تاثیر گاماآمینوبوتیریک اسید بر عملکرد و برخی پارامترهای خونی اردک های چری والی در شرایط استرس گرمایی

گاماآمینوبوتیریک اسید که یکی از نوروترانسمیترهای مهارکننده می باشد، توانایی کاهش شدت اثرات استرس را نیز دارا می باشد. در بیشتر مناطق چین استرس حرارتی به عنوان تهدیدی جدی در صنعت پرورش اردک شناخته شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی عملکرد و متابولیت های پلاسمایی اردک هایی که در معرض گرما بوده اند، طرح ریزی گردید. بدین منظور تعداد 2000 قطعه اردک از سن 19 روزگی به طور کاملا تصادفی به دو گروه آزمایشی تقسیم شدند که در هر گروه 5 تکرار قرار داشت. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه و همچنین جیره پایه به همراه 100 میلی گرم در کیلوگرم گاماآمینوبوتیریک اسید بودند و تا سن 42 روزگی در اختیار پرندگان قرار گرفتند. دمای محیط نگهداری پرندگان در طول آزمایش (سن 19 تا 42 روزگی) در دامنه 5/3 ± 7/29 درجه سانتیگراد بود. در طول آزمایش عملکرد پرنده ها و دمای مقعد آن ها در روزهای 19، 32 و 42 ثبت گردید. نمونه های پلاسما نیز در سن 42 روزگی جمع آوری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که جیره های حاوی گاماآمینوبوتیریک اسید اثر معنی داری بر دمای مقعد اردک ها نداشته است، اما مصرف خوراک را کاهش داده است (P<0.05). همچنین تفاوتی در نرخ بقا، وزن بدن و درصد لاشه مشاهده نشد. با این حال گاماآمینوبوتیریک اسید بازدهی مصرف خوراک (P<0.05) و غلظت گلوکز پلاسما (P<0.05) را کاهش داد. با این حال غلظت تری گلیسرید و اسیدهای چرب آزاد پلاسما در پرندگانی که با جیره حاوی گاماآمینو بوتیریک اسید تغذیه شده بودند، افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05). از نظر آماری اختلاف معنی داری از نظر غلظت گاماآمینوبوتیریک خون، کبد و کلیه در گروه های آزمایشی مشاهده نشد. اما در مغز گروهی که گاماآمینوبوتیریک دریافت کرده بودند افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05). با توجه به نتایج به دست آمده می توان پیشنهاد کرد که در شرایط استرس گرمایی افزودن 100 میلی گرم گاماآمینوبوتیریک در کیلوگرم به جیره اردک ها، می تواند مصرف خوراک را کاهش داده و موجب تحریک بسیج چربی ها از بافت های چربی شده که ممکن است از این طریق اثرات مضر استرس گرمایی در صنعت پرورش اردک را کاهش دهد.