مطالعه نقوش دستبافته های خراسان شمالی و استفاده از آنها در طراحی نشانه

طراحی نشانه، از مباحث پایه ای و علمی هنر گرافیک است که بنا به ویژگی های ذاتی خود، ارتباط وسیعی با دیگر بخش های هنر گرافیک برقرار می کند. از جمله مشخص ترین این ویژگی ها، رابطه آنی و دیداری این نشانه ها با مخاطب است که در پس نشانه های زیبا و جذاب، همزمان باطن های معنوی و دقیقی را به مخاطب ارائه می کند. فرش ایرانی یکی از بهترین دلایل ماندگاری خود را مرهون رمز و رازهای نهفته در نقوشی است که با بیانی شیوا، فرهنگ ها، سنت ها، شادی ها و آلام مردمی که خالق آن هستند را به تصویر می کشد. دست بافته های ایرانی و نقوش به کار رفته در آنها در هر نقطه از کشورمان متنوع و قابل تعمق بوده و ابعاد تازه ای از هنر غنی، دیرینه و پر از اسرار این سرزمین کهن را می گشاید؛ به خصوص نقوش به کار رفته در دست بافته های منطقه خراسان شمالی که از غنای خاصی برخوردار است. بدیهی است این خصوصیات برای طراح گرافیک این امکان را فراهم می آورد تا با استفاده از نقش مایه های نمادین به کار رفته در این دست بافته ها، ارتباط معناداری را در قالب هنری پر مخاطب که نظیر یک رسانه چند سویه عمل می کند، به منصه ظهور برسانند. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و سعی شده تا با توجه به ویژگی های معنوی و درونی دست بافته های خراسان شمالی امکان طراحی نشانه از میان نقوش بررسی شود.