تاملی در قطعنامه 1373 شورای امنیت: تغییر ماهیت در تعهدات و الزامات حقوقی مبارزه با تروریسم

شورای امنیت به عنوان یکی از ارکان صلاحیت دار سازمان ملل متحد در حوزه قانون گذاری، به موجب منشور ملل متحد دارای اختیاراتی می باشد. اختیارات شورای امنیت در پرتو منشور ملل متحد بیشتر در رابطه با اقداماتی است که صلح و امنیت بین المللی را با تهدید مواجه می سازد. از اینرو، اختیارات قانون گذاری شورای امنیت در قالب صدور قطعنامه ها و اعلامیه ها تبلور یافته است. بنابراین یکی از مهمترین پایه های صدور اسناد فوق الذکر توسط شورای امنیت، وجود اقدامات ناقض صلح و امنیت بین المللی همچون تروریسم و احراز آنها توسط شورا می باشد. اینگونه اقدامات با صدور قطعنامه های متعدد از سوی شورای امنیت ضمن محکومیت، مورد توجه واقع گردیده است؛ هرچند به نظر می رسد در برخی از وقایع که موجب نقض صلح و امنیت بین المللی گردیده شورا فقط به صدور قطعنامه بسنده نموده و با صدور قطعنامه به نحوی از انحاء از خود رفع تکلیف نموده است. با این حال، یکی از اقداماتی که شورای امنیت در راستای اختیارات قانون گذاری صورت داده است صدور قطعنامه 1373 بوده که با توجه به مفاد مقرر در آن، نقطه عطفی در تعهدات حقوقی مبارزه با تروریسم قلمداد می شود. اما با تامل در مفاد قطعنامه مزبور می توان برداشت نمود ماهیت تعهدات و الزامات حقوقی مبارزه با تروریسم نه تنها نسبت به اسناد پیش از این تغییر ننموده، بلکه رویکرد شورای امنیت در این رابطه دچار تحولاتی شده است که به نظر می رسد تمامی این ملاحظات نشات گرفته از حوادث تروریستی 11 سپتامبر 2001 می باشد.