بررسی اثرات محافظتی کروسین بر هیستومورفومتری بیضه و پارامترهای سرولوژیکی در موش های سوری بالغ تحت درمان با سیکلوفسفامید

با توجه به اثر سیکلوفسفامید به عنوان یک داروی رایج در شیمی درمانی بر ساختار بیضه، این مطالعه باهدف تعیین اثر حفاظتی کروسین بر ساختار بافتی لوله های منی ساز و میزان آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، مالون دی آلدئید و تستوسترون موش های سوری بالغ در معرض سیکلوفسفامید انجام شد.
در این مطالعه تجربی،15 موش سوری نر بالغ در سه گروه کنترل، کنترل شم و تجربی به مدت 35 روز تیمار شدند. گروه کنترل سرم فیزیولوژی (0/2 میلی لیتر)، گروه کنترل شم سیکلوفسفامید(mg/kg،IP/week15) و گروه تجربی کروسین(mg/kg،IP/day200) به همراه سیکلوفسفامید دریافت نمودند. سپس در نمونه های خون به دست آمده از گروه ها، میزان سوپراکسیددیسموتاز و هورمون تستوسترون مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین نمونه های بیضه جهت انجام مطالعات هیستومورفومتری و اندازه گیری مالون دی آلدئید استفاده گردیدند.
نتایج نشان داد که ضرایب تمایز لوله ای، تجمعی، ضخامت کپسول بیضه، تعداد سلول های سرتولی فعال و همچنین مقادیر سوپراکسید دیسموتاز و تستوسترون در گروه های کنترل و تجربی نسبت به گروه کنترل شم به طور معنی دار (p<0.05) افزایش نشان داد و ضریب اسپرمیوژنز نیز در گروه های کنترل و تجربی نسبت به کنترل شم افزایش یافت، ولی این افزایش در گروه تجربی معنی دار نبود. همچنین میزان مالون دی آلدئید در گروه کنترل شم نسبت به سایر گروه ها افزایش معنی دار نشان داد.
این مطالعه نشان داد که کروسین باعث افزایش میزان آنزیم های آنتی اکسیدانتی و هورمون تستوسترون و کاهش تغییرات هیستوپاتولوژیک بیضه در موش هایتحت درمان با سیکلوفسفامید می گردد.