذهن خوانی در زوجین متقاضی طلاق و گروه عادی

رضایت زناشویی، نتیجه ی توانایی های چندی است که مهمترین آنها توانایی تشخیص علایم و همدلی است. ذهن خوانی، یکی از توانایی های شناخت اجتماعی مغز و همدلی، توانایی فرد جهت شناسایی و پاسخدهی به حالات ذهنی دیگران است. هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت بهره مندی زوجین متقاضی طلاق از این دو توانایی در مقایسه با زوجین متمایل به ادامه ی زندگی مشترک بود. بدین منظور، طی یک پژوهش پس رویدادی، 30 زوج متقاضی طلاق و 30 زوج که تمایل به ادامه ی زندگی مشترک داشتند، به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب و از نظر همدلی و ذهن خوانی مورد آزمون قرار گرفتند. مقایسه ی میانگین نمرات دو گروه نشان داد که زوجین متقاضی طلاق از توانایی ذهن خوانی و همدلی پایین تری نسبت به گروه کنترل برخوردار بودند. با توجه به یافته های مطالعه ی حاضر می توان گفت که همدلی، پیش نیاز صمیمیت و تبادل مثبت در یک ارتباط بوده و زوجینی که از درک همدلانه ی پایین تری نسبت به یکدیگر برخوردارند، دارای رضایت زناشویی پایین تری هستند.