تعیین دوره بهره برداری در قراردادهای BOT با استفاده از منطق فازی

پروژه های ساخت/ بهره برداری/ انتقال) (BOT یکی از روش های شناخته شده خصوصی سازی توسعه زیربناهای دولتی هستند. ریسک های مختلفی وجود دارند که بر پروژه BOT به طور منفی تاثیر دارند. طول دوره بهره برداری یکی از مهم ترین متغیرهای تصمیم در آرایش قرارداد از نوع BOT است که می بایست با در نظر داشتن ریسک ها و عدم قطعیت های موجود تعیین شود. طولانی تر بودن طول دوره بهره برداری برای سرمایه گذار بخش خصوصی سودمندتر است، اما طولانی شدن طول دوره بهره برداری موجب زیان دولت می شود. از طرف دیگر، اگر طول دوره بهره برداری خیلی کوتاه انتخاب شود، سرمایه گذار یا پیشنهاد قرارداد را رد می کند یا مجبور به افزایش هزینه های بهره برداری به منظور بازیافت هزینه های سرمایه گذاری و دستیابی به سطح مشخصی از سود می شود. در این مقاله، طول دوره بهره برداری با استفاده از روش جدیدی بر پایه منطق فازی تعیین می شود. روش پیشنهادی ریسک ها و عدم قطعیت های موجود را در نظر می گیرد. با استفاده از روش پیشنهادی، علایق هر دو عامل قراردادی تضمین شده و یک راه حل برد- برد بدست خواهد آمد. برای ارزیابی عملکرد روش پیشنهادی، این روش بر روی یک پروژه آزاد راه پیاده سازی شده است.