مقایسه میزان افسردگی، اضطراب و استرس زنان سالمند فعال و غیر فعال شهر اصفهان

سالمندی مرحله ای از زندگی انسان است که به طور طبیعی با کاهش توانایی های جسمانی و روانی همراه است. ورزش یکی از موثرترین روش های پیشگیری از اختلالات دوران سالمندی است. ورزش و حرکت موجب عقب انداختن دوران سالمندی می شود و سالمندانی که ورزش می کنند از سلامتی و نشاط بیشتری برخوردار می باشند. با توجه به اهمیت کیفت زندگی در دوران سالمندی، هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان استرس و اضطراب و افسردگی زنان سالمند فعال و غیر فعال بود.
روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش زنان سالمندی بودند که برای ورزش و فعالیت بدنی در پارک های اصفهان حضور پیدا می کردند و نیز زنان سالمندی که بدون انجام هیچ فعالیتی در پارک حضور داشتند. 170 نفر زن سالمند با دامنه سنی 60 تا 78 توسط نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مصاحبه جهت جمع آوری اطلاعات فردی، سوابق ورزشی و پزشکی و همچنین مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس(DASS، لاویبوند و لاویبوند، 1995) استفاده گردید. از آزمون خی دو و تی مستقل جهت تجزیه تحلیل آماری داده ها و مقایسه میزان استرس، اضطراب و افسردگی سالمندان زن فعال و غیرفعال استفاده شد.
نتایج تحقیق نشان داد که میزان استرس، اضطراب و افسردگی سالمندان زن فعال و غیرفعال به طور معناداری با هم تفاوت دارد و سالمندان فعال در مقایسه سالمندان غیرفعال استرس، اضطراب و افسردگی کمتری دارند.
بر اساس نتایج تحقیق حاضر ورزش و فعالیت بدنی می تواند به کاهش افسردگی و اضطراب و افسردگی در زنان سالمند کمک کند و به عنوان شیوه ای موثر و مکمل در کنار درمان های رایج دیگر در کاهش افسردگی، استرس و اضطراب به کار گرفته شود.