پاسخ پروفایل چربی و کورتیزول سرمی به یک جلسه فعالیت هوازی شدت متوسط در مردان میان سال غیر فعال

بروز بیماری های قلبی عروقی و سکته مغزی می تواند به دلیل کاهش تحرک و یا شیوه نامناسب زندگی باشد. فعالیت بدنی می تواند لیپیدها و کورتیزول سرم را تغییر دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی پاسخ پروفایل چربی و کورتیزول سرمی به یک جلسه فعالیت هوازی شدت متوسط در مردان میان سال غیرفعال بود. 30 مرد میان سال سالم غیرفعال 50-40 سال در دو گروه ورزش و کنترل داوطلب شرکت در پژوهش شدند. آزمون ورزشی هوازی با شدت65% ضربان قلب طی یک جلسه (30 دقیقه) بر روی نوارگردان برای گروه ورزش اجرا شد. از تمام شرکت کنندگان، قبل، بلافاصله و 12 ساعت پس از انجام فعالیت خون گیری به عمل آمد. غلظت کورتیزول و چربی های سرمی اندازه گیری شد. غلظت کورتیزول، تری گلیسرید، کلسترول و VLDLدر گروه ورزش بلافاصله پس از فعالیت در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (05/0P<). تفاوت معنی داری در کورتیزل و چربی های خونی آن ها در مرحله ریکاوری مشاهده نشد. اختلاف غلظت کورتیزول و چربی های خون بلافاصله پس از تمرین با حالت پایه در گروه ورزش نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد(05/0P<). اختلاف سطوح کورتیزول، کلسترول، VLDLوLDL بلافاصله پس از تمرین با حالت ریکاوری در گروه ورزش به طور معنی داری از گروه کنترل بالاتر بود (05/0P<). فعالیت هوازی شدت متوسط، با تحریک کورتیزول، غلظت چربی ها را در خون به منظور سوخت و ساز آن ها افزایش می دهد و شرایط مطلوبی برای کاهش عوامل خطرزای قلبی عروقی فراهم می سازد.