تاثیر اسانس آویشن شیرازی بر پاسخ های ایمنی و طول دوره دفع ویروس در مدفوع جوجه های گوشتی ایمن شده با واکسن های زنده بیماری نیوکاسل

اسانس گیاه آویشن شیرازی (Zataria multiflora) دارای اثرات تعدیل کننده ایمنی می باشد و هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر اسانس این گیاه بر پاسخ های ایمنی ناشی از تجویز واکسن های زنده نیوکاسل در جوجه گوشتی و طول دوره دفع سویه ویروس واکسن در مدفوع می باشد. 180 جوجه از هر دو جنس به 6 گروه مساوی تقسیم شدند: گروه 1: غیر واکسینه، گروه 2: واکسینه، گروه 3: واکسینه + لوامیزول 150 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه با گاواژ، گروه 4: واکسینه + اسانس آویشن شیرازی 1/0 گرم بر کیلوگرم روزانه زیر جلدی، گروه 5: واکسینه + اسانس آویشن شیرازی 2/0 گرم بر کیلوگرم روزانه زیر جلدی و گروه 6: واکسینه + اسانس آویشن شیرازی 4/0 گرم بر کیلوگرم روزانه زیر جلدی. پرندگان با واکسن B1 واکسینه شده و پس از 10 روز واکسن لاسوتا تجویز گردید. لوامیزول و اسانس آویشن شیرازی به ترتیب برای 10 و 5 روز پشت سرهم پس از واکسن B1 تجویز شدند. در روزهای 0، 7، 14، 28 و 35 پس از واکسن دوم آزمون مهار هماگلوتیناسیون (HI) انجام شد. پاسخ های ایمنی سلولی با انجام آزمون ازدیاد حساسیت تاخیری (DTH) 14 روز پس از واکسن دوم سنجیده شدند. در طی 15 روز پس از واکسن دوم نمونه های مدفوع هر سه روز یک بار جمع آوری شده و شناسایی ویروس با آزمون RT-PCR انجام پذیرفت. تجویز اسانس آویشن شیرازی سبب افزایش تیتر آنتی بادی به صورت وابسته به دوز و در سطحی بالاتر از لوامیزول و سرکوب واکنش DTH گردید. تاثیر اسانس آویشن شیرازی در دوز 1/0 گرم بر کیلوگرم در کوتاه کردن دوره دفع ویروس در مدفوع مشابه لوامیزول بود، حال آنکه مقادیر بالاتر اثر کاهنده قوی تری ایجاد نمودند. در کل، اسانس آویشن شیرازی در جوجه های واکسینه شده با واکسن های زنده نیوکاسل موجب تحریک پاسخ های ایمنی هومورال و کوتاه شدن دوره دفع ویروس در مدفوع می شود، در حالی که پاسخ های ایمنی سلولی را سرکوب می نماید.