چینه نگاری سکانسی سازندهای پادها و بهرام در برش باغین (باختر کرمان) بر اساس رخساره های سنگی و کنودونتی

توالی های رسوبی آواری و کربناتی سازندهای پادها و بهرام به ترتیب به سن ژیوتین پسین- فراسنین پسین و با مجموعه 126 متر در ناحیه باغین، شهرستان کرمان، در ایران مرکزی به صورت همشیب و تدریجی بر روی یگدیگر قرار دارند. رخساره های آواری آن از شیل و ماسه سنگ تشکیل شده که در یک محیط ساحلی نهشته شده اند. سنگ های کربناتی آن شامل دولومیت و سنگ آهک بوده و دربردارنده رخساره های پهنه کشندی (جزر و مدی)، لاگون، سد و دریای باز می باشد. براساس مجموعه کنودونت ها و براکیوپودهای شناسایی شده، سن ژیوتین پسین- فرازنین پسین برای برش مورد مطالعه تعیین شده است. نتایج حاصل از مطالعات سنگ نگاری نشان می دهد که این رسوبات در یک سکوی (پلاتفرم) کربناتی کم ژرفا از نوع رمپ نهشته شده اند. بررسی چینه نگاری سازند بهرام در منطقه مورد مطالعه به شناسایی 3 سکانس رسوبی رده سوم انجامیده است که این سکانس ها با توجه به ریز رخساره ها و کنودونت ها شامل موارد زیر است. نخستین سکانس با پیشروی در قاعده Lower falsiovalis-Upper falsiovalis zone آغاز می شود (TST)، با ادامه پیشروی، به بیشینه سطح غرقابی (mfs) که رخساره باندستون مرجانی در محیط سد است، می رسد و سپس توسط پاراسکانس های HST مربوطه دنبال می شود. دومین سکانس از Transitans-punctata zone آغاز می شود و سرانجام، پاراسکانس هایTST با رخساره اایید گرینستون (در محیط سد)، به بیشینه سطح غرقابی(mfs) در Lower rhenana zone رسیده و پایان می یابد و توسط پاراسکانس های HST دنبال می شود. سومین سکانس رسوبی در قاعده Upper rhenana -?linguiformis zone آغاز می شود، بیشترین سطح غرقابی (mfs) آن در میانه های Upper rhenana -?linguiformis zone است و با رخساره اسپیکولیت وکستون (در محیط دریای باز) مشخص می شود،و توسط پاراسکانس های HST دنبال می شود. این سکانس ها به وسیله مرزهای سکانسی از نوع SB2 وSB1 محدود می شوند.