بررسی تغییرات تراکم عدسی چشم با دستگاه پنتاکم به دنبال کراس لینکینگ قرنیه در بیماران مبتلا به قوزقرنیه

بررسی تغییرات تراکم عدسی بیماران مبتلا به قوزقرنیه، شش ماه پس از انجام کراس لینکینگ قرنیهروش پژوهش: این مطالعه به صورت نیمه تجربی صورت گرفت. گروه مورد شامل چهل بیمار مبتلا به قوزقرنیه پیش رونده که مورد جراحی کراس لینکینگ (CXL) قرار گرفته بودند و گروه شاهد شامل سی و شش بیمار مبتلا به قوزقرنیه که پیش رفت بیماری آن ها متوقف شده و مورد جراحی CXL قرار نگرفتند، بود. سطح برش، استوانه ای به ابعاد 2×1 میلی متر از کپسول بود و کورتکس قدامی عدسی این بیماران توسط دوربین شیمفلاگ پنتاکم قبل و شش ماه پس از درمان بررسی شد.
در گروه مورد، 40 چشم از 25 بیمار با متوسط سن 4±8.25 سال و در گروه شاهد 36 چشم از 18 بیمار با متوسط سن 1.4±25 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین تراکم عدسی در گروه مورد قبل و پس از جراحی 58.0±68.6 درصد و 53.0±77.6 درصد (P=0.352) و میانگین تراکم عدسی در گروه شاهد قبل و پس از جراحی به ترتیب 27.0±53.6 درصد و 31.0±39.6 درصد بود (P=0.312). تفاوتی آماری معنی داری در تراکم عدسی بیماران در دو گروه مشاهده نشد (P=0.19).
شش ماه پس از درمان CXL تغییر مشخصی در تراکم عدسی بیماران مشاهده نشد.