مقایسه سبک های دفاعی در بیماران مبتلا به سرطان سینه با گروه غیربالینی

مکانیسم های دفاعی، مسئولیت محافظت از (من) در برابر ناملایمات، اضطراب ها و کاستی های محیطی و درونی را بر عهده دارند و تحت تاثیر سازه های مختلف شخصیتی ممکن است کنش وری بهنجار یا نابهنجار داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مکانیسم های دفاعی بیماران مبتلا به سرطان سینه و گروه غیربالینی انجام گرفت.
این پژوهش – چه از لحاظ گستردگی و چه از لحاظ موضوع – از معدودترین پژوهش هایی بود که در آن برخی از عوامل روانی در مبتلایان به سرطان سینه بررسی و همسو با نظریات قبلی مبنی بر ارتباط تنگاتنگ مولفه های روانی و بیماری های جسمانی، این نتیجه دست آمد که مبتلایان به سرطان سینه از مکانیسم هایی استفاده می کنند که نظریه پردازان روان پویشی آنها را دریچه ای به سوی نابهنجاری جسمی و روانی می دانند.
نتایج نشان داد که میانگین مکانیزم های دفاعی نابالغ و نوروتیک در گروه مبتلا به سرطان سینه به طور معناداری بیشتر از جامعه غیربالینی است و در مقابل میانگین مکانیزم های دفاعی بالغ در جامعه غیربالینی بیشتر از افراد مبتلا به سرطان سینه بوده است.
در این پژوهش 246 نفر از مبتلایان به سرطان سینه و 204 نفر از دانشجویان به عنوان نمومه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه DSQ بود.