سازگاری قرآن و علوم طبیعی از منظر مستشرقان

برخی از مستشرقان در بحث رابطه علم و قرآن قائل به سازگاری و توافق این دو شده اند. مستشرقانی همچون دکتر موریس بوکای، محمد شمیر علی و پروفسور کیث مور که در مباحث مختلف علوم طبیعی قائل به این رابطه سازگارانه شده اند.
با بررسی مطالب ایشان در رابطه قرآن و علم در مباحث کی هانشناسی، هیات، زیستشناسی و علم پزشکی به این نتیجه می رسیم که قرآن در این مباحث مطالبی موافق علم بیان کرده است. نظرات این مستشرقان در مسائلی مانند آغاز آفرینش، کثرت آسمان ها و زمین، گسترش جهان، حرکتهای خورشید، کیفیت نور ماه و خورشید، پایان عمر خورشید، نقش باروری ابرها، منشا حیات بود آب، زوجیت عمومی موجودات و باروری انسان به وسیله حجم بسیار کوچک دلالت بر سازگاری قرآن با علوم طبیعی دارد.
اما در مورد مسئله امشاج که به جنس مایع بارورکننده اشاره دارد، که برخی از مستشرقان آن را ادعا نمودهاند، صحیح به نظر نمیرسد، چون این تفسیر با معیارهای تفسیر علمی معتبر سازگاری نداشته و موجب افراط در تفسیر آیات قرآن با علم می باشد.