ارزیابی تاثیرات تجویز واکسن آنفولانزا در فعالیت بیماری و تولید اتوآنتی بادی ها در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک

بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) به علت پاسخ های ایمنی نامناسب و مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی، مستعد انواع عفونت ها هستند. در چنین شرایطی به نظر می رسد واکسیناسیون به عنوان یک عمل مداخله ای به بهبود وضعیت بیماران و جلوگیری از بعضی عفونت ها کمک کننده باشد. با توجه به این که تاکنون مطالعه ای در خصوص تاثیر واکسن آنفولانزا بر تیتر آنتی بادی های این بیماران در ایران انجام یا گزارش نشده است این مطالعه به منظور بررسی تغییرات روند بیماری و تولید اتوآنتی بادی ها در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک به دنبال واکسیناسیون آنفولانزا انجام گردید.
تعداد 24 بیمار مبتلا به SLE برای این مطالعه انتخاب شدند. به منظور سنجش تغییرات سطح سرمی اتوآنتی بادی ها، از همه افراد تحت مطالعه قبل و 12 هفته پس از واکسیناسیون با ویروس آنفولانزا، نمونه خون دریافت گردید. در طول مدت مطالعه و در هر ویزیت، بیماران از نظر عوارض احتمالی واکسن و اندکس های فعال شدن بیماری (SLEDAI) بررسی شدند.
در اندازه گیری اتوآنتی بادی های مختلف، تفاوت معنی داری در سطح ANA (p=0.44)، Anti ds DNA (p=0.98)، C3(p=0.36) و (p=0.49)C4 قبل و پس از تزریق واکسن در بین بیماران مشاهده نگردید. تفاوت سطح CH50 قبل و پس از تزریق واکسن معنی دار بود (p=0.002).
بر اساس نتایج این مطالعه، هیچ عارضه ای به دنبال واکسیناسیون آنفولانزا مشاهده نشده و تغییرات SLEDAI این بیماران قابل توجه نبود، لذا به منظور کاستن از موارد خطر احتمالی ابتلا به پنومونی آنفولانزایی، می توان اقدام به تجویز واکسن آنفولانزا در بیماران SLE نمود.